Αθώος, τελικά, ο “αξιότιμος” κ. Παυλίδης κατά τη ΝΔ! «Δεν προέκυψαν, λοιπόν, οι ενδείξεις που αξιώνει ο νόμος, προκειμένου να στηριχθεί, σε βάρος του Αριστοτέλη Παυλίδη, η κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε εκβίαση…» καταλήγει στο πόρισμά της η πλειοψηφία της Βουλής! Το πόρισμα, βέβαια, ήταν προβλέψιμο και αναμενόμενο, αφού η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Κυβέρνησης της Ν.Δ. κρέμεται από ένα βουλευτή - τον Αριστοτέλη Παυλίδη! Ποιος πρωθυπουργός, ποια κοινοβουλευτική ομάδα θα ήθελε ν’ αυτοκτονήσει;
Το γεγονός ότι τ’ άλλα κόμματα, που ορθώς, κατά τη γνώμη μου, στα πορίσματά τους ζητούν την ποινική δίωξη του κ. Παυλίδη για ηθική αυτουργία σε εκβίαση και παθητική δωροδοκία, εξεπλάγησαν, δήθεν, με το αναμενόμενο πόρισμα της ΝΔ, είναι απλά ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, και ουδόλως τα απαλλάσσει των ευθυνών τους να συμμετέχουν σε μια Βουλή που τα μέλη της αυτοπροστατεύονται με τα κατάπτυστα και αντιδημοκρατικά άρθρα 86 και 62 του Συντάγματος. Ας μην κοροϊδευόμαστε, όμως! Οποιοδήποτε απ’ αυτά κι αν βρισκόταν στη θέση της Ν.Δ. το ίδιο θα έκανε.
Ιδού και το κατάπτυστο Άρθρο 86:
1. "Μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων υπουργικών αδικημάτων."
Ιδού και το περί ασυλίας των βουλευτών Άρθρο 62:
"Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος. Επίσης δεν διώκεται για πολιτικά εγκλήματα βουλευτής της Βουλής που διαλύθηκε, από τη διάλυσή της και έως την ανακήρυξη των βουλευτών της νέας Βουλής..."
Εκείνο λοιπόν που προέχει είναι ο εκδημοκρατισμός του Συντάγματος. Το ομολόγησε άλλωστε πρόσφατα και ο ίδιος ο Υπουργός Δικαιοσύνης. «“Οι υπάρχουσες ρυθμίσεις έχουν εκμετρήσει το 'χρησίμως ζην'. Βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με το κοινό αίσθημα” δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Δένδιας μιλώντας σε εκδήλωση του Ιδρύματος Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, ενώ εκτίμησε ότι “οι ιστορικοί λόγοι προστασίας εξέλειπαν”.» in.gr
Αυτά ως προς τη θεωρία, διότι στην πράξη, οτιδήποτε κι αν αλλάξει στο γράμμα και στο πνεύμα του Συντάγματος, αν δεν αφυπνιστούν οι συνειδήσεις, οι επίορκοι Βουλευτές και Υπουργοί με τη διαπλεκόμενη Δικαιοσύνη και τη συνδρομή των έγχρωμων ΜΜΕ θα βρίσκουν πάντα παράθυρα να ξεφεύγουν. Στην Ελλάδα ζούμε, διάολε! Κι αν κάποτε το σύνθημα της Δικτατορίας ήταν: «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» – ένα σύνθημα που προκαλούσε αλλεργία, θυμό και αγανάκτηση στους δημοκρατικούς πολίτες – σήμερα το σήμα κατατεθέν και το παρασύνθημα είναι «Ελλάς Ελλήνων Τρωκτικών». Όλα τα λαμόγια στην πίστα! «Ας φάγωμεν, ας πίωμεν κι ας ευφρανθώμεν», αναφωνούν κατά μόνας οι "εκπρόσωποι" του έθνους, που έχουν μετατρέψει το Κοινοβούλιο σε Κυνοβούλιο, με τις ευλογίες του Συντάγματος.
Κι αφού το αποτέλεσμα ήταν γνωστό εξ αρχής, η έρευνα της προανακριτικής επιτροπής για το αν ο Παυλίδης τα πήρε και πόσα πήρε, για το αν εκβίασε ή εκβιάστηκε, υπήρξε ενασχόληση με τρίχες. Στη συνείδηση του λαού, ο Παυλίδης είναι ένοχος διότι χωρίς φωτιά καπνός δε βγαίνει. Ο Παυλίδης είναι ένοχος διότι τοποθέτησε το τομάρι του υπεράνω του συμφέροντος του κόμματός του και κατ’ επέκταση του Ελληνικού λαού. Ο Παυλίδης είναι ένοχος νεκρολαγνείας διότι ασέλγησε πάνω στο πτώμα της Ελληνικής Δημοκρατίας, ένα κουφάρι που έχει ήδη τεθεί υπό ξένη επιτήρηση… Ο Παυλίδης είναι ένοχος διότι έφτυσε κατά πρόσωπο τον Ελληνικό λαό. Σε ευνομούμενες Δημοκρατίες οι κοινοβουλευτικοί άνδρες, με την παραμικρή σκιά εναντίον τους, βάσιμη ή αβάσιμη, παραιτούνται για λόγους ευθιξίας και αξιοπρέπειας. Όχι όμως και στην Ελλάδα, το λιβάδι της λαμογιάς και της αδιαντροπιάς. Αιδώς Αργείοι!
Είναι, δυστυχώς, κοινό και οδυνηρό μυστικό ότι η Δημοκρατία μας κείτεται προ πολλού νεκρή. Έχει υποκύψει στην ινφλουέντσα των πολιτικο-οικονομικών χοίρων, ένα θανατηφόρο ιό που την είχε προσβάλλει πολύ πριν τα σαρκοφάγα γουρούνια της διεθνούς βιοτρομοκρατίας παρασκευάσουν τον ιό της γρίπης του ιπτάμενου χοίρου στα καταχθόνια εργαστήρια του Μαμμωνά. Θα ερωτήσουν κάποιοι, πώς το γνωρίζω αυτό και ποιος εξέδωσε το πιστοποιητικό του θανάτου της; Μα είναι προφανές! Όταν οι θεσμοί-ραχοκοκαλιά της Δημοκρατίας δε λειτουργούν σημαίνει ότι η Δημοκρατία είναι νεκρή. Για δεκαετίες τώρα, πάνω στο άψυχο και κακοποιημένο κουφάρι της συνεχίζουν να ασελγούν αμετανόητοι νεκρόφιλοι και νεκρολάγνοι πολιτικοί και όχι μόνο, νιώθοντας σαδιστική ικανοποίηση από το βιασμό ενός πτώματος.
Οι ερευνητές έχουν βρει πως η νεκροφιλία ή νεκρολαγνεία είναι γνωστή και μεταξύ των άλογων ζώων και μάλιστα έχουν καταγραφεί σιχαμερά περιστατικά που αρνούμαι να περιγράψω. Απλά το ανέφερα για να τεκμηριώσω ότι οι νεκρολάγνοι της Δημοκρατίας, δηλαδή του ελληνικού λαού, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα ειδεχθή βίτσια των άλογων ζώων. Κι ενώ, λοιπόν, κάποιοι πολιτικοί χοίροι έχουν επιδοθεί στον κατ’ εξακολούθηση βιασμό της άψυχης Δημοκρατίας μας, έχουμε τους τριχολόγους των ΜΜΕ να επιδίδονται μετά μανίας στο διαχωρισμό πολιτικών τριχών, ψάχνοντας τάχα να βρουν ποιο πολιτικό γουρούνι είναι ποιο νεκρόφιλο από τ’ άλλα, ποιο έκανε τους περισσότερους βιασμούς στο άψυχο κουφάρι της Δημοκρατίας, και ποιος έκρυψε καλύτερα τη σιχαμερή δραστηριότητά του! Σε δουλειά να βρίσκονται δηλαδή...
Όσο για τον κ. Καραμανλή, τραγικό θύμα των επιλογών του και έρμαιο των συνεργατών του, ας πρόσεχε. Όμως με απογοήτευση βλέπω πως ούτε τώρα που τα έχει χάσει όλα προσέχει. Συνεχίζει να παίρνει αντιλαϊκά, σπασμωδικά και αναποτελεσματικά οικονομικά μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης… Επιμένει να δανείζεται και να υπερχρεώνει τον Έλληνα φορολογούμενο και τις επόμενες γενιές… Προφανώς κάτω από τη σύγχυση και τον πανικό, κάτω από την πίεση των συνδικαλιστών, των Βρυξελλών και των σκανδάλων, δεν έχει την ψυχραιμία ή την ικανότητα να σκεφτεί κάτι καλύτερο. Τον λυπάμαι, στ’ αλήθεια… Όμως περισσότερο λυπάμαι τους προδομένους ψηφοφόρους του στους οποίους είχε υποσχεθεί σεμνούς και ταπεινούς λαγούς με πετραχήλια για να τους υφαρπάξει την ψήφο. Και βέβαια λυπάμαι ολόκληρο τον Ελληνικό λαό που πληρώνει τις δικές του αμαρτίες. Έχει άραγε ο κ. Καραμανλής επίγνωση της πλήρους αποτυχίας του σε όλους τους τομείς;
Έχοντας γράψει ό,τι έγραψα, να επαναλάβω την πάγια θέση μου: Κανένα κόμμα, κανένας Πρωθυπουργός, καμία κυβέρνηση δε μπορεί, και δε θα μπορέσει ποτέ, να βγάλει την Ελλάδα από το τέλμα και να νεκραναστήσει την Δημοκρατία της. Όπως λέει και το τραγούδι, “Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή” από πολλούς, δηλαδή από όλους. Το ότι είμαστε πρωταθλητές στη διαφθορά σημαίνει πως όλοι φταίμε. Κι εκείνοι που κυβέρνησαν, και αυτοί που κυβερνούν, και οι επόμενοι που θα κυβερνήσουν όταν ο κύων επιστρέψει οσονούπω στο ξέρασμα αυτού, και οι παχυλόμισθοι ή χαμηλόμισθοι που επανδρώνουν το υδροκέφαλο Δημόσιο μπάχαλο και την αμαρτωλή τοπική αυτοδιοίκηση, και οι εκμεταλλευτές και φοροκλέπτες επιχειρηματίες, και οι κλεφτοκοτάδες. Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, φταίνε κι οι άλλοι… Εκείνο που η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως, προτού αφανιστεί, είναι μια καθολική επανάσταση αρχών και αξιών, και η απόκτηση συλλογικής εθνικής συνείδησης – άπιαστο όνειρο για έναν ατομιστή και ανάδελφο λαό όπως εμείς…
Ας πορευτούμε, λοιπόν, αυτοκαταστροφικοί, μοιραίοι κι άβουλοι, προς το σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Αφού αυτή είναι η επιλογή μας, σίγουρα θα υπάρξουν, και υπάρχουν, εκείνοι που θα μας σπρώξουν – και ήδη μας σπρώχνουν – να επιτύχουμε το "φιλόδοξο" και "ευγενή" στόχο μας μια ώρα γρηγορότερα. Συγνώμη που σας στενοχώρησα, αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Κι όπως είπε και ο George Orwell, «Σε μια εποχή απάτης, το να λες την αλήθεια είναι μια επαναστατική πράξη». Εδώ που καταντήσαμε, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε άλλωστε;
Το γεγονός ότι τ’ άλλα κόμματα, που ορθώς, κατά τη γνώμη μου, στα πορίσματά τους ζητούν την ποινική δίωξη του κ. Παυλίδη για ηθική αυτουργία σε εκβίαση και παθητική δωροδοκία, εξεπλάγησαν, δήθεν, με το αναμενόμενο πόρισμα της ΝΔ, είναι απλά ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, και ουδόλως τα απαλλάσσει των ευθυνών τους να συμμετέχουν σε μια Βουλή που τα μέλη της αυτοπροστατεύονται με τα κατάπτυστα και αντιδημοκρατικά άρθρα 86 και 62 του Συντάγματος. Ας μην κοροϊδευόμαστε, όμως! Οποιοδήποτε απ’ αυτά κι αν βρισκόταν στη θέση της Ν.Δ. το ίδιο θα έκανε.
Ιδού και το κατάπτυστο Άρθρο 86:
1. "Μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων υπουργικών αδικημάτων."
Ιδού και το περί ασυλίας των βουλευτών Άρθρο 62:
"Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος. Επίσης δεν διώκεται για πολιτικά εγκλήματα βουλευτής της Βουλής που διαλύθηκε, από τη διάλυσή της και έως την ανακήρυξη των βουλευτών της νέας Βουλής..."
Εκείνο λοιπόν που προέχει είναι ο εκδημοκρατισμός του Συντάγματος. Το ομολόγησε άλλωστε πρόσφατα και ο ίδιος ο Υπουργός Δικαιοσύνης. «“Οι υπάρχουσες ρυθμίσεις έχουν εκμετρήσει το 'χρησίμως ζην'. Βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με το κοινό αίσθημα” δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Δένδιας μιλώντας σε εκδήλωση του Ιδρύματος Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, ενώ εκτίμησε ότι “οι ιστορικοί λόγοι προστασίας εξέλειπαν”.» in.gr
Αυτά ως προς τη θεωρία, διότι στην πράξη, οτιδήποτε κι αν αλλάξει στο γράμμα και στο πνεύμα του Συντάγματος, αν δεν αφυπνιστούν οι συνειδήσεις, οι επίορκοι Βουλευτές και Υπουργοί με τη διαπλεκόμενη Δικαιοσύνη και τη συνδρομή των έγχρωμων ΜΜΕ θα βρίσκουν πάντα παράθυρα να ξεφεύγουν. Στην Ελλάδα ζούμε, διάολε! Κι αν κάποτε το σύνθημα της Δικτατορίας ήταν: «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» – ένα σύνθημα που προκαλούσε αλλεργία, θυμό και αγανάκτηση στους δημοκρατικούς πολίτες – σήμερα το σήμα κατατεθέν και το παρασύνθημα είναι «Ελλάς Ελλήνων Τρωκτικών». Όλα τα λαμόγια στην πίστα! «Ας φάγωμεν, ας πίωμεν κι ας ευφρανθώμεν», αναφωνούν κατά μόνας οι "εκπρόσωποι" του έθνους, που έχουν μετατρέψει το Κοινοβούλιο σε Κυνοβούλιο, με τις ευλογίες του Συντάγματος.
Κι αφού το αποτέλεσμα ήταν γνωστό εξ αρχής, η έρευνα της προανακριτικής επιτροπής για το αν ο Παυλίδης τα πήρε και πόσα πήρε, για το αν εκβίασε ή εκβιάστηκε, υπήρξε ενασχόληση με τρίχες. Στη συνείδηση του λαού, ο Παυλίδης είναι ένοχος διότι χωρίς φωτιά καπνός δε βγαίνει. Ο Παυλίδης είναι ένοχος διότι τοποθέτησε το τομάρι του υπεράνω του συμφέροντος του κόμματός του και κατ’ επέκταση του Ελληνικού λαού. Ο Παυλίδης είναι ένοχος νεκρολαγνείας διότι ασέλγησε πάνω στο πτώμα της Ελληνικής Δημοκρατίας, ένα κουφάρι που έχει ήδη τεθεί υπό ξένη επιτήρηση… Ο Παυλίδης είναι ένοχος διότι έφτυσε κατά πρόσωπο τον Ελληνικό λαό. Σε ευνομούμενες Δημοκρατίες οι κοινοβουλευτικοί άνδρες, με την παραμικρή σκιά εναντίον τους, βάσιμη ή αβάσιμη, παραιτούνται για λόγους ευθιξίας και αξιοπρέπειας. Όχι όμως και στην Ελλάδα, το λιβάδι της λαμογιάς και της αδιαντροπιάς. Αιδώς Αργείοι!
Είναι, δυστυχώς, κοινό και οδυνηρό μυστικό ότι η Δημοκρατία μας κείτεται προ πολλού νεκρή. Έχει υποκύψει στην ινφλουέντσα των πολιτικο-οικονομικών χοίρων, ένα θανατηφόρο ιό που την είχε προσβάλλει πολύ πριν τα σαρκοφάγα γουρούνια της διεθνούς βιοτρομοκρατίας παρασκευάσουν τον ιό της γρίπης του ιπτάμενου χοίρου στα καταχθόνια εργαστήρια του Μαμμωνά. Θα ερωτήσουν κάποιοι, πώς το γνωρίζω αυτό και ποιος εξέδωσε το πιστοποιητικό του θανάτου της; Μα είναι προφανές! Όταν οι θεσμοί-ραχοκοκαλιά της Δημοκρατίας δε λειτουργούν σημαίνει ότι η Δημοκρατία είναι νεκρή. Για δεκαετίες τώρα, πάνω στο άψυχο και κακοποιημένο κουφάρι της συνεχίζουν να ασελγούν αμετανόητοι νεκρόφιλοι και νεκρολάγνοι πολιτικοί και όχι μόνο, νιώθοντας σαδιστική ικανοποίηση από το βιασμό ενός πτώματος.
Οι ερευνητές έχουν βρει πως η νεκροφιλία ή νεκρολαγνεία είναι γνωστή και μεταξύ των άλογων ζώων και μάλιστα έχουν καταγραφεί σιχαμερά περιστατικά που αρνούμαι να περιγράψω. Απλά το ανέφερα για να τεκμηριώσω ότι οι νεκρολάγνοι της Δημοκρατίας, δηλαδή του ελληνικού λαού, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα ειδεχθή βίτσια των άλογων ζώων. Κι ενώ, λοιπόν, κάποιοι πολιτικοί χοίροι έχουν επιδοθεί στον κατ’ εξακολούθηση βιασμό της άψυχης Δημοκρατίας μας, έχουμε τους τριχολόγους των ΜΜΕ να επιδίδονται μετά μανίας στο διαχωρισμό πολιτικών τριχών, ψάχνοντας τάχα να βρουν ποιο πολιτικό γουρούνι είναι ποιο νεκρόφιλο από τ’ άλλα, ποιο έκανε τους περισσότερους βιασμούς στο άψυχο κουφάρι της Δημοκρατίας, και ποιος έκρυψε καλύτερα τη σιχαμερή δραστηριότητά του! Σε δουλειά να βρίσκονται δηλαδή...
Όσο για τον κ. Καραμανλή, τραγικό θύμα των επιλογών του και έρμαιο των συνεργατών του, ας πρόσεχε. Όμως με απογοήτευση βλέπω πως ούτε τώρα που τα έχει χάσει όλα προσέχει. Συνεχίζει να παίρνει αντιλαϊκά, σπασμωδικά και αναποτελεσματικά οικονομικά μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης… Επιμένει να δανείζεται και να υπερχρεώνει τον Έλληνα φορολογούμενο και τις επόμενες γενιές… Προφανώς κάτω από τη σύγχυση και τον πανικό, κάτω από την πίεση των συνδικαλιστών, των Βρυξελλών και των σκανδάλων, δεν έχει την ψυχραιμία ή την ικανότητα να σκεφτεί κάτι καλύτερο. Τον λυπάμαι, στ’ αλήθεια… Όμως περισσότερο λυπάμαι τους προδομένους ψηφοφόρους του στους οποίους είχε υποσχεθεί σεμνούς και ταπεινούς λαγούς με πετραχήλια για να τους υφαρπάξει την ψήφο. Και βέβαια λυπάμαι ολόκληρο τον Ελληνικό λαό που πληρώνει τις δικές του αμαρτίες. Έχει άραγε ο κ. Καραμανλής επίγνωση της πλήρους αποτυχίας του σε όλους τους τομείς;
Έχοντας γράψει ό,τι έγραψα, να επαναλάβω την πάγια θέση μου: Κανένα κόμμα, κανένας Πρωθυπουργός, καμία κυβέρνηση δε μπορεί, και δε θα μπορέσει ποτέ, να βγάλει την Ελλάδα από το τέλμα και να νεκραναστήσει την Δημοκρατία της. Όπως λέει και το τραγούδι, “Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή” από πολλούς, δηλαδή από όλους. Το ότι είμαστε πρωταθλητές στη διαφθορά σημαίνει πως όλοι φταίμε. Κι εκείνοι που κυβέρνησαν, και αυτοί που κυβερνούν, και οι επόμενοι που θα κυβερνήσουν όταν ο κύων επιστρέψει οσονούπω στο ξέρασμα αυτού, και οι παχυλόμισθοι ή χαμηλόμισθοι που επανδρώνουν το υδροκέφαλο Δημόσιο μπάχαλο και την αμαρτωλή τοπική αυτοδιοίκηση, και οι εκμεταλλευτές και φοροκλέπτες επιχειρηματίες, και οι κλεφτοκοτάδες. Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, φταίνε κι οι άλλοι… Εκείνο που η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως, προτού αφανιστεί, είναι μια καθολική επανάσταση αρχών και αξιών, και η απόκτηση συλλογικής εθνικής συνείδησης – άπιαστο όνειρο για έναν ατομιστή και ανάδελφο λαό όπως εμείς…
Ας πορευτούμε, λοιπόν, αυτοκαταστροφικοί, μοιραίοι κι άβουλοι, προς το σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Αφού αυτή είναι η επιλογή μας, σίγουρα θα υπάρξουν, και υπάρχουν, εκείνοι που θα μας σπρώξουν – και ήδη μας σπρώχνουν – να επιτύχουμε το "φιλόδοξο" και "ευγενή" στόχο μας μια ώρα γρηγορότερα. Συγνώμη που σας στενοχώρησα, αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Κι όπως είπε και ο George Orwell, «Σε μια εποχή απάτης, το να λες την αλήθεια είναι μια επαναστατική πράξη». Εδώ που καταντήσαμε, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε άλλωστε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου