Είναι η Ελλάδα χώρα τών δειλών γραφικών πολιτικών πού τό μόνο πού ξέρουν να κάνουν είναι να λένε παπαριές (πολιτικός όρος Σουφλιά) στά κανάλια;

......Αν μελετήσουμε τους φακέλους της Siemens και του παραδικαστικού κυκλώματος στις αληθινές τους διαστάσεις, δούμε ποια πρόσωπα πρωταγωνίστησαν, τα συμπεράσματα είναι εύκολα: Δυνάμεις της πολιτικής και δυνάμεις της αγοράς συμμάχησαν για να εξαγοράσουν είτε αποφάσεις της Δικαιοσύνης είτε αποφάσεις προμηθειών-μαμούθ. Μιλάμε για ριζωμένες, σε βάθος χρόνου, επιρροές ενός πανίσχυρου συστήματος, το οποίο γιγαντώθηκε επειδή οι κανόνες το επιτρέπουν.
- Οσο η πολιτική επιλέγει εκείνη τους δικαστές χωρίς να δεσμεύεται από κριτήρια (λ.χ. επετηρίδα),
- όσο η Εκκλησία, ως ΝΠΔΔ, είναι στην αγκαλιά του κράτους,
- όσο οι ΔΕΚΟ δεν ιδιωτικοποιούνται, για να «ιδιωτικοποιηθούν» και οι προμήθειες,
το σύστημα θα μένει ζωντανό και, συμμαχώντας περιστασιακά με διάφορα συνδικαλιστικά λόμπι, θα κρατάει καθηλωμένη τη χώρα. Για να αλλάξουν όμως όλα αυτά, χρειάζεται απόφαση για ρήξεις. Οχι ανταρτοπόλεμο, της πλάκας. Το λέει η καρδούλα κανενός;

ολο το αρθρο τού Κοττάκη στό πρώτο σχόλιο (πατήστε εδώ)

ΣΣ Καλά τά λέει ο Κοττάκης. Εδώ χρειάζονται πολιτικοί αποφασισμένοι καί τολμηροί όχι γραφικοί παπαρολόγοι (πολιτικός όρος Σουφλιά) πού τριγυρνάνε σάν τη Βουγιουκλάκη στά κανάλια καί αλληλογλύφονται μέ τούς επαγγελματίες ψεύτες μπάς καί τσιμπήσουν καμμιά ψήφο.

Υπάρχουν τέτοιοι?