Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Τα 30 χρόνια ενός εθνικού άθλου


Του Χρήστου Πασαλάρη

Βαρύ το όνομα που φέρει ο εορτάζων σήμερα πρωθυπουργός. Βαρύ όμως και το χρέος του έναντι των Ελλήνων πολιτών που τον θέλουν επιμόνως στο τιμόνι της πατρίδας. Ο πρώτος Κωνσταντίνος που γνωρίζουμε είναι ο «Μέγας». Ο Κωνσταντίνος του «Εν τούτω νίκα». Η Εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο, καθώς και τη μητέρα του Ελένη. Τολμηρός μεταρρυθμιστής και φωτισμένος οραματιστής, έφερε τα πάνω κάτω στη μαστιζόμενη από οικονομική κρίση αυτοκρατορία. Σκληρός όσο κανένας προκάτοχός του, δεν συγχώρησε τους τότε «βατοπαιδινούς» αφού θανάτωσε ακόμα και το γιο του, ακόμη και τη γυναίκα του!

Ακολούθησαν, πολύ αργότερα, ο ηρωικώς πεσών Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου και στα νεότερα χρόνια οι δύο δικοί μας βασιλείς, αμφότεροι βυθισμένοι σε δεινές εθνικές περιπέτειες. Ο αειθαλής Κώστας Μητσοτάκης, θερμός πατριώτης και δημοκράτης (μέχρις «αυτοκτονίας»), έβαλε τη δική του σφραγίδα στις δεκαετίες του ’60 και του ’90. Προτελευταίος ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής. Μεσουράνησε για δεύτερη φορά το 1974 ως τολμηρός μεταρρυθμιστής και εκσυγχρονιστής όταν αποκατέστησε αναίμακτα τη δημοκρατία, άλλαξε το πολίτευμα χωρίς κινήματα και ασφάλισε την Ελλάδα στην Ευρώπη, χωρίς παραχωρήσεις. Γι’ αυτό και κάποιοι ιστορικοί μελετητές θεωρούν ότι ξεπέρασε σε εθνική προσφορά ακόμη και τον Βενιζέλο. Προς τιμήν του το ομώνυμο ίδρυμα γιορτάζει το βράδυ στο Ζάππειο την 30ή επέτειο από την ιστορική υπογραφή της προσχώρησης στην ΕΟΚ. Παρών, βέβαια, εκεί και ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, τελευταίος μεταρρυθμιστής και φλογερός πατριώτης, αυτή τη φορά σε θέση μάχης εν όψει της 7ης Ιουνίου.

Συμπέρασμα; Ολοι οι κορυφαίοι Κωνσταντίνοι συνέδεσαν τη μοίρα τους με τις σπουδαιότερες αλλά και τις κρισιμότερες στιγμές του Ελληνισμού. Ο σημερινός δεν έχει άλλη επιλογή από την επιτυχία του μεταρρυθμιστικού του έργου. Και οι Ελληνες πολίτες δεν έχουν την πολυτέλεια να διαπράξουν λάθη σαν εκείνα του παρελθόντος όταν έδιωξαν κακήν κακώς από την εξουσία μορφές όπως ο Καποδίστριας, ο Τρικούπης, ο Βενιζέλος, ακόμη και ο Καραμανλής, για να φέρουν φτηνούς δημαγωγούς ή γελοίους δικτάτορες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου