Οδικός χάρτης εξημέρωσης του θηρίου

ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ

Γιατί ο Παπανδρέου μίλησε ως Αμερικανός κατά των Γάλλων - Γερμανών;

Μετά από κάθε συμφωνία, συνήθως κάποιος δεν είναι πολύ ευτυχής. Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ανακοίνωσε και επίσημα, ενώπιον του προέδρου Χριστόφια, ότι τάσσεται υπέρ ενός νέου οδικού χάρτη για να ξελασπώσει την Τουρκία από το τέλμα, στο οποίο πεισματικά μόνη της παραμένει κολλημένη. Ο Δ. Χριστόφιας δεν φαίνεται να είναι ευτυχής με την εξέλιξη αυτή. Ιδιαίτερα όταν καλείται να διαγράψει πολιτικές θέσεις και να συνεργήσει σε επίθεση εναντίον φίλων της Κύπρου.

Ο Γ. Παπανδρέου επιμένει να αγνοεί το θεώρημα Θουκυδίδη περί της ισχύος στις διακρατικές σχέσεις

Εκτός, βέβαια, κι αν όλα όσα λέγονται υποκρύπτουν άλλες συμφωνίες, που θα αποκαλυφθούν πολύ σύντομα.

Ας μείνουμε, όμως, στα συγκεκριμένα.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός πριν από ένα μήνα, στη Λευκωσία, εξήγγειλε τη θέση του περί ενός νέου οδικού χάρτη, για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.

Και πότε;

Όταν ο πρόεδρος Χριστόφιας και όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί διαμηνούσαν προς όλες τις κατευθύνσεις ότι:

Αν η Τουρκία δεν συμμορφωθεί προς ανειλημμένες θεσμικές υποχρεώσεις της έναντι της ΕΕ και προς την Κυπριακή Δημοκρατία, τότε η Λευκωσία: Θα απαιτήσει κυρώσεις ώστε, κατά τον Μ. Καρογιάν, να ακυρωθούν τα ευρωπαϊκά της όνειρα, να πληρώσει το τίμημα και να μην τη βγάλει καθαρή το Δεκέμβριο, όταν θα γίνει η αξιολόγησή της από τους «27».

Στις 11 Οκτωβρίου, με συνέντευξή του στο αθηναϊκό «Έθνος», ο αν. υπουργός Εξωτερικών, Δ. Δρούτσας, ξεκαθάρισε ακόμα περισσότερο την πολιτική Παπανδρέου έναντι της Τουρκίας. Η Ελλάδα, είπε, δεν δέχεται να κλείσει η ενταξιακή πόρτα στην Τουρκία. Και ότι χρειάζεται ένας νέος οδικός χάρτης.

Τουρκικό τέλμα

Σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους, αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο Χριστόφια, ο Γ. Παπανδρέου ήταν σαφέστατος: «Οι στόχοι είναι πολύ καθαροί, υπάρχει ένα τέλμα σε αυτή την πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, ένα τέλμα στα ζητήματα, τα οποία εμείς έχουμε θέσει ως ΕΕ απέναντι στην Τουρκία και, αν λοιπόν χρειάζεται, να ξαναδώσουμε δυναμική που θα συμβάλει όχι μόνο στην πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, αλλά ακόμα περισσότερο δυναμική για επίλυση των μεγάλων θεμάτων όπως είναι το Κυπριακό».

Ο πρόεδρος Χριστόφιας δεν απάντησε, αλλ’ η πολιτική ηγεσία, με την οποία ο Παπανδρέου είχε κατ’ ιδίαν σύντομες συναντήσεις, βρέθηκε προ εκπλήξεως και συγχύσεως.

Ο γράφων επικοινώνησε με πολιτικούς και έθεσε ευθέως το ερώτημα:

Τι εννοεί ο Παπανδρέου με τα περί ενός νέου οδικού χάρτη;

Η απάντηση ήταν περίπου πανομοιότυπη: «Δεν ήταν πολύ ξεκάθαρος και δεν καταλάβαμε αν εννοούσε έναν νέο χάρτη μετά την αξιολόγηση ή εξαιτίας της αξιολόγησης ή ποιας διάρκειας θα ήταν αυτός ο χάρτης».

Να υπενθυμίσουμε ότι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Ν. Αναστασιάδης, σε επανειλημμένες δηλώσεις του είχε ταχθεί μεν υπέρ κυρώσεων κατά της Τουρκίας, όμως υποστήριξε ότι για να μη χαθεί η συγκυρία, και ενόψει και των «εκλογών» στα κατεχόμενα τον Απρίλη, να δοθεί μια εξάμηνη παράταση, δηλ. ένας νέος οδικός χάρτης μέχρι τον Ιούνιο. Αν μέχρι τότε, λέγει ο Ν. Αναστασιάδης, η Τουρκία και πάλι δεν συμμορφωθεί, τότε να ενεργοποιηθούν κυρώσεις σε βάρος της.

Η «ειλικρίνεια» Παπανδρέου

Ούτε ο Παπανδρέου ούτε ο Αναστασιάδης έχουν εξηγήσει μερικά σημαντικά πράγματα:
Πρώτον, γιατί η Τουρκία να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της τώρα ή μέχρι τον Ιούνιο, αφού, από το 2006, η ΕΕ και η Κύπρος και η Ελλάδα δεν απαίτησαν κυρώσεις σε βάρος της;
Δεύτερον, η διαφορά είναι αποκλειστικά μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας, όχι μεταξύ Τουρκίας και Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τρίτον, αφού από το 2006 μέχρι σήμερα η Τουρκία αρνείται διαρρήδην να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, γιατί Παπανδρέου και Αναστασιάδης θεωρούν ή εκτιμούν ότι αν της δοθεί ένας νέος οδικός χάρτης, θα συμμορφωθεί; Πού στηρίζουν τις προσδοκίες τους;
Τέταρτον, οι υποχρεώσεις της Τουρκίας είναι: Ομαλοποίηση των σχέσεών της με την Κυπριακή Δημοκρατία και αναγνώρισή της και, φυσικά, υλοποίηση του Επιπρόσθετου Πρωτοκόλλου της Άγκυρας.

Η Τουρκία αρνείται να συμμορφωθεί και διασυνδέει οποιαδήποτε ενέργειά της με άρση της ούτω λεγόμενης απομόνωσης των Τ/κυπρίων. Γιατί πρέπει να ανταμειφθεί;
Πέμπτον, ο Παπανδρέου πού στηρίζεται για να ισχυρίζεται ότι ένας νέος οδικός χάρτης θα ξελασπώσει την Τουρκία από το τέλμα, στο οποίο αυτόβουλα βυθίστηκε και ότι αν φανούμε ειλικρινείς (!) θα δούμε πρόοδο; Δέκα χρόνια ο ίδιος είναι ειλικρινής με την Τουρκία, όπως και η Ελλάδα. Γιατί δεν εξυπηρετήθηκαν τα εθνικά συμφέροντα;

Επίθεση κατά Γαλλογερμανών

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Κύπρο είπε διάφορα. Τα πιο σημαντικά είναι τα περί νέου οδικού χάρτη, όπως αναλύσαμε πιο πάνω και η αχρείαστη, ζημιογόνος και εξοργιστική επίθεση, που έκανε κατά του γαλλογερμανικού άξονα.

Η επίθεση αυτή αποκτά άλλη, σοβαρή διάσταση επειδή, σύμφωνα με τον Δ. Χριστόφια, ο πρόεδρος Σαρκοζί και η καγκελάριος Μέρκελ, όπως και οι Αυστριακοί, είναι φίλοι μας.

Και αυτοί οι φίλοι και σημαντικοί εταίροι, οι ισχυρότεροι της ΕΕ, τάσσονται κατά της ένταξης της Τουρκίας και υπέρ ειδικής σχέσης.

Στην ομιλία του ενώπιον της Βουλής, ο Παπανδρέου είπε:
«Στρατηγική επιλογή της Ελλάδας είναι η ενεργός υποστήριξη του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Τουρκίας, όπως και όλων των γειτόνων μας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Υπήρξα, όπως γνωρίζετε, ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της ελληνικής στρατηγικής, που επιμένει να κρατά την πόρτα ανοιχτή στην προοπτική της πλήρους ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι να την υποκαταστήσει με τη νεφελώδη προοπτική μιας ειδικής σχέσης.

Δεν πιστεύω σε αυτή την ειδική σχέση, η οποία θα μπορούσε να έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις για τα ελληνικά και κυπριακά συμφέροντα».

Ποιες είναι αυτές οι «σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις για τα ελληνικά και κυπριακά συμφέροντα»;

Ο Παπανδρέου δεν εξηγεί.

Απλώς επισείει τον μπαμπούλα για να φοβηθούν οι αφελείς.

Η κυπριακή πολιτική ηγεσία ποσώς έχει κατανοήσει τι ο Έλληνας Πρωθυπουργός εννοεί.

Αν κάποιος, όμως, διαβάσει προσεκτικά την ομιλία του, θα διαπιστώσει ότι μίλησε περισσότερο ως Αμερικανός για να εξυπηρετήσει τα τουρκικά συμφέροντα (ο Γ. Βασιλείου δεν είναι μόνος…).

Οι ΗΠΑ είναι σφόδρα εναντίον του γαλλογερμανικού άξονα σε συνάρτηση προς την Τουρκία. Τάσσονται αναφανδόν υπέρ της ένταξής της επειδή δεν αποκρύπτουν ότι, πρώτον, η ΕΕ είναι μια μεγάλη αγορά 500 εκατομμυρίων.

Δεύτερον, επιμένουν, διά της Βρετανίας, σε διεύρυνσή της επειδή όσο διευρύνεται τόσο αποδυναμώνεται.

Και, τρίτον, μια αποδυναμωμένη Ευρώπη, ελεγχόμενη από Δυσμάς από τη Βρετανία και από Ανατολάς από την Τουρκία, δεν θα αποτελεί απειλή ή ενόχληση αλλ’ αμερικανικό παίγνιο προς ενασχόληση.

Η τρεμαλέα Ελλάδα και η αποθηριωμένη Τουρκία…

Γιατί ο Γ. Παπανδρέου επιμένει να δοθεί ένας νέος οδικός χάρτης στην Τουρκία; Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις:
Πρώτον, η Ελλάδα αντιμετωπίζει κρίσιμα εσωτερικά και κυρίως οικονομικά προβλήματα, εξαιτίας και της οικονομικής κρίσης.
Δεύτερον, η εικόνα και η αξιοπιστία της χώρας περιφερειακά και διεθνώς είναι από ανύπαρκτη έως αμελητέα.
Τρίτον, με τις Ένοπλες Δυνάμεις σε αποσάθρωση και την κοινωνία υπό διάλυση, η Ελλάδα δίνει την εντύπωση χώρας υπό κατάρρευση. Και αυτά δεν έγιναν επί Καραμανλή μόνο, αλλά την τελευταία 15ετία.
Τέταρτον, από το 1996, μετά την κρίση των Ιμίων και την γκριζοποίηση του Αιγαίου, η Ελλάδα ακολουθεί μια μονόδρομη, απρόσοδη και αδιέξοδη πολιτική εξημέρωσης του τουρκικού θηρίου, που δεν αποδίδει τίποτε στην Ελλάδα, επειδή απουσιάζει η επιβαλλόμενη αμοιβαιότητα και ο σεβασμός εκ μέρους της Τουρκίας.
Πέμπτον, ενώπιον μιας έμφοβης και τρεμαλέας Ελλάδας, που δεν θέλησε ποτέ να πάρει το μάθημα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, η Τουρκία έχει κυριολεκτικά αποθηριωθεί και αποθρασυνθεί. Προκαλεί συνεχώς στο Αιγαίο, στη Δυτ. Θράκη και στην Κύπρο, χωρίς να συναντά αντιστάσεις.
Έκτον, η Τουρκία είναι ήδη αποδεκτή ως περιφερειακή δύναμη, με μια υπερκινητική εξωτερική πολιτική, που στοχεύει να επιβάλει τη χώρα ως δήθεν ειρηνοποιό δύναμη από τα Βαλκάνια μέχρι τον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή και να την αναδείξει ως την προστάτιδα και ηγέτιδα του μουσουλμανικού κόσμου.
Έβδομον, η Τουρκία άρχισε να εκδηλώνει τάσεις υπεροψίας και αλαζονείας, σε σημείο που να προκαλεί με εχθρικές διαθέσεις τον Ισραήλ, για να εισπράττει τα χειροκροτήματα και την αποδοχή των Αράβων.

Για όλους αυτούς και άλλους λόγους, ο Γ. Παπανδρέου επιδιώκει να έχει άνεση χρόνου, χωρίς εξωτερικούς περισπασμούς και κυπριακούς καταναγκασμούς. Γι’ αυτό και θέλει διακαώς να συνεχιστεί η πολιτική Σημίτη για εξημέρωση του τουρκικού θηρίου και λύση το ταχύτερον του Κυπριακού.

Μόνο που δεν υπολογίζει, προφανώς, ότι στις διεθνείς και διακρατικές σχέσεις ισχύει ακόμα το θεώρημα Θουκυδίδη περί ισχυρών και αδυνάτων κρατών.

Ο Γ. Παπανδρέου δεν φαίνεται να θέλει να το ξέρει.

Γι’ αυτό η Ελλάδα και η Κύπρος δεν αποκλείεται να καταβάλουν ξανά υψηλό τίμημα της απρονοησίας και ανετοιμότητάς τους.