Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

Να ΓΙΑΤΙ ο Τσίπρας πολεμά τον Καραμανλή: Από αντιεξουσιαστής, έγινε εξουσιαστής και… εθνικά ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ!

Παρακολουθώ με εξαιρετικό ενδιαφέρον τις τελευταίες εβδομάδες το πώς εξελίσσεται η δημόσια κουβέντα, το πώς διαμορφώνονται οι στρατηγικές και ποιες είναι οι επίσημες, αλλά και οι παρασκηνιακές, κινήσεις, διαβουλεύσεις και διαπραγματεύσεις, όσον αφορά στο διαχρονικό πλέον (έτσι όπως έχει διαμορφωθεί) εθνικό πρόβλημα που ακούει στο όνομα «Σκοπιανό».
Ο πολιτικός παρατηρητής πρέπει να βλέπει και να καταγράφει τα δρώμενα χωρίς συναίσθημα. Να τα καταγράφει και να κάνει τις όποιες εκτιμήσεις του με νηφαλιότητα, χωρίς απόχρωση, χωρίς προσωπικό όφελος, χωρίς συμπάθειες ή αντιπάθειες, κι αν...

έχει πληροφόρηση για όσα ενδεχομένως γίνονται «πίσω από την κουρτίνα» –αλλά και ενστικτώδη ενόραση– να αναλύει αυτές τις αθέατες πτυχές, κάνοντας ακόμη και εκτιμήσεις για το τι μέλλει γενέσθαι.
Σας είχα υποσχεθεί εδώ και εβδομάδες ότι θα είμαι πιο αποκαλυπτικός σχετικά με το γιατί ο Αλέξης Τσίπρας ξεκίνησε παρασκηνιακά αλλά και με επίσημες τοποθετήσεις του (όχι ευθείες, έμμεσες αν και σαφείς) να «χτυπά» τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Σας είχα υποσχεθεί να σας εξηγήσω τι επιπλέον εννοούσε όταν στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ισχυριζόταν ότι η Ελλάδα δεν θα επιστρέψει στο 2008.

Άπαντες κατάλαβαν ότι αναφερόταν σε οικονομικό (μόνο) επίπεδο. Κάποιοι, λίγοι, εκτίμησαν ότι επεκτεινόταν και σε επίπεδο τζακιών και διαπλοκής, που ήταν υπαίτιοι να φθάσει η χώρα εδώ που έφθασε. Ο Καραμανλής, όμως, το 2008 μόνο τα «τζάκια» και τη «διαπλοκή» δεν εξυπηρέτησε.

Όπως πάντα, στη διαδρομή του δεν είχε κανένα χρέος και δεν είχε «πρεμούρα» για κανένα τζάκι, για κανένα διαπλεκόμενο συμφέρον, είτε εγχώριο είτε ξένο. Η διαδρομή του ουδέποτε συσχετίστηκε, πολλώ δε μάλλον δεν εξαρτήθηκε, από κανέναν οικονομικό παράγοντα, κι ας έλεγαν, κι ας λένε, ό,τι διαφορετικό θέλουν σε επίπεδο κουτσομπολιού και δήθεν αποκαλύψεων, όποιοι κι αν είναι αυτοί.

Αλλά ακόμη κι αν δεν ήταν απολύτως έτσι τα πράγματα, ένα είναι βέβαιο

Ο Κώστας Καραμανλής για κανέναν και για τίποτα στον κόσμο δεν πρόκειται να πουλήσει την πατρίδα του. Για κανέναν και για τίποτα στον κόσμο δεν θα προδώσει τον λαό του. Το έθνος του! Κι όλα αυτά ο Τσίπρας, οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί τα γνωρίζουν πάρα πολύ καλά…

To 2008, όπως αποκάλυψαν και τα wikileaks, μετά και το «ΟΧΙ» του Καραμανλή στο Βουκουρέστι, σε Ουάσιγκτον, Βερολίνο και Βρυξέλλες, καλοστήθηκε ένα «βρόμικο σχέδιο» για την πτώση της κυβέρνησής του, αλλά και για τη δέσμευση της χώρας. Έτσι ήρθε (και όχι από μόνος του) ο ΓΑΠ, κι έτσι αυτό μας έφερε το πρώτο μνημόνιο.

Γιατί η χώρα ούτως ή άλλως από το 1981 και εντεύθεν αντιμετώπιζε μεγάλο οικονομικό πρόβλημα. Με τον δε Σημίτη «δέθηκε χειροπόδαρα» και με τον ΓΑΠ «δέχθηκε να πέσει στον λάκκο» που είχαν ανοίξει όσοι ήθελαν αλλαγές σε Κύπρο, Αιγαίο, βαλκανική κ.ο.κ.

Όσα κακά κι ανάποδα να είχε η κυβέρνηση Καραμανλή, το βέβαιο είναι ότι συγκρούστηκε με τη διαπλοκή· εγχώρια και ξένη. Τα έβαλε με τους εγχώριους και διεθνείς νταβατζήδες. Κι αυτοί που εξυπηρέτησαν τα «θέλω» αυτών… είναι και όσοι τώρα έρχονται ως «σωτήρες» και «οσίες Μαρίες» να καταγγέλλουν το παρελθόν για να πράττουν τα ίδια ή και χειρότερα στο μέλλον, με το άλλοθι του «λευκού μητρώου» τους…

Ο Αλέξης Τσίπρας είχε μια τεράστια ευκαιρία: Να γίνει εθνάρχης. Να ενώσει τους Έλληνες και να αφήσει πίσω τα σύνδρομα, τα κόμπλεξ και τις ιδεοληπτικές εμμονές ορισμένων παλαιών «συντρόφων» του. Τελικά, επέλεξε να γίνει κακή απομίμηση του Αντρέα… Και να διχάσει τους Έλληνες. Ακόμη και την ίδια την Αριστερά (του)! Από αντιεξουσιαστής μετατράπηκε μέσα σε λίγους μήνες (όχι τώρα, αλλά στο μεσοδιάστημα 2012 – 2015) σε στυγνός εξουσιαστής! Κι έτσι, όντως, δεν θέλει, δεν τολμά να πει ένα-δυο γενναία «ΟΧΙ» σε ΗΠΑ και Γερμανία, για να μη γυρίσουμε στο 2008…

Γιατί αλλιώς θα χάσει σίγουρα την εξουσία. Και για να μείνει γαντζωμένος σε αυτήν μετατρέπει άλλο ένα εθνικό ζήτημα σε προσωπική και μικροκομματική υπόθεση. Κλιμάκωσε από την πρωτοχρονιά έως και σήμερα (θα συνεχίσει κι άλλο) τη «βρόμικη» επίθεση στον Καραμανλή, ενώ δεν έχει και το θάρρος να την πάρει πάνω του!

Την ανέθεσε με το αζημίωτο σε κέντρα και παράκεντρα, σε συγκροτήματα και σε φερέφωνα… Τα fake news και η προπαγάνδα με «ειδήσεις» (ραμμένες και κομμένες) στα «μέτρα» του Μαξίμου και των εξωχώριων κέντρων κατακλύζουν τα ΜΜΕ και ειδικά το διαδίκτυο. Του παρήγγειλαν όλες αυτές τις κινήσεις και εξελίξεις οι Αμερικανοί, κι αυτός εκτελεί ανεπιφύλακτα τις παραγγελιές τους!

Καθόλου τυχαίο και άσχετο δεν είναι το γεγονός που πέρασε στα χαμηλά… σχετικά με την υπόθεση δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού (φάκελος ΠΥΘΙΑ) και τις υποκλοπές των Αμερικανών σε βάρος των μελών της κυβέρνησης Καραμανλή: Την ίδια χρονική στιγμή και πριν ανοίξει ο Τσίπρας το Σκοπιανό και επισήμως, μετά τις οδηγίες των ΗΠΑ, στην Ελλάδα η δήθεν ανεξάρτητη δικαιοσύνη έστειλε πίσω στον ανακριτή το σκέλος που αφορούσε στους «Έλληνες» πράκτορες και στον Καρχιμάκη, ούτως ώστε στο ακροατήριο να δικαστεί μόνο ένα Αμερικανικό πλέον «φάντασμα», ο άνθρωπος της CIA που την περίοδο 2007 – 2008 οργάνωσε και εκτέλεσε το σχέδιο των υποκλοπών και όχι μόνο…

Όμως, για μία ακόμη φορά, λογαριάζουν, όπως έπραξαν και άλλοι στο παρελθόν, χωρίς τον ξενοδόχο: Δεν υπολόγισαν τη λαϊκή αντίδραση και υποτίμησαν τη δύναμη και την επιρροή του Καραμανλή. Είναι ηλίου φαεινότερο πλέον ότι δεν πιστεύουν πως ο πρώην πρωθυπουργός έχει τη δύναμη και τη βούληση για να μην τους αφήσει να ανταλλάξουν την παραμονή στην εξουσία με κανένα μείζον εθνικό μας ζήτημα. Λάθος εκτιμήσεις έκαναν, κακά αποτελέσματα θα έχουν!

Ο Αλέξης Τσίπρας, αν δεν έχει ήδη ξεκινήσει, θα πρέπει να αρχίσει να μετρά μήνες, εβδομάδες και ημέρες παραμονής του στην Ηρώδου Αττικού, διότι έπεσε στην ίδια την παγίδα του και τώρα έχει… μπροστά γκρεμό και πίσω ρέμα! Ό,τι κι αν συμβεί πλέον στο Σκοπιανό, ο χρόνος έχει ξεκινήσει να μετρά αντίστροφα. Και το πιθανότερο, θα τον τελειώσουν οι δικοί του «σύμμαχοι»… Είτε εγχώριοι είτε ξένοι! Και, μάλιστα, τολμώ να πω χωρίς να καταφέρει να «λύσει» το Σκοπιανό (με τον τρόπο που θέλουν οι ΗΠΑ).

Δυστυχώς, όμως, χωρίς να έχει βγάλει και τη χώρα στο ξέφωτο (οριστικά και αμετάκλητα), όπως ευαγγελίζεται και υπόσχεται ακόμη και σήμερα. Το πιθανότερο είναι να τη βάλει και σε συνθήκες πολιτικής αποσταθεροποίησης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

Πάρις Κουρτζίδης 

Δεν υπάρχουν σχόλια: