Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2017

Για τόσο μεγάλο ψεύτη μιλάμε…

Η αριστερά πρώτη φορά στην εξουσία.
Ένα αστέρι έλαμψε σε κάτι καταλήψεις την 10ετια του «90 με υπουργό τότε τον Γεράσιμο Αρσένη.
Γυρίζουμε απλώς το χρόνο λίγο πίσω και συγκεκριμένα στη δεκαετία του 90, έτσι απλά για να θυμηθούμε τους ήρωες εκείνης της εποχής.
Η μαθητιώσα νεολαία  αντιδρώντας στις μεταρρυθμίσεις στον τομέα της παιδείας, φώναζαν  «Κάτσε καλά Γεράσιμε» βάζοντας στο στόχαστρο τον τότε Υπουργό  Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων  Γεράσιμο Αρσένη. Επικεφαλής τότε του «μαθητικού κινήματος»  ένα νεαρό παιδί, μαθητής των Αμπελοκήπων, με...
επαναστατική έδρα την Γκράβα, με κοκοράκι μαλλί, «αγαθό» ύφος,  αλλά σταθερό στις λέξεις και τις απόψεις του. Το όνομα του Αλέξης Τσίπρας.

Περάσαν είκοσι πέντε χρόνια και η αριστερά βρήκε στο πρόσωπο του, τον ιδανικό άνθρωπο για να ηγηθεί του χώρου της…
«Μόνιμος επαναστάτης» (από τα μαθητικά του χρόνια) και με καλή ηθοποιία, πειστικό προφίλ,  ένας άνθρωπος που έχει περάσει από κομμουνιστική εκπαίδευση και που μπορεί να σταθεί εύκολα απέναντι στους συντρόφους όλων των άλλων τάσεων, έχοντας  θάρρος – θράσος και κανέναν σεβασμό σε μεγαλύτερους είτε σε ηλικία είτε σε αξίωμα. Ευέλικτος και φυσικά χωρίς αναστολές. Ένας ιδανικός ηγέτης για τον χώρο της αριστεράς. Όλα αυτά και άλλα πολλά «χαρίσματα» τα βρήκαν στο πρόσωπο του.
Ένα φιλόδοξο άτομο χωρίς ντροπές, χωρίς τύψεις, χωρίς ενδοιασμούς για κανέναν και για τίποτα. Ένα νέο παιδί  βγαλμένο όμως από τα «παλιά», ένας «σύγχρονος»  άνθρωπος με ιδέες  Ανατολικού μπλοκ. Βρήκαν στο πρόσωπο του ένα άτομο, που έχει αφομοιώσει όλο το παλαιό και σάπιο Σοβιετικό καθεστώς προσαρμοσμένο στην σημερινή αριστερά της Λατινικής εποχής. Άλλωστε την «σπούδασε» την αριστερά, την αγάπησε και την αφομοίωσε από τα χρόνια της νεότητας του. Έτσι ο κύβος ερρίφθη!
Αφού «καθάρισαν» ( με δημοκρατικές διαδικασίες) τον Συνασπισμό από το (υποτιθέμενο) παλιό και φθαρμένο υλικό που όχι μόνο δεν μπορούσε να ανεβάσει τα ποσοστά του κόμματος αλλά δεν μπορούσαν πλέον και να εμπνεύσουν, να δώσουν όραμα και ελπίδα στον κόσμο τους, έφεραν τον άφθαρτο ωραίο νέο, γερός ηθοποιός με την «αθώα» φυσιογνωμία, εμπνευσμένος διπρόσωπος και με την χαρακτηριστική άνεση στο να λέει εύκολα ψέματα. Αυτό το άτομο, ήταν ο ιδανικότερος για να αναλάβει τον Συνασπισμό. Δηλαδή είχε όπως λέει ο λαός, «όλο το πακέτο». Ένας τέλειος Τροτσκιστής.


Έτσι μετά τις «εκκαθαρίσεις», Αλαβάνου, Κουβέλη,  εγκαταστάθηκε ο Τσίπρας επικεφαλής του αριστερού αυτού μορφώματος και το ονόμασαν ΣΥΡΙΖΑ. 
Μέσα σε αυτό το μόρφωμα, στεγάστηκαν πολλές αριστερές τάσεις – κουλτούρες και κάθε λογής αριστερής παλαβομάρας, μοναχικές και ακραίες απόψεις που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα.  Άτομα γεμάτα  θεωρίες, κρατικοδίαιτοι οι περισσότεροι, άτομα με λογικές τύπου «η καριέρα είναι χολέρα», «η αριστεία είναι ρετσινιά» τα «Εξάρχεια δεν είναι παραβατικός τόπος αλλά τόπος διακινήσης ιδεών», κτλ. Άθεοι, περιθωριακοί άνθρωποι με αδυναμίες όπως την ανυπακοή, τα ανοιχτά σύνορα, την κάνναβη και φυσικά έντονο ανθελληνισμό.

Έτσι μετά από την εγκαθίδρυση του, και με όλα αυτά τα «προσόντα» και την «χάβρα της αριστεράς που μάζεψε» όλα πλέον ήταν θέμα χρόνου. Πολύ απλά και κυνικά, με μεγάλη σιγουριά και άνεση, ξεκίνησε τα ψέματα.

Έταξε τα πάντα στους πάντες. Αργότερα πήρε, τα πάντα από τους πάντες.
 

Ξεσήκωσε στην αρχή τον κόσμο με κούφια κινήματα τύπου «δε πληρώνω», κάποια χοντροψέματα όπως «σκίζω τα μνημόνια» και φυσικά «επαναφορά του 13ου μισθού», «κατώτατος  μισθός στα 751», «σεισάχθεια στα χρέη», «άμεση κατάργηση του ΕΝΦΙΑ», «έξω η τρόικα από την Ελλάδα» και άμα μας ζορίσουν και πολύ πολύ, έλεγε, δεν θα πληρώσουμε «ούτε ένα ευρώ» φεύγοντας αμέσως «έξω και από την Ευρώπη». Θα πάμε στην αγαπημένη μας  δραχμούλα.
«Εμείς, θα διαπραγματευτούμε σκληρά και δεν θα προσκυνήσουμε όπως ο Σαμαράς» έλεγε σε κάθε του ευκαιρία, λες και ο Σαμαράς αν μπορούσε δεν θα τα έκανε, τον Τσίπρα και την παρέα του περίμενε να του τα πουν… Για τόσο μεγάλο ψεύτη μιλάμε. Κατηγορούσε έναν έντιμο και εργατικό πρωθυπουργό με πολλές επιτυχίες, για να έρθει αυτός στην εξουσία και να τα καταστρέψει όλα χωρίς ντροπή.
Το τραγικό δεν είναι για πόσο μάγκας ήταν ο Τσίπρας, αλλά για το πόσο χαζός απεδείχθη ο ελληνικός λαός. (χαζός ή συμφεροντολόγος; Το δεύτερο μετά βεβαιότητος). Γι’αυτό και έτρεξαν κοντά του όχι μόνο για να μην πληρώσουν ότι δανεικά είχαν πάρει, αλλά για να πάρουν πίσω ότι τους πήρε ο «κακός» Σαμαράς. Το αποτέλεσμα; Το αναμενόμενο. Απλό και αριστερό. Τα πληρώνουν πολλαπλά. 


Ένα πολύ απλό παράδειγμα από τα πολλά. Από τα 500 εκατ. μέτρα του e mail Χαρδούβελη πήγαμε σε μέτρα 9 δισεκ. ευρώ με τον φορολογούμενο να πληρώνει επιπλέον χρέος…για τόσο έντιμο μιλάμε !!

Στο εξωτερικό το ύφος και το στυλ των συνεργατών του και διαπραγματευτών της κυβέρνησης στην ίδια λογική.  Και γιατί άλλωστε να ήταν διαφορετική; Μια παρέα ήταν όλοι τους με τα ίδια ιδανικά και την ίδια παιδεία.

Τσαμπουκάδες τύπου «δεν πληρώνουμε τίποτα», να φεύγουν από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, να αργούν στα προγραμματισμένα ραντεβού με τους ομολόγους τους πηγαίνοντας με σπορ ντύσιμο και με ύφος «εγώ, έχω λαϊκή εντολή», προσβλητικοί φυσικά «είστε εγκληματίες NAZI » (αλήθεια τι έγινε με τις Γερμανικές αποζημιώσεις;) και διάφορες άλλες τέτοιες αριστερές αντικοινωνικές λαϊκίστικες και τραμπούκικες συμπεριφορές. Το αποτέλεσμα ; Είπαμε.  Απλό και αριστερό. Όχι μόνο τα υπέγραψαν όλα, αλλά ζητούσαν να τους φέρουν και άλλα μέτρα για υπογραφή 

Για ότι κακό κατηγορούσαν την κυβέρνηση Σαμαρά και δηλητηρίαζαν τον κόσμο, το έκαναν αυτοί εις τριπλούν στην καλύτερη περίπτωση.  Ότι έταξαν ότι θα δώσουν στον κόσμο, που τους το είχε «στερήσει» ο κακός Σαμαράς,  όχι μόνο δεν τους τα έδωσαν, αλλά τους τα πήραν διπλά και από πάνω. Ευτυχώς που ήρθαν αυτοί και «σταμάτησαν» οι αυτοκτονίες !!

Όλα δε όσα έταξαν και δεν έκαναν και όλες τις φάπες που έτρωγαν καθημερινά, το «επιτελείο  προπαγάνδας» τις μετατρέπει σε «μεγάλες επιτυχίες για το συμφέρον του  λαού»

Θέλω να πιστεύω ότι κατά βάθος γνωρίζει πολύ καλά τι κακό έχει κάνει στον τόπο του. Όμως η εξουσία έχει άλλη αίγλη. Έχει μια χλιδή… Χαλάλι της ανάθεμα την. 

Αλλά το θέμα δεν είναι τι αυτός και η παρέα του κατάλαβαν ή όχι. Το θέμα είναι αν ο κόσμος έχει καταλάβει τι κακό έκανε πρώτα στο σπιτικό του και μετά στην πατρίδα του. Και το κυριότερο αν διδάχτηκε κάτι από αυτό. Τώρα γιατί ο κόσμος ανέχεται την πείνα και την δυστυχία του μόνο ένας ψυχίατρος μπορεί να το αναλύσει. Εγώ πάντως όχι.



Blood

Δεν υπάρχουν σχόλια: