«Tι μπορεί να κάνειη Κούβα για να βοηθήσει τον Μπαράκ Ομπάμα;»
Αυτή η εγκάρδια προσφορά του Φιντέλ Κάστρο, όπως τη μετέφεραν στα μέσα ενημέρωσης μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου μετά τη δίωρη επίσκεψή τους στον πρώην ηγέτη της επανάστασης στην Κούβα, αποτελεί ένδειξη του πόσο γρήγορα θα μπορούσε να αλλάξει το νησί της Καραϊβικής αν του δινόταν η ευκαιρία.
Οταν ο 82χρονος Κάστρο αναφέρεται στην επιθυμία του«να δει την Αμερική να αλλάζει όσο είναι ακόμη ζωντανός»- όπως το έθεσε η αμερικανίδα βουλευτής Λόρα Ρίτσαρντσον-, η φράση αποκτά περισσότερο επείγοντα χαρακτήρα, παρά όταν ακούγεται από το στόμα του νέου αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα.
Ο κομαντάντε Φιντέλ χαρακτήρισε τη συνάντηση με τους εκπροσώπους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για την Προώθηση Θεμάτων της Αφροαμερικανικής Κοινότητας «εξαίσια». Η επιθυμία του για βελτίωση των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες- σχέσεις που διακόπηκαν τρία χρόνια μετά το 1959, όταν κατέλαβε την εξουσία ο ίδιοςεπαναλήφθηκε δύο φορές και από τον αδελφό του και σημερινό πρόεδρο Ραούλ Κάστρο κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης διπλάσιας διάρκειας. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο. Οι αδελφοί Κάστρο είναι έτοιμοι να δεχθούν όση επικοινωνία είναι διατεθειμένος να τους προσφέρει ο Ομπάμα. Αλλά, όπως υπογραμμίζουν,«η μπάλα τώρα βρίσκεται στο γήπεδο των Ηνωμένων Πολιτειών».
Πόσο γρήγορα μπορούν να κινηθούν οι ΗΠΑ; Οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί προς το νησί μπορούν να αρθούν άμεσα. Σχεδόν κάθε χρόνο μέλη του Κογκρέσου προσπαθούν να περάσουν νομοθεσία για την άρση της ταξιδιωτικής απαγόρευσης. Ωστόσο, έπειτα από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, το νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα από την κυβέρνηση Ομπάμα έχει επιτέλους πολλές πιθανότητες να ψηφιστεί.
Οι υποστηρικτές του υπογραμμίζουν με αγανάκτηση ότι οι Αμερικανοί μπορούν να επισκεφθούν τη Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες, το θεοκρατικό Ιράν και την Κίνα, αλλά όχι το μοναδικό μονοκομματικό κομμουνιστικό κράτος της αμερικανικής ηπείρου. Οι μπλόγκερς γράφουν με ενθουσιασμό για την πιθανότητα να μπορούν να επισκεφθούν την Αβάνα κατά τη διάρκεια του λεγόμενου κολεγιακού Spring Βreak (μιας εβδομάδας διακοπές στο δεύτερο εξάμηνο). Πριν από μερικά χρόνια οι αμερικανοί στρατιώτες στη ναυτική βάση Γκουαντάναμο στη νοτιοανατολική Κούβα θα ατένιζαν με νοσταλγία πέρα από τον ψηλό συρμάτινο φράχτη τα δυσδιάκριτα φώτα των κουβανικών πόλεων στους λόφους και θα φαντασιώνονταν την «απαγορευμένη» χώρα που δεν μπορούσαν να επισκεφθούν. Πιθανότατα, πολύ σύντομα θα μπορούν.
Ο πρόεδρος Ομπάμα, ο οποίος στην προεκλογική του εκστρατεία αναφέρθηκε στην αλλαγή των σχέσεων με την Κούβα, δεν έχει άδικο να πιστεύει ότι, από όλα τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει κατά την προεδρία του, αυτό θα είναι σχετικά πιο εύκολο να λυθεί.
Η θέση του είναι ότι οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί μπορούν να αρθούν γρήγορα, όχι όμως και το εμπορικό εμπάργκο που έχει επιβληθεί στην Κούβα. Ωστόσο είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την πιθανότητα να κατακλύσουν οι Αμερικανοί τα ήδη ανεπτυγμένα θέρετρα κατά μήκος της ακτής Βαραδέρο, ανατολικά της Αβάνας, χωρίς να πολλαπλασιαστεί άμεσα η πίεση για επιχειρηματικές συμφωνίες. Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες ανοίξουν την πόρτα, θα πρέπει να την ανοίξουν διάπλατα, ειδικά τώρα που οι αδελφοί Κάστρο φαίνεται ότι προσεγγίζουν την άλλη πλευρά.
Το εμπάργκο οριοθετείται από τον ακανόνιστα σημαντικό ρόλο της ψήφου των κουβανών εξόριστων στη Φλόριδα. Οι Κάστρο αναγνωρίζουν πλέον ότι η Κούβα χρειάζεται τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια χώρα που εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες έχει στερηθεί την υποστήριξη της Σοβιετικής Ενωσης και η οποία είναι τόσο φτωχή που ανταλλάσσει τους ικανούς γιατρούς της και άλλους μορφωμένους επαγγελματίες με βασικά αγαθά από τους λιγοστούς συμμάχους της, έχει απελπισμένα ανάγκη το εμπόριο με τις ΗΠΑ.
Πολιτικά δεν αποκλείεται οι Κάστρο να χρησιμοποιούν τον θαυμασμό προς τον Ομπάμα για να «μεταμφιέσουν» την ομολογία τους ότι η επανάσταση, μισό αιώνα μετά, έχει φθάσει στα όριά της.
©Τhe Τimes, 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου