Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

ΣΥΡΙΖΑ: Κερδάμε, ή την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια;

Από την εποχή των ανάλγητων σαμαροβενιζέλων υπήρχαν δυο κυρίαρχες σχολές σκέψης όσον αφορά στο τι μέλλει γενέσθαι αν ποτέ ο Σύριζας γινόταν κυβέρνηση. 

Η πρώτη τον ήθελε να φέρνει την καταστροφή, ενώ η δεύτερη τον θεωρούσε σωτήρα και ελπίδα της χώρας...
Εγώ, ως ποταπός και μικροπρεπής, συντασσόμουν με την πρώτη… και μάλλον επιβεβαιώθηκα.
Σήμερα, μετά από ένα σχεδόν χρόνο συριζέικης ελευθερίας και πλατέματος της δημοκρατίας, πάλι υπάρχουν δυο σχολές σκέψεις για το (εγγύς) μέλλον. Η πρώτη θέλει τον Σύριζα να μας εγκαταλείπει άρον άρον, ενώ η δεύτερη τον βλέπει να κυριαρχεί για πολλά ακόμη τέρμινα. Προσωπικά συντάσσομαι με την πρώτη, και μέλει να αποδειχτεί αν έχω δίκιο...

Εύλογα θα ρωτήσει κανείς γιατί να φύγει ο Σύριζα; Αφού ότι και να κάνει, όσες κωλοτούμπες και να γίνουν, ο σοφός λαός τον σιγοντάρει. Ακόμη και μετά την αποχώρηση των πούρων αριστερών του Δραχμαζάνη, που πήραν τις ιδεοληψίες τους και φύγανε, ο κοΖμάκης συνεχίζει να πιστεύει ότι μας κυβερνά η Πρώτη Φορά Αριστερά, και πως ότι κάνει είναι καλώς καμωμένο, αφού επιτέλους ο λαός είναι στην εξουσία (κι ας ωρύεται η Ραχήλ μαζί με την Ζωζώ,  που δεν βρίσκουν στημένες  κάμερες πια έξω απ το σπίτι τους).
Γι αυτό λοιπόν και βλέπουμε πλάτεμα και βάθεμα του… ΕΝΦΙΑ, φόρους και χαράτσια παντού, καμιά προστασία για την πρώτη κατοικία, κόκκινα δάνεια που έχουν γίνει ροζ, ανεργία, δυστυχία, και όλα εκείνα που θα εξαφάνιζε με το μαγικό του ραβδί ο σέξι Αλέξης σκίζοντας το μνημόνιο και διώχνοντας τους βάρβαρους κατακτητές, που μας ζηλεύουνε λόγω επειδής είμαστε Αίλλυνες αφού… Και όλα αυτά γίνονται χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.
Ποιος αφοπλισμός της αστυνομίας, ποια κοινωνικά επιδόματα, ποιες προσλήψεις στο δημόσιο, ποια κατάργηση των διοδίων, και άλλες τρίχες κατσαρές;
Τίποτα απ όλα αυτά δεν έκανε ο Αλέξης, εκτός βέβαια από το να ξανανοίξει την ΕΡΤ και να δώσει επίδομα τροφής (αύξηση) στους ΔΕΗτζήδες, να τα λέμε αυτά. Βέβαια, υπάρχουν ακόμη κάποιοι αγωνιστές της δημοκρατίας που βάζουν κόκκινες γραμμές στα ανάλγητα μέτρα. Όπως π.χ. ο μπαρμπα Αλέκος ο φραπεδιάρης, που όπως μου λένε στύλωσε τα πόδια του και αρνείται να δεχτεί αύξηση του ΦΠΑ στην ρετσίνα (ειδικά στην χύμα). «Έχω αρχές», βροντοφωνάζει!
Παρόλα αυτά, ο Σύριζας παίζει το επικοινωνιακό παιχνίδι μια χαρά, και για τα δικά μας βαλκανικά δεδομένα, αυτό από μόνο του αρκεί για να είναι στο απυρόβλητο και στην πούδρα, και να παριστάνει την κυβέρνηση όσο καιρό θέλει. Με τα περισσότερα ΜΜΕ να τον στηρίζουν με πάθος.
Όπως τότε που πρωτοανέλαβε, και φαγώθηκαν οι «ρεπόρτερ» να μας λένε πως ο απλός Αλέξης διέταξε οι υπουργοί κλπ να ταξιδεύουν σε οικονομική θέση στα αεροπλάνα της γραμμής! Κάτι που είχε εφαρμόσει τρία χρόνια πριν ο Σαμαράς, αλλά αυτός είπαμε, ήτανε προδότης. Χώρια του ότι το ΕΜΠΡΑΕΡ έχει πάρει φωτιά τον τελευταίο χρόνο, με τον κάθε απίθανο συριζαίο και ψεκασμένο παράγοντα να το χρησιμοποιεί για τις υπΕρεσιακές του βόλτες. Μέχρι και στεφάνι ήθελε να πετάξει από αέρος χθες ο συγκαμένος, αλλά ευτυχώς επικράτησαν πιο ψύχραιμες φωνές.
Ή το άλλο, που με αφορμή την κατάθεση στεφάνου από πλευράς Αλέξη (10 δευτερόλεπτα κράτησε όλα κι όλα), βγήκαν τα παπαγαλάκια της Αυγής να χαιρετίσουν τον πρώτο(!) πρωθυπουργό στη χώρα μας που έκανε κάτι τέτοιο!!!!! Σβήνοντας (εν είδη) photoshop από την ιστορική μας μνήμη, τις περιπτώσεις Ανδρέα αλλά και Γιωργάκη Παπανδρέου. Κλασική συριζιά!
Είπαμε, δεν παίζεται ο Σύριζας σε αυτά τα πράγματα. Δείτε τι έπαθε ο Πανούσης που πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος. Και που τώρα προσπαθεί να διασωθεί τονίζοντας το πόσο … τσιπρικός είναι. Την ίδια ώρα που ο μπαχαλάκιας επιστημονικός(!) σύμβουλος του υπουργού Δικαιοσύνης, συνομιλητής καταδίκων, συμμετέχει σε αγρυπνίες τιμώντας τα θύματα της ισλαμικής τρομοκρατίας!

Και μιας και θυμήθηκα τους τζιχαντιστές, σημειώστε αυτό που λέω: Όταν με το καλό οι Αμερικάνοι, οι Γάλλοι, και οι λοιποί βελανιδοφάγοι συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς έγινε, και πως έγινε, την βλέπω την κυρά Τασία με πορτοκαλί πιτζάμες να λιάζεται σε κανένα Γκουαντάναμο… μπορεί παρέα και με τον σύντροφό της στη ζωή… μπορεί και με τον Πανούση. Ποιος ξέρει; Ο Άδωνις πάντως, ως γάτα, το έχει πιάσει, γι αυτό και το έλεγε χθες βράδυ σε … σφραγισμένα αυτιά… φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Ένα ακόμη μεγαλοφυές τέχνασμα του Σύριζα είναι το ότι μέσα στη γενική θολούρα του, εκφράζει έναν «επιστημονικό» δυϊσμό, και συμπεριφέρεται κβαντικά, σαν σωματίδιο και σαν κύμα ταυτόχρονα… δηλαδή σαν κυβέρνηση και σαν αντιπολίτευση συγχρόνως.  Και μπορεί να έφυγαν από τις τάξεις του οι αντιπολιτευόμενοι της ζουρλής και του Λεουτσάκου, που από άλλο πλέον μετερίζι ψάχνουν κάγκελα να σκαρφαλώσουν, αλλά ο Σύριζας συνεχίζει να αντιπολιτεύεται τον εαυτό του με στελέχη του στυλ Σπίρτζη, ο οποίος ιδιωτικοποιεί μεν τα αεροδρόμια, αλλά συγχρόνως κλαίει… ή του Σκουρλέτη (που παρεμπιπτόντως παραλίγο να απελαθεί χθες από την Τουρκία επειδή στα διαβατήρια τον πέρασαν φυσιογνωμικά για Αλγερινό τζιχαντιστή).
Ή το άλλο… που σύσσωμος ο Σύριζας συμμετείχε στην πρόσφατη μεγαλειώδη γενική απεργία εναντίον της … κυβέρνησης!
Σχιζοφρένεια; Διπολισμός; Τι απ’ όλα; Ή μήπως απλά μια μακιαβελλική μεθόδευση; Μια πολιτική εφαρμογή του «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ»; Που πιάνει τόπο και που συνεχίζει να φέρνει ψήφους; Πώς να το πολεμήσεις αυτό με λογική; Αφού κολλάει το μυαλό!
Βέβαια, όλα αυτά καλά, αλλά τα ψωμιά της σημερινής κυβέρνησης είναι λίγα.
Το πράγμα όπως τσουλάει δεν πάει άλλο.  Διότι στην τελική είχε δίκιο ο Αβραάμ Λίνκολν που είχε πει ότι μπορείς να ξεγελάς μερικούς όλη την ώρα, ή όλους για λίγο, αλλά δεν μπορείς να ξεγελάς όλους για πάντα. Και δυστυχώς αυτό κάνει ο Σύριζας εδώ και δέκα μήνες. Ξεγελώντας τους πάντες και τα πάντα, κάνοντας το μαύρο άσπρο.
Γι αυτό, κάθε μέρα που περνάει, όλο και πιο πολλοί συνέλληνες βλέπουν το φως, και αντιλαμβάνονται τι κακό έκαναν, πρωτίστως στους εαυτούς τους, ψηφίζοντας (δυο φορές παρακαλώ) τους τενεκέδες. Δείτε σήμερα τους αγρότες…
Και επειδή ότι και να λένε οι συριζαίοι για διαπραγματεύσεις και πράσινα άλογα, η αλήθεια είναι ότι λεφτά οι εταίροι δεν δίνουν αν δεν γίνει πραγματική δουλειά, και επειδή 4ο μνημόνιο γιοκ… κατά Ιανουάριο μεριά προβλέπω ριζικές αλλαγές, με τον Σύριζα να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια, αφήνοντας πίσω του ερείπια. Το ποιος θα τα μαζέψει, και ποιος θα είναι αυτός που θα συμμαζέψει την χώρα δεν το γνωρίζω, αλλά ελπίζω πριν φύγουν να μην μας ρίξουν στην δραχμή, και να μην έχουμε καταστάσεις ουρακοτάγκων να αντιμετωπίσουμε…


ΥΓ- Για πολλοστή φορά, χθες βράδυ στο γήπεδο με τον Νταβούτογλου, η στάση προσοχής του Τσίπρα ήταν η κλασική, με τα πόδια ανοιχτά και με τα δυο χέρια σταυρωμένα στο ύψος του … ανδρισμού του;
Τι θέλει να πει άραγε ο ποιητής;

Δεν υπάρχουν σχόλια: