Τους πολιτικούς μπορεί να τους κρίνει κάποιος κυρίως από τις πράξεις τους και όχι από τα λόγια με τα οποία προσπαθούν να εκμαιεύσουν τις ψήφους. 

Βέβαια η απόσταση μεταξύ λόγων και πράξεων καταδεικνύει τις πολιτικές ικανότητες κάποιου αλλά και την ηθική του ακεραιότητα.

Ο καθένας μπορεί να καταλάβει γιατί αποτυχημένος ψεύτης είναι αυτός του οποίου τα ψέματα αποκαλύπτονται πιο γρήγορα από όσο χρειάζεται να τα σκεπάσει η λήθη της κοινής γνώμης, η οποία...
ούτως ή άλλως φημίζεται για τη μνήμη χρυσόψαρου που διαθέτει.
Στην πολιτική λοιπόν, όπως άλλωστε στις περισσότερες εκφάνσεις της ζωής είναι οι  πράξεις και όχι τα λόγια που αποτυπώνουν τις βαθύτερες προθέσεις και επιδιώξεις.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε το δρόμο για την εξουσία με προγραμματικές θέσεις, αιτήματα και συνθήματα όπως:
α)  Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ από το 2015.
β)  Η απόδοση 13ης σύνταξης στους χαμηλοσυνταξιούχους..
γ) Η προστασία από τους πλειστηριασμούς των οικονομικά αδύναμων Ελλήνων.
δ)  Η σεισάχθεια των τραπεζικών χρεών που σημαίνει κάποιο είδος οριζόντιου "κουρέματος" των χρεών.
ε)  Η κατάργηση του μνημονίου με ένα άρθρο και ένα νόμο.
ζ)  Η κρατικοποίηση των τραπεζών...
η) Η επαναπρόσληψη των καθαριστριών του ΥΠΟΙΚ που οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν βγάλει σε διαθεσιμότητα.
θ) Το άνοιγμα της ΕΡΤ.
ι) Η διευθέτηση του θέματος των αδειών των τηλεοπτικών καναλιών που μετά από 25 χρόνια λειτουργίας συνέχιζαν να εκπέμπουν χωρίς σαφές πλαίσιο αδειοδότησης.
Οι επιδιώξεις...
Ο τρόπος που χειρίστηκε και συνεχίζει να χειρίζεται η κυβέρνηση Τσίπρα τα παραπάνω ζητήματα αποτυπώνει ευθαρσώς τις βαθύτερες προθέσεις και επιδιώξεις της αλλά και τα όρια των ρεαλιστικών μεταβολών που επιτρέπει η πραγματικότητα.
α) Ο ΕΝΦΙΑ όχι μόνο δεν καταργήθηκε αλλά ζει και βασιλεύει.
β) Η 13η  σύνταξη όχι μόνο δεν ήρθε, αλλά μια σειρά περικοπές και αυξήσεις της έμμεσης φορολογίας έχουν μειώσει  την αγοραστική δύναμη των 12 συντάξεων σε αρκετά χαμηλότερα επίπεδα. Επιπλέον, για πρώτη φορά γίνεται λόγος για κύρια σύνταξη η οποία θα ξεκινά από 350-380 ευρώ.
γ) Οι πλειστηριασμοί κατοικιών αισίως ξεκινούν και συνθήματα όπως "κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη", ηχούν πλέον σαν αστεία με τους κυβερνώντες να θυμώνουν όταν τα ακούν. Η κυβέρνηση δείχνει να κατάλαβε πως χωρίς πλειστηριασμούς κανείς δεν πληρώνει ούτε και αυτοί που μπορούν, με συνέπεια τη διάλυση του τραπεζικού συστήματος και της οικονομίας.
δ) Η σεισάχθεια δεν ακούγεται πλέον ούτε ως αστείο. Γνωρίζοντας τον οίστρο της αριστεράς στον έλεγχο της ιστορίας και την καταστολή των πάντων είναι θέμα χρόνου ο Σόλωνας να εξαφανιστεί από τα βιβλία της ιστορίας.
ε) Η κυβέρνηση Τσίπρα όχι μόνο δεν κατήργησε τα μνημόνια, αλλά το καλοκαίρι του 2015 υπέγραψε το πλέον σκληρό από αυτά και το πλέον αδιέξοδο, καθώς στηρίζεται στην αύξηση της φορολογίας σε μια κοινωνία της οποίας η φοροδοτική ικανότητα μειώνεται με γεωμετρική πρόοδο.
ζ) Όχι μόνο δεν κρατικοποιήθηκαν οι τράπεζες, κάτι που άλλωστε ήταν άτοπο (όπως γράφαμε εδώ όλα τα προηγούμενα χρόνια: χωρίς το κράτος να διαθέτει μηχανή έκδοσης νομίσματος ικανού να διατηρεί την αξία του) δεν έχει νόημα καμιά κρατικοποίηση. Από την κρατικοποίηση η κυβέρνηση έχει περάσει στην ανακεφαλαιοποίηση με αναλογία Coco’s και μετοχών 75-25%. Όπου επί της ουσίας άλλος βάζει τα χρήματα (ο φορολογούμενος) και άλλος διοικεί την τράπεζα (ο ιδιώτης).
η) Στο ζήτημα των καθαριστριών η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στάθηκε παραπάνω από συνεπής με τις υποσχέσεις της επειδή είχε επενδύσει συμβολικά στην υπόθεση και με αυτό τον τρόπο κλείνει το μάτι σε όλες τις κατηγορίες όσων  πελατών ελπίζουν να ενδιαιτηθούν από το χρεοκοπημένο κράτος.
θ) Και στο ζήτημα της ΕΡΤ στάθηκε συνεπής για απόλυτα πελατειακούς και κομματικούς λόγους.
ι) Συνεπής μερικώς στάθηκε και στο θέμα της δημιουργίας ενός πλαισίου αδειοδότησης. Οι μεθοδεύσεις όμως αποκαλύπτουν προθέσεις υποκατάστασης της επιρροής της εξουσίας στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Αποκαλύπτουν δηλαδή προθέσεις δημιουργίας ενός οικονομικού και πολιτικού συστήματος διαπλοκής που θα εξασφαλίζει την απρόσκοπτη επιρροή της κοινής γνώμης, κάτι που έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις χωρίς να αποφύγουν τη φθορά που οδήγησε στην απώλεια της εξουσίας.
Αθροίζοντας όλα τα παραπάνω βλέπουμε πως η κυβέρνηση έκανε πίσω σχεδόν σε όλες τις βασικές αρχές πολιτικής που είχε διατυπώσει ως αντιπολίτευση εκτός μερικών που άπτονται της νομής της εξουσίας και των προνομίων της από την κυβέρνηση και τον κομματικό μηχανισμό.
Στις προθέσεις και επιδιώξεις της αποτυπώνεται η επιθυμία νομής της εξουσίας και όχι μεταρρύθμισης του φαύλου πελατειακού κράτους που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία του 2010 και συνεχίζει να την οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια ολοσχερή κατάρρευση.
Η κυβέρνηση με τις πράξεις με τις οποίες στάθηκε συνεπής σε υποσχέσεις και εκείνες που δεν στάθηκε συνεπής αλλά έκανε τα ακριβώς αντίθετα, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν μια δύναμη μεταρρύθμισης της φαυλότητας που έστησαν επί δεκαετίες το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Αντιθέτως εμφανίζει τον εαυτό της σαν το πιο σκληρό πυρήνα του πελατειακού και κομματικού συστήματος που χρεοκόπησε τη χώρα.
Καθώς η οικονομία κινείται σε οριακά επίπεδα όχι μόνο δεν θα καταφέρει να πετύχει την αναστροφή της τάσης και την έξοδο από τη χρεοκοπία, αλλά θα επιταχύνει αυτή τη διαδικασία.
Κατά συνέπεια τα χειρότερα για τη χώρα παραμένουν μπροστά... και καθώς από τον Οκτώβρη τα νοικοκυριά έχουν αρχίσει να βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη, η φθορά αναμένεται ταχύτερα από ό,τι επήλθε σε όσες προηγήθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Αυτό κυρίως γιατί ειπώθηκαν μεγάλα ψέματα τα οποία αποκαλύπτονται σε μικρό χρονικό διάστημα και κυρίως οι πράξεις δεν δείχνουν προθέσεις τερματισμού του φαύλου πελατειακού και διαπλεκόμενου παρελθόντος αλλά εκμετάλλευσής του.
Του Κώστα Στούπα