Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019

Δύο μήνες Νέα Δημοκρατία. Από το σκοτάδι στο λυκαυγές

Έκλεισαν δύο μήνες διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. 
Ομολογώ πως έπεσα έξω ως προς τις επιδόσεις της.
Πίστευα, βάζοντας χαμηλά τον πήχη, πως θα είναι απλώς μια καλύτερη κυβέρνηση από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι σχετικά εύκολο. Μετά τον ΣΥΡΙΖΑ, πιο κάτω δεν θα μπορούσαμε να πάμε.

Κι όμως η νέα κυβέρνηση έκανε την ευχάριστη έκπληξη. Ήρθε «διαβασμένη» και αποφασισμένη να εφαρμόσει τα λίγα που υποσχέθηκε, τα οποία όμως είχαν μια σαφή ιδεολογική κατεύθυνση...
Είναι γνωστό, πως δεν υπάρχουν στα πολιτικά ζητήματα ουδέτερες ιδεολογικά λύσεις. Όλες οι προτάσεις που αφορούν την επίλυση οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων έχουν σαφώς ορισμένο ιδεολογικό πρόσημο.
Οι τεχνοκράτες εφαρμόζουν πολιτικές. Δεν τις εκπονούν.
Και η Νέα Δημοκρατία με την προεκλογική της εκστρατεία ήρθε σε πλήρη ιδεολογική ρήξη με την Αριστερά. Δεν κρύφτηκε. Ανέδειξε την στενή σχέση που υπάρχει μεταξύ των ιδεολογημάτων της Αριστεράς και σημαντικού μέρους των χρόνιων παθογενειών της Ελληνικής κοινωνίας.
Και νίκησε.
Έτσι, από την επομένη της νίκης της, άρχισε να υλοποιεί το πρόγραμμα της. Έδωσε, προς κάθε κατεύθυνση, το μήνυμα για το πού θέλει να οδηγήσει την πατρίδα μας.
Και ως γνωστόν, τόσο οι αγορές όσο και οι πολίτες επιθυμούν να έχουν μπροστά τους μια ξεκάθαρη πορεία. Η αβεβαιότητα «σκοτώνει».
Συνεπώς, σήμερα, μετά από δύο μήνες διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας η κοινωνία έχει μιαν αντίληψη για το τι θα γίνει στην Οικονομία, στην Παιδεία, στην Δημόσια τάξη, στην Υγεία και σχεδόν σε όλες τις πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής.

Λάθη δεν έγιναν; Φυσικά και έγιναν και δεν μπορούσαν να μην έχουν γίνει, όταν συγχρόνως έγιναν και τόσο πολλά μέσα σε δύο μήνες.
Αλλά αυτά συνθέτουν την μικρή εικόνα. Την μεγεθύνουν οι εκ πεποιθήσεως γκρινιάρηδες και οι Συριζαίοι, που ακόμα δεν έχουν αντιληφθεί όχι μόνο τι έγινε, αλλά κυρίως αυτό που πρόκειται να γίνει στην συνέχεια.
Βρίσκονται σε ένα προφανές αντιπολιτευτικό αδιέξοδο και έχουν καταφύγει στην θεωρία του « θα τα κάναμε εμείς, αλλά δεν προλάβαμε.»
Να υπενθυμίσω πως ουδείς υποχρέωσε τον Α.Τσίπρα να κάνει εκλογές τον Ιούλιο. Θα μπορούσε κάλλιστα να τις διεξάγει τον Οκτώβριο, όπως είχε εκ του Συντάγματος το δικαίωμα, και, στο μεταξύ διάστημα, να πραγματοποιήσει όλα αυτά που σήμερα ισχυρίζεται πως δεν πρόλαβε.

Φαίνεται πως η κατά κράτος ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς στο πεδίο των ιδεών, τους έχει αφοπλίσει σε όλα τα επίπεδα και είναι αναγκασμένοι να αντιπολιτεύονται ανύπαρκτες καταστάσεις.
Καταστάσεις που οι ίδιοι επινοούν.

Όπως την «ακροδεξιά» Νέα Δημοκρατία που έχει αρχηγό ένα μείγμα Όρμπαν και Μπολσονάρου.

Οι δύο μήνες διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας απέδειξαν πως όταν μια κυβέρνηση έχει ξεκάθαρους στόχους και συγχρόνως την αποφασιστικότητα να τους υλοποιήσει, χωρίς αμφιταλαντεύσεις, τότε πετυχαίνει.
Αυτοί οι δύο μήνες δείχνουν στην κυβέρνηση πως θα πρέπει να πορευθεί στην συνέχεια. Πάντως κάτι έχει αρχίσει να αχνοφέγγει.
Από το σκοτάδι μεταβήκαμε στο λυκαυγές.

Του Σάκη Μουμτζή
liberal.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: