Στη χώρα που ζούμε όλα είναι δυνατά.
Η εταιρεία Apivita του επιχειρηματία Νίκου Κουτσιανά είναι μια πολύ γνωστή επιχείρηση στην Ελλάδα που σιγά σιγά τα τελευταία χρόνια άρχισε να αποκτά όνομα και στο εξωτερικό.
Μπορεί κανείς να την πει διαφορετική, μπορεί να την πει πρωτοποριακή και καινοτόμα, αλλά δεν μπορεί να την παρομοιάσει ούτε για αστείο με τη Μπαρτσελόνα ούτε και να την προβάλει ως παράδειγμα εταιρείας η οποία βάζει την κοινωνία πάνω από τα κέρδη...
Κρίνοντας από τις αριστερές καταβολές του Νίκου Κουτσιανά, ο ίδιος υποθέτουμε θα διαφώνησε σιωπηρά με τον υπερβολικό χαρακτηρισμό που της προσέδωσε ο Πρωθυπουργός όταν τη συνέκρινε χθες με την ισπανική ομάδα των 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ αξίας και των 680 εκατ. ευρώ ετήσιων εσόδων. Αλλά μπρος στη φήμη που εξασφαλίζει μια επίσκεψη τόσο υψηλού επιπέδου, η σιωπή είναι χρυσός. Είναι ωραίο να διαφημίζεσαι ως κάτι που δεν είσαι.
Η Apivita προφανώς και δεν είναι Μπαρτσελόνα. Με 33 εκατ. ευρώ πωλήσεις και οριακή κερδοφορία κοντά στις 340 χιλ. ευρώ η οποία αμφισβητείται σταθερά εδώ και χρόνια από τους διαφορετικούς ορκωτούς λογιστές που την ελέγχουν, είναι πάνω από όλα μια «κανονική» μικρομεσαίου μεγέθους εταιρεία της χιλιάδες άλλες με τα καλά και τα κακά της.
Σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό η Apivita «δεν έχει ως αυτοσκοπό την κερδοφορία ώστε να θυσιάζει τα πάντα για αυτή», αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια επιχείρηση που δεν αποφεύγει τον πειρασμό να ωραιοποιεί την εικόνα του ισολογισμού της και πιθανόν να εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι από το 2010 μέχρι και το 2015 δεν είχε περάσει από φορολογικό έλεγχο.
Στην τελευταία δημοσιευμένη οικονομική της κατάσταση για το 2015 η εταιρεία παρουσιάζει ίδια κεφάλαια ύψους 6,3 εκατ. ευρώ τα οποία αμφισβητούν ευθέως οι ορκωτοί ελεγκτές στην έκθεσή τους. Εκτιμούν ότι τα μεγέθη της εταιρείας εμφανίζονται υπερβολικά φουσκωμένα, περίπου κατά τέσσερις φορές περισσότερα από όσο θα έπρεπε να είναι πραγματικά αν η εταιρεία εφάρμοζε σωστά τα λογιστικά πρότυπα.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις της εταιρείας ορκωτών ελεγκτών Audit Services Α.Ε η εταιρεία συνυπολογίζει στα ίδια κεφάλαια της άχρηστα αποθεματικά 3,8 εκατ. ευρώ τα οποία έχουν μηδενική ρευστοποιήσιμη αξία και έπρεπε να απομειωθούν ολοσχερώς με βάση τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα. Αντίστοιχα θα έπρεπε να υπολογίζει επιπλέον 845.888 ευρώ ως πρόβλεψη για αποζημίωση προσωπικού. Αν περνούσαν στον ισολογισμό της εταιρείας αυτά τα δύο ποσά, τα ίδια κεφάλαια της Apivita θα ήταν το 2015 μόλις 1,5 εκατ. ευρώ και όχι 6,3 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα η εταιρεία θα είχε ζημιές πάνω από 1,2 εκατ. ευρώ αντί για κέρδη 339 χιλ. ευρώ τα οποία εμφάνισε επίσημα.
Όλα αυτά με τη σειρά τους θα είχαν αλυσιδωτές επιπτώσεις και σε άλλους τομείς του ισολογισμού της εταιρείας και πιθανόν στις διαπραγματεύσεις που διεξήγαγε η εταιρεία με τις πιστώτριες τράπεζες για να ρυθμίσεις το δανεισμό της.
Η εταιρεία τον Μάρτιο του 2016 κατάφερε πάντως να ρυθμίσει μέρος των δανείων της μετατρέποντας βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις 1,1 εκατ. ευρώ με την Τράπεζα Αττικής από βραχυπρόθεσμες σε μακροπρόθεσμες . Παράλληλα πέτυχε να μεταθέσει για το 2017 πληρωμές 3,5 εκατ. ευρώ που επρόκειτο να εξοφληθούν πέρυσι.Όπως συμβαίνει με πολλές επιχειρήσεις στην Ελλάδα, οι υποχρεώσεις είναι επίσης ένας μεγάλος βραχνάς. Η εταιρεία οφείλει περίπου 38 εκατ. ευρώ –περισσότερα δηλαδή από τα ετήσια έσοδά της- και πληρώνει σε τόκους σχεδόν 2 εκατ. ετησίως. Το ποσό αυτό είναι πέντε ή και έξι φορές μεγαλύτερο σε σχέση με τα καθαρά κέρδη που παρουσιάζει κάθε χρόνο.
Πιθανόν όλα αυτά να μην λένε τίποτα. Μπορεί για κάποιους να δικαιολογούνται ως όπλο του αγώνα που δίνει η εταιρεία στον διμέτωπο αγώνα της για την επιβίωση σε μια δύσκολη εσωτερική αγορά και για την διεθνή αναγνώριση των προϊόντων της κόντρα σε κολοσσιαία μεγέθη πολυεθνικών επιχειρήσεων. Αν αυτό ήταν το νόημα της δεύτερης συνεχόμενης επίσκεψης του Πρωθυπουργού εκεί, μπορεί κανείς να την κατανοήσει. Αν το μήνυμα ήταν να στηρίξει την επιχειρηματικότητα που παλεύει, επενδύει, εξάγει και κερδίζει, θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει επιλέξει έναν άλλο προορισμό.
Στην προσπάθειά της να αναδειχθεί και να ξεχωρίσει, η εταιρεία Apivita είχε την τύχη να επωφελείται των άριστων δημόσιων σχέσεων που έχει χτίσει διαχρονικά η οικογένεια των δημιουργών της. Αν μπορεί κανείς να πει ότι μοιάζει σε σε κάτι με τον ισπανικό γίγαντα του ποδοσφαίρου, αυτό είναι πως και οι δύο έχουν πιστούς φίλους. Η Apivita είναι από τις λίγες, αν όχι η μοναδική εταιρεία αυτού του μεγέθους, που τα τελευταία χρόνια φιλοξενεί συχνότερα από όλες στις εγκαταστάσεις της, τον Πρωθυπουργό, υπουργούς της κυβέρνησης, ευρωπαίους επιτρόπους, αρχηγούς ξένων κρατών, εμπορικούς ακολούθους κλπ.
Κατά κάποιο τρόπο έχει επιλεγεί ανάμεσα σε πολλές ελληνικές εταιρείες ώστε να αξιοποιείται επικοινωνιακά ως υπόδειγμα άσκησης υγιούς επιχειρηματικότητας στη χώρα και ανάδειξης της σωστής αξιοποίησης του φυσικού της πλούτου.
Αυτή η πολιτική αναγνώριση μαζί με την καινοτομία προϊόντων που χρησιμοποιεί στην παραγωγή της, συνέβαλαν ώστε πριν λίγους μήνες να καλλιεργηθεί η εικόνα πως η ελληνική εταιρεία είχε γίνει μήλον της Έριδος μεταξύ διεθνών κολοσσών της φαρμακοβιομηχανίας, όπως η Lοreal (με τη διοίκηση της οποίας συναντήθηκε ο πρωθυπουργός στο ταξίδι του στο Παρίσι), μέχρι τελικά να εξαγοραστεί τον περασμένο Μάρτιο από την ισπανική Puig.
Το deal αυτό αναμένεται να λειτουργήσει ως αναπνευστήρας για την οικονομική σταθεροποίηση και ανάκαμψη της Apivita, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με σημαντικές προκλήσεις.
Οι Ισπανοί προφανώς δεν μπήκαν τυχαία στην Apivita. Η εταιρεία αντλεί από την ισπανική αγορά περίπου το 20% των εσόδων της. Στα 32 εκατ. ευρώ τζίρου, τα 6 εκατ. ευρώ έρχονται μέσω της θυγατρικής Apivita Spain που αποτελεί και τον βασικό εξαγωγικό μοχλό της.
Το πως θα αξιοποιήσουν οι ισπανοί, και σε ποιο βαθμό θα υποστηρίξουν το νέο τους απόκτημα στο οποίο η οικογένεια Κουτσιανά έχει διατηρήσει την καταστατική μειοψηφία, δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό.
Του Βασίλη Γεώργα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου