Διχασμένη η Σερβία, δέκα χρόνια μετά Φόρο τιμής στα θύματα των νατοϊκών βομβαρδισμών απέτισε η κυβέρνηση – Ξεχωριστή εκδήλωση διοργανώθηκε από τους εθνικιστές
Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν χθες από την έναρξη των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία και η χώρα απέτισε φόρο τιμής στη μνήμη των θυμάτων τους, βαθιά διχασμένη.
Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν χθες από την έναρξη των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία και η χώρα απέτισε φόρο τιμής στη μνήμη των θυμάτων τους, βαθιά διχασμένη.
Οι υπουργοί και τα στελέχη της φιλοδυτικής κυβέρνησης κατέθεσαν στεφάνια σε όλα τα σημεία που έγιναν στόχος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, ενώ οι εθνικιστικές παρατάξεις διοργάνωσαν ξεχωριστή εκδήλωση στην κεντρική πλατεία του Βελιγραδίου.
Ο πρόεδρος της Σερβίας, Μπόρις Τάντιτς, χαρακτήρισε τη ΝΑΤΟϊκή επέμβαση του 1999 «τραγικό περιστατικό» και «συλλογική τιμωρία», ενώ ο πρωθυπουργός, Μίρκο Τσβέκοβιτς, τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι επρόκειτο για μια «παράνομη πράξη, χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας, η οποία δεν έλυσε τελικά το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου».
Στις 12 το μεσημέρι ήχησαν συμβολικά οι σειρήνες της αεράμυνας, διακόπηκε κάθε δραστηριότητα στη χώρα και τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή.
Τελείως διαφορετικό κλίμα, όπως αναμενόταν άλλωστε, επικράτησε στο Κοσσυφοπέδιο, όπου ο πρωθυπουργός της αποσχισθείσας σερβικής επαρχίας, Χασίμ Θάτσι, «χαιρέτισε την επέτειο μιας ιστορικής μέρας».
Τελείως διαφορετικό κλίμα, όπως αναμενόταν άλλωστε, επικράτησε στο Κοσσυφοπέδιο, όπου ο πρωθυπουργός της αποσχισθείσας σερβικής επαρχίας, Χασίμ Θάτσι, «χαιρέτισε την επέτειο μιας ιστορικής μέρας».
«Η παρέμβαση του ΝΑΤΟ άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην Ιστορία μας... και σήμανε την έναρξη μιας εποχής ελευθερίας και πραγματικής δημοκρατίας», προσέθεσε ο κ. Θάτσι.
Στη Μιτροβίτσα, πάντως, η οποία αποτελεί και το βασικό θύλακα των λιγοστών Σέρβων που έχουν απομείνει στο Κόσοβο, οι κάτοικοι διαδήλωσαν ειρηνικά εναντίον του πολέμου, ενώ τελέστηκαν και μνημόσυνα στις ορθόδοξες εκκλησίες.
Αφορμή για την έναρξη των βομβαρδισμών ήταν η άρνηση του τότε προέδρου της Σερβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, να αποδεχθεί διεθνή ειρηνευτική δύναμη στο Κόσοβο, όπως προέβλεπε η διάσκεψη του Ραμπουιγιέ.
Αφορμή για την έναρξη των βομβαρδισμών ήταν η άρνηση του τότε προέδρου της Σερβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, να αποδεχθεί διεθνή ειρηνευτική δύναμη στο Κόσοβο, όπως προέβλεπε η διάσκεψη του Ραμπουιγιέ.
Η Δύση κατηγόρησε τη σερβική κυβέρνηση για πρακτικές εθνοκάθαρσης εναντίον των αλβανόφωνων Κοσοβάρων, με τις ΗΠΑ να φτάνουν στο σημείο να μιλούν για «γενοκτονία». Ωστόσο, το Βελιγράδι επιμένει ότι οι περισσότεροι από τους 850.000 και πλέον πρόσφυγες του πολέμου, εγκατέλειψαν τις εστίες τους στο Κοσσυφοπέδιο, λόγω του πανικού που προκάλεσαν οι ίδιοι οι ΝΑΤΟϊκοί βομβαρδισμοί.
Στο έδαφος 2.500 βομβίδια
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη πλευρά, ο αριθμός των θανάτων μεταξύ του άμαχου σερβικού πληθυσμού δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί. Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση HumaRights Watch εκτιμά ότι οι «παράπλευρες απώλειες» του πολέμου ανέρχονται σε 500 περίπου πολίτες. Αντιθέτως, η σερβική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι έχασαν τη ζωή τους 2.500 άμαχοι (μεταξύ των οποίων και 89 παιδιά) και 1.000 στρατιώτες. Πάνω από 12.500 ήταν οι τραυματίες, σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει το Βελιγράδι.
Τα δεινά του πολέμου συνέχισαν να κατατρύχουν τον πληθυσμό της Σερβίας και μετά τη λήξη του, στις 11 Ιουνίου 1999. Υπολογίζεται ότι πάνω από 2.500 βομβίδια από τα 37.000 συνολικά φονικά βλήματα διασποράς που χρησιμοποιήθηκαν, παραμένουν διασκορπισμένα στο έδαφος της χώρας. Το απεμπλουτισμένο ουράνιο με το οποίο επλήγησαν 14 περιοχές της χώρας αποτελεί ακόμη και σήμερα κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Ανάμεσα στα θύματά του άλλωστε περιλαμβάνονται και τουλάχιστον 12 Ιταλοί στρατιώτες, λόγω της έκθεσής τους στο ραδιενεργό υλικό. Τέλος, 15.000 άνδρες του ΝΑΤΟ παραμένουν ακόμη στο έδαφος του Κοσσυφοπεδίου, παρά τις εκτιμήσεις ότι οι βομβαρδισμοί θα διασφάλιζαν τη σταθερότητα και την ειρήνη.