Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Τι επιδιώκει ο Μεϊμαράκης

Διαρκή χτυπήματα κάτω από τη ζώνη εναντίον του Μεϊμαράκη από τον Σαμαρά κυρίως αλλά και από ορισμένους «Καραμανλικούς» οι οποίοι προσπαθούν απεγνωσμένα να προβάλλουν τον Αντώνη ως «φυσικό διάδοχο» του Καραμανλή.


Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια καθώς ο Βαγγέλης έχει περάσει από πολλές τέτοιες Συμπληγάδες στα 35 χρόνια που ασχολείται ενεργά με τη Νέα Δημοκρατία.


Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε πότε και με ποιους όρους θα διεξαχθεί το Συνέδριο και πότε θα στηθούν οι κάλπες στη βάση.

Ο στόχος του Μεϊμαράκη ήταν να μην υπάρξει κλειστή διαδικασία μιας ημέρας και το κατάφερε. Πλέον τον ενδιαφέρουν δύο βασικά πράγματα :

α) να υπάρξει προσυνεδριακός διάλογος ώστε τα κομματικά στελέχη ανά την Ελλάδα να μπορούν να εκφραστούν μέσα στα όργανα και να μη γυροφέρνουν στα κανάλια και

β
) να εξασφαλιστεί η συνοχή της παράταξης και στις επαναληπτικές εσωκομματικές εκλογές οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρξουν από τη στιγμή που δεν διαφαίνεται ότι κάποιους από τους υποψήφιους μπορεί να κερδίσει με απόλυτη πλειοψηφία από τον πρώτο γύρο.
Και τις απειλές περί αποχωρήσεων και δημιουργίας νέων κομμάτων, τις ακούει ... βερεσέ.


Κατά βάθος πιστεύει ότι η μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη δεν μπορεί να διαλυθεί και όσοι δοκίμασαν να τη διαλύσουν ξαναγύρισαν στο μαντρί με το κεφάλι στα πόδια.

Τις τελευταίες ώρες ακούγεται συχνά από ... εσωκομματικούς κήνσορες ότι ο Μεϊμαράκης υπήρξε «Ντοράκι» στο παρελθόν.

Παρακάμπτουν όμως όλοι αυτοί ότι ήταν εκείνος που έβαζε μεγάλη πλάτη με τον Έβερτ και με τον Καραμανλή αργότερα στα «πέτρινα χρόνια» 1993-2004 και εκείνος που έπεισε τον Καραμανλή να μείνει μετά το οριακό αποτέλεσμα του Απριλίου του 2000.


Για το τι έγινε εκείνη την περίοδο και για την καθοριστική συνάντηση του Μεϊμαράκη με τον Καραμανλή στη Ραφήνα τη νύχτα της 10ης Απριλίου 2000, θα τα αποκαλύψουμε μετά το τέλος των εσωκομματικών διεργασιών.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου