Ο κ. Προβόπουλος έκανε χτες αυτό που θα έπρεπε να είχε κάνει εδώ και μήνες η πολιτική ηγεσία του τόπου. Παρουσίασε μία συγκροτημένη πρόταση για έξοδο από την κρίση. Απλή στις διατυπώσεις της, εφικτή στην πραγματοποίησή της. Κάποιος, επιτέλους, έκανε το αυτονόητο... Τι είπε ο κεντρικός τραπεζίτης; Ότι θα πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία, ότι θα πρέπει να δουλέψουμε πάνω σε ένα δεκαετές πρόγραμμα για να αντιμετωπίσουμε το χρέος, ότι είναι ανάγκη να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή. Δεν κρύφτηκε πίσω από βαρύγδουπες διατυπώσεις και ακατανόητες σαχλαμάρες. Δεν χάιδεψε τα αυτιά της κυβέρνησης ή της αντιπολίτευσης, δεν έκλεισε τα μάτια του στο πρόβλημα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες. Δεν μίλησε ως καθηγητής ή ακαδημαϊκός, αλλά ως άνθρωπος που ζει καθημερινά τα προβλήματα του τόπου. Καταλαβαίνουμε ότι ο κ. Προβόπουλος έγινε χτες δυσάρεστος. Όχι μόνο γιατί αυτά που είπε ήταν η γυμνή αλήθεια. Αλλά κι επειδή έδειξε σε ένα ολόκληρο σύστημα ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το μικρό μας δακτυλάκι. Είναι ευτύχημα που στις δύσκολες μέρες που βιώνουμε κεντρικός τραπεζίτης είναι ο κ. Προβόπουλος και όχι κάποιος απλός υπάλληλος της κυβέρνησης. Κάποιος που να λέει κάθε φορά αυτά που εξυπηρετούν τις μικροπολιτικές επιδιώξεις της εκάστοτε εξουσίας. Κι αυτό σημειώστε το για το μέλλον. Όταν θα χρειαστούν ικανοί άνθρωποι για να αναλάβουν το δύσκολο έργο να μας βγάλουν από τα σημερινά μας αδιέξοδα. Οι προτάσεις του κ. Προβόπουλου είναι αυτές που θα αναγκαστεί σύντομα να εφαρμόσει η οποιαδήποτε κυβέρνηση. Είναι όσα θα έπρεπε να έχουμε εφαρμόσει εδώ και χρόνια. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν πρόκειται για κάποιο απόσταγμα σοφίας. Αλλά όσα θα μας επιβάλλουν να κάνουμε, κατ΄ ελάχιστο, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και εφόσον επιθυμούμε να παραμείνουμε μέλη της. Αν πάλι θέλουμε να συνεχίσουμε την αυτοκαταστροφική μας πορεία, μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε σαν να μην συμβαίνει κάτι το σοβαρό και να αντιμετωπίσουμε τη χτεσινή παρέμβαση του κ. Προβόπουλου ως μία κακή παρένθεση, σαν να μιλάει κανείς για ένα κακό όνειρο. Θανάσης Μαυρίδης |
Προτάσεις και Κριτική για την Οικονομία, την Πολιτική, την Κοινωνία & την Ανάπτυξη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου