Πόσο μπορεί να συνδέονται οι πειρατείες στην Σομαλία, ή η τήξη των πάγων με τα εθνικά μας θέματα;
Κάποιοι πιθανώς να απαντήσουν ..καθόλου. Κάποιοι άλλοι, ασθενείς από τον «ιό της σκανδαλολογίας» , ευρισκόμενοι μονίμως στην «εντατική» της εκλογολαγνείας ,και έχοντας απολέσει προ πολλού την συνείδησή τους ευρισκόμενοι σε διαρκές «δημοσκοπικό κώμα», αδυνατούν να απαντήσουν.
Υπάρχει όμως και μια τρίτη κατηγορία πολιτών, υπεύθυνων, ενημερωμένων, που δεν έχουν τάσεις ομφαλοσκόπησης. Λίγοι μεν , αλλά (ευτυχώς)...υπάρχουν.
Αυτοί λοιπόν γνωρίζουν ότι οι πειρατείες της Σομαλίας ή η τήξη των πάγων, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τα εθνικά μας θέματα. Τόσο στο στρατηγικό επίπεδο , όσο και στο συμπερασματικό και γεωπολιτικό.
Και αυτό γιατί τα πρόσφατα γεγονότα με τους Σομαλούς πειρατές και την ομηρία αρκετών πλοίων και πληρωμάτων έχουν οδηγήσει τους Αμερικανούς να αναλάβουν οι ίδιοι την άμεση επικύρωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Την πρωτοβουλία έχει αναλάβει το Council on Foreign Relations (CFR).Ένα από τα πλέον ισχυρά think tanks των ΗΠΑ με σημαντική επιρροή στη διαμόρφωση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Με έκθεσή του λοιπόν ,εισηγείται την άμεση επικύρωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας από την Ουάσιγκτον, αφού όπως υπογραμμίζει, αυτό καθίσταται αναγκαίο μετά την αύξηση των επιθέσεων από πειρατές στα ανοιχτά της Σομαλίας, την άνοδο νέων ναυτικών δυνάμεων, όπως η Κίνα και η Ινδία, και τη τήξη των πάγων που ανοίγει νέα ζητήματα υφαλοκρηπίδας στην αρκτική ζώνη και γεννά συμφέροντα εμπορικής εκμετάλλευσης της περιοχής.
Μάλιστα η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας, στην τελευταία συνεδρίασή της, ενέκρινε ( 17 ψήφους υπέρ και 4 κατά) τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Η εξέλιξη αυτή λοιπόν έχει έντονο ελληνικό ενδιαφέρον, καθώς ενδεχόμενη επικύρωση της Σύμβασης διευκολύνει την Αθήνα στους χειρισμούς της, ιδιαίτερα όσον αφορά την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12ν.μ. στο Αιγαίο.
Μπορεί η επικύρωση από τις ΗΠΑ της προαναφερθείσας Σύμβασης να μην είναι δεσμευτική για την Τουρκία, θα είναι όμως μια εξέλιξη με ψυχολογικές και διπλωματικές επιπτώσεις.
Και αυτό γιατί η επικύρωση αυτή κατεβάζει τις ΗΠΑ από το κάδρο της «αμεροληψίας» ή της αρνητικής προδιάθεσης εάν θέλετε , σε ότι έχει να κάνει με το δίκαιό μας για επέκταση των χωρικών μας υδάτων .
Βλέπετε λοιπόν πως η πειρατείες στη Σομαλία ή η τήξη των πάγων είναι συμπερασματική συνάρτηση των εθνικών μας συμφερόντων;
Βλέπετε ότι η θεωρία του Χάους- που κάποιοι την θεωρούν την τρίτη επανάσταση της Φυσικής στον 20ο αι., μετά τη Θεωρία της Σχετικότητας και τη Κβαντομηχανική - βρίσκει εφαρμογή σε όλα τα επίπεδα της Φύσης;
Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι μια τριάδα πολιτικών ανδρών της χώρας μας σε συνεργασία με έναν , καθ` ομολογία, άξιο Ελληνοαμερικανό, έβαλαν ...λίγο και όσο έπρεπε το χεράκι τους στο ...τίναγμα των φτερών της πεταλούδας .
Τα υπόλοιπα ακολούθησαν τα χαρακτηριστικά των χαοτικών συστημάτων. Τα αποτελέσματα ορατά!
Κάποιοι πιθανώς να απαντήσουν ..καθόλου. Κάποιοι άλλοι, ασθενείς από τον «ιό της σκανδαλολογίας» , ευρισκόμενοι μονίμως στην «εντατική» της εκλογολαγνείας ,και έχοντας απολέσει προ πολλού την συνείδησή τους ευρισκόμενοι σε διαρκές «δημοσκοπικό κώμα», αδυνατούν να απαντήσουν.
Υπάρχει όμως και μια τρίτη κατηγορία πολιτών, υπεύθυνων, ενημερωμένων, που δεν έχουν τάσεις ομφαλοσκόπησης. Λίγοι μεν , αλλά (ευτυχώς)...υπάρχουν.
Αυτοί λοιπόν γνωρίζουν ότι οι πειρατείες της Σομαλίας ή η τήξη των πάγων, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τα εθνικά μας θέματα. Τόσο στο στρατηγικό επίπεδο , όσο και στο συμπερασματικό και γεωπολιτικό.
Και αυτό γιατί τα πρόσφατα γεγονότα με τους Σομαλούς πειρατές και την ομηρία αρκετών πλοίων και πληρωμάτων έχουν οδηγήσει τους Αμερικανούς να αναλάβουν οι ίδιοι την άμεση επικύρωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Την πρωτοβουλία έχει αναλάβει το Council on Foreign Relations (CFR).Ένα από τα πλέον ισχυρά think tanks των ΗΠΑ με σημαντική επιρροή στη διαμόρφωση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Με έκθεσή του λοιπόν ,εισηγείται την άμεση επικύρωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας από την Ουάσιγκτον, αφού όπως υπογραμμίζει, αυτό καθίσταται αναγκαίο μετά την αύξηση των επιθέσεων από πειρατές στα ανοιχτά της Σομαλίας, την άνοδο νέων ναυτικών δυνάμεων, όπως η Κίνα και η Ινδία, και τη τήξη των πάγων που ανοίγει νέα ζητήματα υφαλοκρηπίδας στην αρκτική ζώνη και γεννά συμφέροντα εμπορικής εκμετάλλευσης της περιοχής.
Μάλιστα η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας, στην τελευταία συνεδρίασή της, ενέκρινε ( 17 ψήφους υπέρ και 4 κατά) τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Η εξέλιξη αυτή λοιπόν έχει έντονο ελληνικό ενδιαφέρον, καθώς ενδεχόμενη επικύρωση της Σύμβασης διευκολύνει την Αθήνα στους χειρισμούς της, ιδιαίτερα όσον αφορά την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12ν.μ. στο Αιγαίο.
Μπορεί η επικύρωση από τις ΗΠΑ της προαναφερθείσας Σύμβασης να μην είναι δεσμευτική για την Τουρκία, θα είναι όμως μια εξέλιξη με ψυχολογικές και διπλωματικές επιπτώσεις.
Και αυτό γιατί η επικύρωση αυτή κατεβάζει τις ΗΠΑ από το κάδρο της «αμεροληψίας» ή της αρνητικής προδιάθεσης εάν θέλετε , σε ότι έχει να κάνει με το δίκαιό μας για επέκταση των χωρικών μας υδάτων .
Βλέπετε λοιπόν πως η πειρατείες στη Σομαλία ή η τήξη των πάγων είναι συμπερασματική συνάρτηση των εθνικών μας συμφερόντων;
Βλέπετε ότι η θεωρία του Χάους- που κάποιοι την θεωρούν την τρίτη επανάσταση της Φυσικής στον 20ο αι., μετά τη Θεωρία της Σχετικότητας και τη Κβαντομηχανική - βρίσκει εφαρμογή σε όλα τα επίπεδα της Φύσης;
Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι μια τριάδα πολιτικών ανδρών της χώρας μας σε συνεργασία με έναν , καθ` ομολογία, άξιο Ελληνοαμερικανό, έβαλαν ...λίγο και όσο έπρεπε το χεράκι τους στο ...τίναγμα των φτερών της πεταλούδας .
Τα υπόλοιπα ακολούθησαν τα χαρακτηριστικά των χαοτικών συστημάτων. Τα αποτελέσματα ορατά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου