Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ο Ανδρέας Παπανδρέου άλλαξε γνώμη για τον σταυρό προτιμήσεως στις βουλευτικές εκλογές. Ο ίδιος είχε καταργήσει το σύστημα σταυροδοτήσεως το οποίο ίσχυε στην Ελλάδα ως και τις εκλογές του 1981 που έφεραν το ΠαΣοΚ στην εξουσία.
Μόλις έγινε πρωθυπουργός ο Α. Παπανδρέου έδωσε εντολή να αλλάξει ο εκλογικός νόμος- και μια βασική αλλαγή ήταν η κατάργηση του σταυρού προτιμήσεως.
Οι βουλευτές εκλέγονταν εφεξής με βάση όχι τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων αλλά τη σειρά προτεραιότητος που όριζε το κάθε κόμμα.
Με λίστα, λοιπόν, και όχι σταυρούς έγιναν οι εκλογές του 1985-για πρώτη και... τελευταία φορά! Οπως ο Α. Παπανδρέου εξηγούσε λίγα χρόνια αργότερα (ένα μεσημέρι του 1987, σε φιλικό γεύμα στο Καστρί), το σύστημα της λίστας είχε αποδιοργανώσει τα κόμματα. Οι υποψήφιοι βουλευτές μη έχοντας κίνητρο δεν έδιναν μάχες... Ο ηγέτης του ΠαΣοΚ δεν δίσταζε ακόμη να παραδεχθεί ότι οι αναπόφευκτοι και κάποτε ιδιαιτέρως σκληροί ανταγωνισμοί (για τον σταυρό προτιμήσεως) των υποψηφίων του ιδίου κόμματος εξασφάλιζαν την ομαλή λειτουργία του και διασφάλιζαν τη διαφάνεια στην πολιτική ζωή. Κάθε βουλευτής ήταν υπό την διαρκή... παρακολούθηση του συνυποψηφίου του.
Το σύστημα άλλαξε αμέσως και από τότε ισχύει και πάλι ο σταυρός προτιμήσεως σε όλες τις εκλογέςεκτός εκείνων για το Ευρωκοινοβούλιο, όπως οι προσεχείς, που γίνονται με λίστα. Το αποτέλεσμα είναι ένας ιδιόμορφος πολιτικός αγώνας. Τα κόμματα εξουσίας «βράζουν» ως την ημέρα που οι αρχηγοί ανακοινώνουν τους υποψηφίους των, και εν συνεχεία κατά κανόνα απορρυθμίζονται. Καθώς μάλιστα το διακύβευμα της κάλπης δεν είναι η εξουσία αλλά οι εντυπώσεις ως προμήνυμα για μελλοντικές εξελίξεις, οι περισσότεροι απλώς μετέχουν αλλά δεν... αγωνίζονται.
Τον αγώνα αναλαμβάνουν τότε οι επαγγελματίες της διαφήμισης, περιλαμβανομένης και της μαύρης. Ετσι έχομε τα γνωστά σποτάκια στην τηλεόραση όπου δεν προβάλλονται οι θέσεις του ενός ή του άλλου, αλλά απλώς κατηγορείται ο αντίπαλος. Ετσι η Νέα Δημοκρατία επιστρατεύει τα παπαγαλάκια και το ΠαΣοΚ επικαλείται τους βαρβάρους...
Χωρίς σταυρούς προτιμήσεως (που θα έδιναν κάποιο χρώμα στην αναμέτρηση) οι ευρωεκλογές φαντάζουν απλώς ως γενική δοκιμή εν όψει των βουλευτικών εκλογών. Δυστυχώς ως γενική δοκιμή η αρξαμένη αναμέτρηση δεν στηρίζει τις ελπίδες για ουσιαστική αλλαγή και προσαρμογή στις επιταγές των καιρών. Τα δύο μεγάλα κόμματα προβάλλουν παπαγαλάκια και βαρβάρους, υπογραμμίζουν τις αδυναμίες οι μεν των δε και αντιστρόφως, αλλά προτάσεις συγκεκριμένες, σχέδιο εφαρμοστέον δεν βλέπομε.
Αρα καλούμεθα για μιαν ακόμη φορά να ψηφίσομε με το χέρι στην καρδιά- απλώς.
Αλλά τα παπαγαλάκια και οι βάρβαροι κάποτε θα τελειώσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου