C4I και να καίει

Η υπόθεση της προμήθειας του συστήματος ασφαλείας «C4I» θα περάσει στην ιστορία της πολιτικής ζωής της Ελλάδας, ως η «ιερή αγελάδα» της μίζας και της αρπαχτής.
Ήταν το κερασάκι στην τούρτα της οκταετίας Σημίτη, που συνδέθηκε με το μεγάλο πλιάτσικο, συγνώμη, τα μεγάλα δημόσια έργα.
Που δόθηκαν με απευθείας αναθέσεις, επειδή από το λεξιλόγιο του εκσυγχρονισμού απουσίαζε η έννοια του ανταγωνισμού.
Αντ' αυτού, κυριάρχησε η έννοια του συμφέροντος. Του φίλου.
Σε φίλους έγιναν οι απευθείας αναθέσεις.
Σε φίλους του συστήματος εξουσίας που εμπνεύστηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου, και... τράβηξε από τα μαλλιά για να το εγκαθιδρύσει ο Σημίτης.
Θυμάστε όμως τι λένε για τους φίλους; Τους φίλους τους διαλέγουμε.
Οι φίλοι μας χαρακτηρίζουν. Εν πολλοίς, είμαστε οι φίλοι μας. Έτσι δεν είναι Γιώργο;
Ξέρουν κάτι για το έγκλημα, οι δικοί σου φίλοι;
Ξέρεις, από τα χρόνια του ΥΠΕΞ...
parapolitika.gr