Ιστορική ευκαιρία

Γιάννης Πρετεντέρης Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Ο Πρωθυπουργός και οι πολιτικοί αρχηγοί που θα συναντηθούν σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν μια ιστορική ευκαιρία: να διαμορφώσουν το πλαίσιο μιας συνεννόησης για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Προτιμώ τον όρο «συνεννόηση» από «συναίνεση».
Αφενός επειδή μια ουσιαστική συναίνεση είναι υπερβολικά φιλόδοξο σχέδιο για μια χώρα όπου τα κόμματα τσακώνονται ακόμη και για την απόδραση του Παλαιοκώστα.
Αφετέρου επειδή μια απλή συνεννόηση στα στοιχειώδη θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς υψηλό πολιτικό κόστος για τις πλευρές που θα την αποδεχθούν και με ιδιαιτέρως υψηλό όφελος για τον τόπο.
Γιατί η συνεννόηση είναι εφικτή;
Για έναν πολύ απλό λόγο: επειδή στα μέτρα και στις πολιτικές που προκρίνουν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση δεν υπάρχει καμία ουσιαστική πολιτική ή ιδεολογική διαφορά. Παρατάξεις με θητεία στη διακυβέρνηση του τόπου, αντιλαμβάνονται και οι δύο ότι η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί σε τρεις άξονες:
Πρώτον, τόνωση της εσωτερικής αγοράς και προστασία της αγοραστικής δύναμης των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων.
Δεύτερον, μεσοπρόθεσμη εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών.
Τρίτον, σταθερή προσήλωση και ενσωμάτωση στο ευρωπαϊκό σύνολο, μακριά από τους πειρασμούς «εθνικών επιλογών προστατευτισμού και απομονωτισμού».
Ως τώρα κανένας από τους δύο δεν έχει πει κάτι διαφορετικό. Και από τη στιγμή που και οι δύο συμπίπτουν σε αυτό το πλαίσιο, ανεξαρτήτως των επί μέρους μέτρων με τα οποία μπορούν να συμφωνούν ή να διαφωνούν μεταξύ τους, τα περιθώρια της συνεννόησης είναι ανοιχτά. Υπό μια (αυστηρά) πολιτική προϋπόθεση:
ότι κανείς τους δεν θα χρησιμοποιήσει τη συνεννόηση ως εκλογικό πλεονέκτημα έναντι του αντιπάλου του.
Εδώ όμως χαλάει η μαγιονέζα. Διότι και η κυβέρνηση και το ΠαΣοΚ κατέχονται από μια διαρκή καχυποψία (βάσιμη, αβάσιμη, δεν είναι αυτό το ζήτημα...) για τα κίνητρα και τις επιδιώξεις της άλλης πλευράς.
Η κυβέρνηση υποψιάζεται ότι το ΠαΣοΚ θέλει να χρησιμοποιήσει την κρίση για να κερδίσει τις εκλογές.
Και το ΠαΣοΚ φοβάται ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί για τον ίδιο λόγο τη συναίνεση.
Με αυτή τη λογική, το ζητούμενο για τον καθένα είναι πώς να μη χάσει ο ίδιος από τη διαδικασία, όχι πώς να ωφεληθεί ο τόπος.

emprosdrama.blogspot.com από Εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ"