"Μια ψυχολογία κρίσης"

Εχω ακούσει πολλά για την τηλεόραση.
Αλλοτε βάσιμες αιτιάσεις, άλλοτε αβάσιμες ανοησίες. Ποτέ δεν πίστευα όμως ότι θα ακούσω πως η τηλεόραση ευθύνεται επειδή δημιουργεί στον έλληνα πολίτη «μια ψυχολογία κρίσης».
Με άλλα λόγια, ότι δεν υπάρχει κρίση αλλά επειδή οι τηλεοράσεις δεν έχουν τι να παίξουν αποφάσισαν να εφεύρουν μια κρίση για να τρομοκρατούν τον κόσμο.
Ενδιαφέρουσα ανάλυση. Και ιδιαιτέρως κολακευτική- για τις τηλεοράσεις...
Διότι αποδεικνύει ότι όλη η ανθρωπότητα είναι ανάστατη επειδή το αποφάσισαν τα δελτία των οκτώ.
Και ότι ο Ομπάμα, ο Σαρκοζί, ο Μπράουν, η Μέρκελ και δεν ξέρω ποιος άλλος βάζουν τα δυνατά τους για να μην τους την πέσει το Μega, το οποίο αυτοβούλως κήρυξε τον πλανήτη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Δυστυχώς, δεν είναι έτσι. Και λέω δυστυχώς διότι, αν η κρίση ήταν μια εικονική τηλεοπτική πραγματικότητα, θα ήταν και εύκολο να αντιμετωπιστεί. Αλλά δεν είναι. Χθες εκατομμύρια άνθρωποι παρέλυσαν τη Γαλλία όχι επειδή τους τρόμαξαν οι ειδήσεις αλλά επειδή χάνουν τις δουλειές τους και βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να μειώνεται.

Δεν φταίνε όμως μόνο όσοι διακινούν τέτοιες ανοησίες. Φταίνε και αυτοί που τις σιγοντάρουν. Διότι δεν μπορεί η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση να περιγράφουν (και πολύ σωστά) την κατάσταση με τα μελανότερα χρώματα και την ίδια στιγμή να καλλιεργούν υποδορίως στον πολίτη την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να τη βγάλει καθαρή στο τζάμπα. Αυτά δεν πάνε μαζί.
Για να το πούμε και πάλι: αναίμακτη έξοδος από την κρίση δεν υπάρχει. Ούτε δεξιά ούτε αριστερή, ούτε «πράσινη» ούτε «κόκκινη» ούτε «κανελιά με βούλες».
Το πρόβλημα ξεπερνά όλον τον κόσμο, όπου κι αν βρίσκεται, ό,τι κι αν πρεσβεύει. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι τι θα κάνουν οι κυβερνήσεις, οι πολιτικές δυνάμεις και οι κοινωνικοί εταίροι για το πρόβλημα.
Σίγουρα δεν μπορούν να αρκεστούν στην απραξία και στα μέτρα- «ασπιρίνες» της κυβέρνησης, στη μονότονη γκρίνια του ΠαΣοΚ ή στις αοριστολογίες των υπολοίπων. Οταν παίζεται το μέλλον της χώρας, η αρλούμπα και ο παλαιοκομματισμός θα έπρεπε να τεθούν στο περιθώριο.
Αλλά δεν θα τεθούν. Με πρώτους τους επιφανείς συναδέλφους μου που από όλα τα ανεπαρκή κυβερνητικά μέτρα ευαισθητοποιήθηκαν ιδιαιτέρως για την έκτακτη εισφορά επειδή αυτήν θα πληρώσουν οι ίδιοι.
Για να αποδειχθεί άλλη μία φορά ότι για την κοινωνική δικαιοσύνη κόπτονται πολλοί, αρκεί να μην περνάει από την τσέπη τους.
jpretenteris@dolnet.gr
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=251379