Απαραίτητη η παγκόσμια τάξη για συνεχή ανάπτυξη

Η ιστορία δεν είναι απλά η μελέτη του παρελθόντος, είναι η μελέτη των αλλαγών που έχουν συμβεί και δείχνουν, πώς αλλάζουν τα πράγματα. 

Σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις μεγαλύτερες και πιο εκθετικές αλλαγές που έγιναν τα τελευταία 80 έτη. 

Χρειαζόμαστε λοιπόν μια πραγματικά βαθιά κατανόηση του μηχανισμού των ιστορικών αλλαγών.
Η παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη, για πρώτη φορά, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, απειλείται από μια πολιτισμική διαμάχη μεταξύ δημοκρατικών συστημάτων διακυβέρνησης που έχει αναπτύξει ο Δυτικός πολιτισμός και αυταρχικών χωρών, των οποίων οι υπέρμετρα φιλόδοξοι ηγέτες τους, αγνοώντας τα ιστορικά διδάγματα, ονειροπολούν να αναβιώσουν τις χαμένες αυτοκρατορίες τους (Τουρκία, Ιράν, Ρωσία, Κίνα κλπ.).

Οι δημοκρατικές δυτικές κοινωνίες βλέπουν τον κόσμο εντελώς διαφορετικά καθώς δίνουν αξία στα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, στην ιδιοκτησία, στο κράτος δικαίου, στην ελευθερία των επιλογών των ατόμων, στην τάξη, και σε κανόνες που ούτε οι κυβερνήσεις είναι υπεράνω αυτών. 

Έχουν οργανώσει τις κοινωνίες τους με γνώμονα τη δυνατότητα ανάπτυξης του δυναμικού κάθε ατόμου μέσα από την ελευθερία των επιλογών τους. 

Τα αυταρχικά καθεστώτα δεν έχουν καμία αντίληψη αυτών των αξιών αφού τα πάντα γίνονται προς όφελος του κόμματος και προσωπικά των ηγετών τους, η δε εσωτερική τάξη και συνοχή επιβάλλεται με τον φόβο και τη βία...

ΚΚΕ: Επαναστατική γυμναστική ή κάτι μεγαλύτερο;

Ουδείς αμφιβάλλει πως αν το ΚΚΕ αποσύρει τα τρακτέρ του από τα μπλόκα, η αγροτική κινητοποίηση θα λήξει. 

Συνεπώς, το ερώτημα είναι αφού τα ¾ των αιτημάτων των αγροτών ικανοποιήθηκαν -οι εκπρόσωποι των αγροτών δε διέψευσαν αυτή την κυβερνητική δήλωση-, για ποιο λόγο όλη αυτή η ταλαιπωρία των πολιτών, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, συνεχίζεται;
Ένας πιθανός λόγος είναι να πρόκειται για τη γνωστή επαναστατική γυμναστική του ΚΚΕ. 

Επιζητεί με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις να αναδιατάξει τις δυνάμεις στον χώρο της Αριστεράς. 

Είναι καθ' όδόν το κόμμα Τσίπρα και πιθανόν και το κόμμα Καρυστιανού, δύο γεγονότα που θα επηρεάσουν αρνητικά, λίγο ή πολύ, την δύναμη του Κόμματος. Δεν είναι τυχαία η δήλωση του Δ. Κουτσούμπα με την οποία προτρέπει την κυρία Καρυστιανού να μην ανακατωθεί με την πολιτική. 

Συνεπώς, με τη δυναμική παρουσία των συνδικαλιστών του στα μπλόκα επιχειρεί να περιορίσει τις ζημίες του στον ελάχιστο δυνατό βαθμό...

Στη Ρουμανία επιστρέφουν οι διαδηλώσεις και η… Κοβέσι

Μετά από πολύχρονη περιπέτεια, αλλεπάλληλες κυβερνητικές κρίσεις, ακύρωση και επανάληψη προεδρικής εκλογής, η Ρουμανία κατόρθωσε να αποκτήσει Πρόεδρο Δημοκρατίας και μια τετρακομματική κυβέρνηση συνεργασίας, με φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό. 

Ξαφνικά βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη με επεισοδιακές διαδηλώσεις. Στο επίκεντρο, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, η απονομή της Δικαιοσύνης, που πολλοί συνδέουν με την επιστροφή της Λάουρα Κοβέσι στη χώρα.
Ως γνωστόν, η επταετής θητεία της κυρίας Κοβέσι λήγει το 2026 και ήδη έχει επιλεγεί ο διάδοχός της Ευρωπαίος Εισαγγελέας έχει επιλεγεί ο Γερμανός Αντρές Ρίτερ, αναπληρωτής σήμερα – επιλογή που δεν αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (EPPO).
Ωστόσο, η Λάουρα Κοβέσι αυτή τη στιγμή είναι θεσμικά εν ενεργεία Ευρωπαία Εισαγγελέας και προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι το όνομά της βρίσκεται πρώτο στη λίστα Ρουμάνων εισαγγελέων που καταγγέλλουν τον τρόπο λειτουργίας της Δικαιοσύνης στη Ρουμανία.
Πολύ περισσότερο που πολλοί αποσύρουν τώρα τα ονόματά τους, καθώς...

Η στιγμή της αλήθειας για τον πρωτογενή τομέα της Ελλάδας

Ο αγροτικός κόσμος δεν ζητά θαύματα. 

Ζητά δικαιοσύνη, σταθερότητα και σεβασμό στον κόπο του. 

Και οφείλουμε όλοι να μιλήσουμε καθαρά: 

τα προβλήματα στον πρωτογενή τομέα είναι υπαρκτά, όπως υπαρκτές ήταν και οι μεγάλες παθογένειες στον μηχανισμό των επιδοτήσεων. 

Το εύκολο θα ήταν να τις κρύψουμε κάτω από το χαλί. 

Το σωστό, όμως, ήταν να τις αντιμετωπίσουμε. Και αυτό κάνει σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο τιμόνι.
Φέτος, παρά τις δυσκολίες, ο αγροτικός τομέας ενισχύεται όσο ποτέ άλλοτε: 

3,8 δισ. ευρώ συνολικά, δηλαδή 600 εκατ. ευρώ περισσότερα από πέρυσι. Πρόκειται για χρήματα που κατευθύνονται στους παραγωγούς από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τον κρατικό προϋπολογισμό και τον ΕΛΓΑ. Την ίδια στιγμή όμως δεν ωραιοποιούμε την κατάσταση. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ βρέθηκε για χρόνια στο επίκεντρο στρεβλώσεων, προστίμων και αδικιών. Η Ελλάδα πλήρωσε και πληρώνει πάνω από 3 δισ. ευρώ σε πρόστιμα σε βάθος δεκαετιών.
Αν συνεχίζαμε έτσι, το επόμενο βήμα θα ήταν η αναστολή των επιδοτήσεων. 

Αυτό θα ήταν καταστροφή για τον αγρότη, την αγρότισσα και την ύπαιθρο. Γι’ αυτό και η απόφαση για τη μεταφορά του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ δεν ήταν επιλογή ευκολίας, αλλά μονόδρομος ευθύνης...