Τα μεγάλα κόλπα της AIG

Μία από τις μεγαλύτερες απάτες στην παγκόσμια ιστορία των αγορών θα ξεδιπλωθεί προσεχώς στη διεθνή κοινή γνώμη.
Νομίζαμε ότι είναι η μεγαλύτερη και ισχυρότερη ασφαλιστική εταιρία του κόσμου. Αποκαλύπτεται όμως ότι στους μηχανισμούς της εταιρείας συμπεριλαμβάνεται ένα διεθνές και υπεράνω κρατών κέντρο απληστίας. Το κέντρο αυτό αξιοποιούσε τη φερεγγυότητα της ασφαλιστικής εταιρίας προκειμένου να προσφέρει την ψευδαίσθηση κεφαλαιακής επάρκειας που χρειάζονταν πολλές τράπεζες.
Η αμερικανική κυβέρνηση έσπευσε να καλύψει τις απώλειες της AIG επειδή ενδεχόμενη κατάρρευσή της θα οδηγούσε στην καταστροφή ευρωπαϊκές κυρίως τράπεζες. Η ενδεχόμενη χρεοκοπία της AIG θα πυροδοτούσε μεγάλο κύκλο χρεοκοπιών τραπεζών και άλλων επιχειρήσεων στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.
Οι περίφημοι οίκοι πιστοληπτικής φερεγγυότητας έδιναν 3Α στην εταιρεία και κανένας δεν έβλεπε την παραμικρή πιθανότητα όχι κατάρρευσης αλλά του παραμικρού προβλήματος.Η εταιρεία, εκτός των άλλων, ασφάλιζε και τίτλους που εξέδιδαν τράπεζες, όπως για τιτλοποίηση στεγαστικών δανείων.
Η καλή εταιρία εγγυάτο ότι αναλαμβάνει τις ζημιές αν οι τίτλοι αυτοί δεν μπορέσουν να πληρωθούν από εκείνους που πρέπει, δηλαδή του δανειολήπτες στεγαστικών δανείων. Και εφόσον η AIG, που έδινε την εγγύηση, είχε βαθμολογία ΑΑΑ, την ίδια βαθμολογία αποκτούσαν και τα ομόλογα στεγαστικών δανείων που καλύπτονταν από την εγγύησή της. Η εγγύηση της AIG λειτουργούσε σαν εξαγνισμός των ομολόγων.

Τα ομόλογα, χάρη στη βαθμολογία ΑΑΑ που προσέφερε η εγγύηση της «ασφαλιστικής εταιρίας», μπορούσαν να πωληθούν ευκολότερα και να έχουν καλύτερη απόδοση...
Το χειρότερο είναι ότι δεν είχε προβλέψει καμία κάλυψη για να πληρώσει τις ζημιές που ..... είχε εγγυηθεί. Δεν θεωρούσαν ότι είναι δυνατόν να χρειαστεί να πληρώσουν ζημιές που είχαν εγγυηθεί!Από την άλλη πλευρά, οι τράπεζες ήταν επίσης χαρούμενες, γιατί πληρώνοντας τις αμοιβές της AIG είχαν ……. εξασφαλιστεί έναντι του κινδύνου να μην ανταποκριθούν στα χρέη τους οι δανειολήπτες.
Ακόμα κι αν δεν πληρώνονταν οι ομολογιούχοι, οι τράπεζες δεν θα είχαν ευθύνη. Κάλυπτε τις ζημιές η μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρία του κόσμου... Στην πράξη η AIG προσέφερε στις τράπεζες κεφάλαια που δεν είχαν προκειμένου να συνεχίσουν την ανάπτυξή τους, αλλά η εγγύηση που προσέφερε ήταν εικονική. Προσέφερε την ψευδαίσθηση εγγύησης.Αυτή δεν ήταν η μοναδική απάτη. Ίσως ήταν η πλέον απλή.
Περισσότερο πολύπλοκη ήταν η πρακτική να δίνεται εγγύηση σε αμοιβαία κεφάλαια διαθεσίμων για αγορά ομολόγων υψηλού κινδύνου. Η AIG εγγυάτο ότι θα τα αγόραζε πίσω αν τα ομόλογα αυτά γυρνούσαν σε ζημιά! Και σε μια έξαρση απληστίας, με τα κεφάλαια που συγκέντρωνε από τη δραστηριότητα αυτή αγόραζε ομόλογα στεγαστικών δανείων.
Κάποια στιγμή υποχρεώθηκε να αποζημιώσει τα αμοιβαία κεφάλαια που είχαν επενδύσει με την εγγύησή της, ενώ τα ομόλογα στεγαστικών δανείων στα οποία είχε επενδύσει είχαν καταρρεύσει...
Η παραγωγή εγγυήσεων χωρίς αντίκρισμα, η δημιουργία ψευδαισθήσεων, είχε φτάσει στο αδιέξοδο που δημιούργησε.
"Βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας για παραγωγή οικονομικών ψευδαισθήσεων"
του Σεραφείμ Κωνσταντινίδη στον "Ελεύθερο Τύπο"
exastal