δείχνει την απέλπιδα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να χτίσει το αφήγημά του περί προοδευτικής συμμαχίας και διακυβέρνησης ως αντίβαρο της ένδειας πολιτικών προτάσεων και σχεδίου.
Παράλληλα επιβεβαιώνει την ανησυχία που προκαλούν οι δημοσκοπήσεις αλλά και οι μετρήσεις της κοινής γνώμης αναφορικά με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και... τον Αλέξη Τσίπρα.
Η μικρή φθορά της κυβέρνησης και οι εσωκομματικές συγκρούσεις προκαλούν τριγμούς που αυξάνονται όσο οι εκλογές μεταφέρονται προς τη συνταγματική λήξη της θητείας της κυβέρνησης.
Η εντύπωση που προκαλούν οι δηλώσεις του Αλ. Φλαμπουράρη, του στενότερου εκ των συνεργατών (και μέντορα) του Αλέξη Τσίπρα, παραπέμπουν στην προσπάθεια του πνιγμένου να πιαστεί από τα μαλλιά του ή, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, να πιαστεί από το ΚΙΝΑΛ, όπου οι εσωκομματικές διεργασίες αναμένεται να αναδείξουν τον νέο αρχηγό και να καθορίσουν την περαιτέρω πορεία του στο πολιτικό σκηνικό.
Η πρόταση να κληθούν μέλη αλλά και ψηφοφόροι (υπενθυμίζεται πως η εκλογική διαδικασία για ανάδειξη αρχηγού είναι ανοιχτή και δεν αφορά αποκλειστικά τα μέχρι σήμερα εγγεγραμμένα μέλη του κόμματος) να ψηφίσουν αν επιθυμούν ή όχι συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί, εκτός από μια ακόμη παρέμβαση σε διαδικασίες που αφορούν ένα άλλο πολιτικό κόμμα, και μια σαφή ένδειξη της ανάγκης που δείχνει να έχει η αξιωματική αντιπολίτευση, δηλαδή τη σύμπραξή με ένα άλλο κόμμα.
Ακόμη και στην περίπτωση που οι ψηφοφόροι του άλλου κόμματος, εν προκειμένω του ΚΙΝΑΛ, εμφανίζονται μέσα από τις δημοσκοπήσεις, αφενός να τάσσονται υποστηρικτικά προς τη σημερινή κυβέρνηση, αφετέρου να τηρούν ανοιχτές και ξεκάθαρες αποστάσεις από την πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στηλιτεύοντας μάλιστα και τη δική τους ηγεσία όταν κινείται με την νοοτροπία που παραπέμπει στον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ για σημαντικά θέματα.
Τα δεδομένα που διαθέτει και η Κουμουνδούρου δείχνουν πως το κόμμα αδυνατεί να εισπράξει και από την φθορά της κυβέρνησης, η εικόνα της οποίας υπέστη φθορές ειδικά τον μήνα που πέρασε.
Η μικρή φθορά της κυβέρνησης και οι εσωκομματικές συγκρούσεις προκαλούν τριγμούς που αυξάνονται όσο οι εκλογές μεταφέρονται προς τη συνταγματική λήξη της θητείας της κυβέρνησης.
Η εντύπωση που προκαλούν οι δηλώσεις του Αλ. Φλαμπουράρη, του στενότερου εκ των συνεργατών (και μέντορα) του Αλέξη Τσίπρα, παραπέμπουν στην προσπάθεια του πνιγμένου να πιαστεί από τα μαλλιά του ή, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, να πιαστεί από το ΚΙΝΑΛ, όπου οι εσωκομματικές διεργασίες αναμένεται να αναδείξουν τον νέο αρχηγό και να καθορίσουν την περαιτέρω πορεία του στο πολιτικό σκηνικό.
Η πρόταση να κληθούν μέλη αλλά και ψηφοφόροι (υπενθυμίζεται πως η εκλογική διαδικασία για ανάδειξη αρχηγού είναι ανοιχτή και δεν αφορά αποκλειστικά τα μέχρι σήμερα εγγεγραμμένα μέλη του κόμματος) να ψηφίσουν αν επιθυμούν ή όχι συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί, εκτός από μια ακόμη παρέμβαση σε διαδικασίες που αφορούν ένα άλλο πολιτικό κόμμα, και μια σαφή ένδειξη της ανάγκης που δείχνει να έχει η αξιωματική αντιπολίτευση, δηλαδή τη σύμπραξή με ένα άλλο κόμμα.
Ακόμη και στην περίπτωση που οι ψηφοφόροι του άλλου κόμματος, εν προκειμένω του ΚΙΝΑΛ, εμφανίζονται μέσα από τις δημοσκοπήσεις, αφενός να τάσσονται υποστηρικτικά προς τη σημερινή κυβέρνηση, αφετέρου να τηρούν ανοιχτές και ξεκάθαρες αποστάσεις από την πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στηλιτεύοντας μάλιστα και τη δική τους ηγεσία όταν κινείται με την νοοτροπία που παραπέμπει στον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ για σημαντικά θέματα.
Τα δεδομένα που διαθέτει και η Κουμουνδούρου δείχνουν πως το κόμμα αδυνατεί να εισπράξει και από την φθορά της κυβέρνησης, η εικόνα της οποίας υπέστη φθορές ειδικά τον μήνα που πέρασε.
Το χειρότερο είναι πως και το ισχυρό, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, χαρτί, δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας, εξακολουθεί να βρίσκεται πίσω από τον Κανένα στις μετρήσεις, αλλά και ότι παραμένουν στο προσκήνιο συγκρούσεις με στελέχη και υποστηρικτές να ζητούν να φύγουν τα βαρίδια και να αναδειχθούν πρόσωπα που θα βγουν μπροστά αφού ο στενός πυρήνας της ηγεσίας αποτελεί κόκκινο πανί ειδικά για τους ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ.
Στο πλαίσιο αυτό το φλερτ που τείνει να μετατραπεί σε παρενόχληση δείχνει την αγωνία για την επόμενη ημέρα και καθιστά τις... ενέσεις θάρρους περί νίκης στις επόμενες εκλογές και δημιουργίας προοδευτικής κυβέρνησης, χαρτί χωρίς αντίκρυσμα.
Άλλωστε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρα κατ επανάληψη ειδικά το τελευταίο διάστημα καλεί και εν πολλοίς εγκαλεί το ΚΙΝΑΛ με το πρόσχημα μιας κληρονομικού δικαίου προοδευτικότητας η οποία ούτε στον λόγο ούτε στις προτάσεις που κατατίθενται, αποτυπώνεται. Επιχειρώντας να εγκλωβίσει τη σημερινή ηγεσία του κόμματος σε μια συνεργασία πριν τις εσωκομματικές εκλογές που προσδιορίζονται προς τον Νοέμβριο.
Υπενθυμίζεται πως ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας έσπευσε να εκφραστεί ανοιχτά κατά του υποψήφιου προέδρου Ανδρέα Λοβέρδου με μια λογική που παραπέμπει σε άλλες εποχές παρεμβαίνοντας ευθέως στα εσωκομματικά του ΚΙΝΑΛ.
Μόλις τον Ιούνιο είχε δηλώσει ότι «Πιστεύω ότι κάθε πολιτικός εκφράζει και ένα διαφορετικό σχέδιο, όχι και οι τρεις διαφορετικό, αλλά είναι προφανές ότι ο κ. Λοβέρδος έχει ένα τελείως διαφορετικό πολιτικό σχέδιο και το εκπέμπει. Μιλώ για την ανάγκη το ΚΙΝΑΛ να γίνει ένας δορυφόρος της Νέας Δημοκρατίας. Αν τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος αυτό το επικροτήσουν, θα είναι μια διαφορετική προοπτική.»
Τον περασμένο Ιούλιο σε συνέντευξή του έθετε όρους και προϋποθέσεις καλώντας το ΚΙΝΑΛ να πάρει θέση αναφορικά με ενδεχόμενη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, προειδοποιώντας ότι «όσοι αποφύγουν να πάρουν θέση σ’ αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα, θα βρεθούν αργά ή γρήγορα, μπροστά σ’ ένα σαφές στρατηγικό αδιέξοδο.
Διότι δεν μπορεί, ιδίως όσο θα πηγαίνουμε σε μια εκλογική αναμέτρηση με την απλή αναλογική, να καλούν τον ελληνικό λαό να τους υπερψηφίσει χωρίς να γνωρίζει ποια θα είναι η θέση και η στάση που θα κρατήσουν για την επόμενη μέρα της χώρας».
Ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει πως δεν θα χάσει τις επόμενες εκλογές. Έχει δηλώσει πως αρκεί να κερδίσει με μια ψήφο κοιτώντας προς την πλευρά του ΚΙΝΑΛ όπου, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, η ηγεσία του όπως και οι υποψήφιοι πρόεδροι κάνουν λόγο για αυτόνομη πορεία.
Ακόμη και στις περιπτώσεις που η σημερινή ηγεσία κινείται αντιπολιτευτικά στους ίδιους υψηλούς πολιτικούς τόνους, τηρώντας μια περίεργη στάση όπως για παράδειγμα η απόφαση να απέχει από την ψηφοφορία για αυστηρές κυρώσεις και υψηλά πρόστιμα για όσους εκδίδουν και αποδέχονται πλαστά πιστοποιητικά εμβολιασμού και νόσησης.
Αυτή η εικόνα στην οποία προστίθεται και η δήλωση Φλαμπουράρη αναδεικνύει την αγωνία και την ανησυχία του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από την ανάγκη του να αναζητήσει συμμαχίες για τη δημιουργία αντιδεξιού μετώπου καθώς και ενός άλλοθι σε μια πολιτική αναζήτηση προς το χώρο του κέντρου που αδυνατεί να υλοποιηθεί μέσα από την ακραίας μορφής αντιπολιτευτική τακτική που εφαρμόζει.
Στο πλαίσιο αυτό το φλερτ που τείνει να μετατραπεί σε παρενόχληση δείχνει την αγωνία για την επόμενη ημέρα και καθιστά τις... ενέσεις θάρρους περί νίκης στις επόμενες εκλογές και δημιουργίας προοδευτικής κυβέρνησης, χαρτί χωρίς αντίκρυσμα.
Άλλωστε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρα κατ επανάληψη ειδικά το τελευταίο διάστημα καλεί και εν πολλοίς εγκαλεί το ΚΙΝΑΛ με το πρόσχημα μιας κληρονομικού δικαίου προοδευτικότητας η οποία ούτε στον λόγο ούτε στις προτάσεις που κατατίθενται, αποτυπώνεται. Επιχειρώντας να εγκλωβίσει τη σημερινή ηγεσία του κόμματος σε μια συνεργασία πριν τις εσωκομματικές εκλογές που προσδιορίζονται προς τον Νοέμβριο.
Υπενθυμίζεται πως ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας έσπευσε να εκφραστεί ανοιχτά κατά του υποψήφιου προέδρου Ανδρέα Λοβέρδου με μια λογική που παραπέμπει σε άλλες εποχές παρεμβαίνοντας ευθέως στα εσωκομματικά του ΚΙΝΑΛ.
Μόλις τον Ιούνιο είχε δηλώσει ότι «Πιστεύω ότι κάθε πολιτικός εκφράζει και ένα διαφορετικό σχέδιο, όχι και οι τρεις διαφορετικό, αλλά είναι προφανές ότι ο κ. Λοβέρδος έχει ένα τελείως διαφορετικό πολιτικό σχέδιο και το εκπέμπει. Μιλώ για την ανάγκη το ΚΙΝΑΛ να γίνει ένας δορυφόρος της Νέας Δημοκρατίας. Αν τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος αυτό το επικροτήσουν, θα είναι μια διαφορετική προοπτική.»
Τον περασμένο Ιούλιο σε συνέντευξή του έθετε όρους και προϋποθέσεις καλώντας το ΚΙΝΑΛ να πάρει θέση αναφορικά με ενδεχόμενη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, προειδοποιώντας ότι «όσοι αποφύγουν να πάρουν θέση σ’ αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα, θα βρεθούν αργά ή γρήγορα, μπροστά σ’ ένα σαφές στρατηγικό αδιέξοδο.
Διότι δεν μπορεί, ιδίως όσο θα πηγαίνουμε σε μια εκλογική αναμέτρηση με την απλή αναλογική, να καλούν τον ελληνικό λαό να τους υπερψηφίσει χωρίς να γνωρίζει ποια θα είναι η θέση και η στάση που θα κρατήσουν για την επόμενη μέρα της χώρας».
Ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει πως δεν θα χάσει τις επόμενες εκλογές. Έχει δηλώσει πως αρκεί να κερδίσει με μια ψήφο κοιτώντας προς την πλευρά του ΚΙΝΑΛ όπου, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, η ηγεσία του όπως και οι υποψήφιοι πρόεδροι κάνουν λόγο για αυτόνομη πορεία.
Ακόμη και στις περιπτώσεις που η σημερινή ηγεσία κινείται αντιπολιτευτικά στους ίδιους υψηλούς πολιτικούς τόνους, τηρώντας μια περίεργη στάση όπως για παράδειγμα η απόφαση να απέχει από την ψηφοφορία για αυστηρές κυρώσεις και υψηλά πρόστιμα για όσους εκδίδουν και αποδέχονται πλαστά πιστοποιητικά εμβολιασμού και νόσησης.
Αυτή η εικόνα στην οποία προστίθεται και η δήλωση Φλαμπουράρη αναδεικνύει την αγωνία και την ανησυχία του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από την ανάγκη του να αναζητήσει συμμαχίες για τη δημιουργία αντιδεξιού μετώπου καθώς και ενός άλλοθι σε μια πολιτική αναζήτηση προς το χώρο του κέντρου που αδυνατεί να υλοποιηθεί μέσα από την ακραίας μορφής αντιπολιτευτική τακτική που εφαρμόζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου