Το ποθητό,για τους Αμερικανούς,άνοιγμα της Ε.Ε. "προς ανατολάς"..

Με αφορμή τη "διάσκεψη της Πράγας".

Toυ Στ.Ευσταθιάδη.

Η πρόσφατη διάσκεψη της Πράγας μεταξύ της ΕΕ και των «δημοκρατικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης» πρέπει να απογοήτευσε εκείνους που, στην Ευρώπη και στην Αμερική, ήλπιζαν ότι η ΕΕ θα δημιουργούσε νέα προβλήματα στις σχέσεις της με τη Μόσχα.

Την παραμονή της διάσκεψης η πολιτική σύνταξη του δικτύου της Fox,γνωστού για τις συντηρητικές απόψεις του,πρόβλεπε ότι οι Βρυξέλλες «αντιλαμβάνονται ότι το όραμα της (ενωμένης) Ευρώπης θα μένει απραγματοποίητο» όσο διάστημα δεν εντάσσονται στην ΕΕ οι χώρες του Καυκάσου.

Δεν γνωρίζω αν πραγματικά η γραφειοκρατία των Βρυξελλών αισθάνεται την απουσία της Γεωργίας, είτε του Αζερμπαϊτζάν, από την έδρα της ΕΕ, γνωρίζω όμως ότι πάγια προσπάθεια των εντός και εκτός Ευρώπης ευρωσκεπτικιστών είναι να εντάξουν στην ΕΕ όσα περισσότερα κράτη της αμερικανικής επιρροής και, δεύτερον, να διαμορφώσουν μια ευρωπαϊκή πολιτική που θα κρατούσε σε απόσταση τη Ρωσία.

Η διάσκεψη της Πράγας ήταν παλιά ιδέα της...Πολωνίας των αδελφών Κατσίνσκι, αλλά όταν την υπέβαλαν πέρυσι στη γαλλική προεδρία το Παρίσι την απέρριψε.Η τσεχική προεδρία αντιθέτως την υποστήριξε παρ΄ όλο που η καγκελάριος Μέρκελ και ο πρόεδρος Σαρκοζί δημόσια έδειξαν τη διαφωνία τους.Με την παρέμβαση του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και με την υποστήριξη ευρωπαϊκών και αμερικανικών «think tanks» η τσεχική προεδρία προχώρησε στη σύγκληση της διάσκεψης. Το αποτέλεσμα απογοήτευσε τους εμπνευστές της. Το σχετικό άρθρο της «Τhe Wall Street Journal» είναι χαρακτηριστικό: «Η πολλά υποσχόμενη διάσκεψη κορυφής της Πράγας ήταν μια “φούσκα”. Η τελική Διακήρυξη δεν αξίζει ούτε το χαρτί που τυπώθηκε. (...) Η ΕΕ είναι φανερό ότι στερείται σωστών ιδεών και χωρίς ισχυρή ηγεσία δεν κάνει αυτό που πρέπει έναντι των χωρών στα ανατολικά της». (11/5).
Τι δεν έκανε η ΕΕ;
Δεν άνοιξε τον δρόμο να ενταχθούν κάποια στιγμή η Ουκρανία και οι πέντε χώρες του Καυκάσου. Και γιατί τέτοιο πάθος των ενδιαφερομένων για την ένταξη αυτών των χωρών; Δύο πρόσφατα κείμενα δίνουν την εξήγηση νομίζω.
Το ένα είναι οι «Προτάσεις» που υποβλήθηκε στο Κογκρέσο και «υποδεικνύει μέτρα, πολιτικές και στρατηγικές» που καλείται να προωθήσει η κυβέρνηση Ομπάμα και το δεύτερο είναι οι «Αντιλήψεις» (Understandings) ομάδας αναλυτών του Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΙSS) της Ουάσιγκτον.
Και τα δύο σημειώνουν ότι η Ευρώπη πρέπει «να απεξαρτηθεί ενεργειακά από τη Ρωσία, διαπιστώνουν ότι η ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία είναι διστακτική- το ΙSS την κρίνει «μάλλον αναποφάσιστη»- έναντι της Μόσχας και αφήνουν να εννοηθεί ότι η ΕΕ χρειάζεται νέο αίμα για να δραστηριοποιηθεί. Σαφέστερο το Μνημόνιο «αντιλαμβάνεται» ότι η Ουάσιγκτον πρέπει να βοηθήσει στην ένταξη στην ΕΕ των χωρών του Καυκάσου, επισημαίνοντας στις Βρυξέλλες το σχετικό αμερικανικό ενδιαφέρον.
Greece-Salonika