Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

Ραγδαίες εξελίξεις - Δύο ελληνικές τράπεζες ζήτησαν ήδη χορήγηση ρευστότητας μέσω του έκτακτου μηχανισμού ELA*

Ραγδαίες εξελίξεις - Δύο ελληνικές τράπεζες ζήτησαν ήδη χορήγηση ρευστότητας μέσω του έκτακτου μηχανισμού ELA

- Οι δύο ελληνικές τράπεζες ζήτησαν από τον έκτακτο μηχανισμό ρευστότητα πάνω από 5 δισ. ευρώ, ενώ θέμα χρόνου είναι να ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες ελληνικές τράπεζες

- Πολύ νωρίτερα από ότι αναμενόταν οι ελληνικές τράπεζες καταφεύγουν στον έκτακτο μηχανισμό

- Η κυριότερη αιτία είναι η συνεχόμενη μείωση των καταθέσεων ενώ η κατάσταση επιδεινώθηκε αιφνιδιαστικά από την κατάρρευση της ισοτιμίας του ευρώ έναντι του ελβετικού φράγκου, που ματώνει δεκάδες χιλιάδες πολίτες με στεγαστικά δάνεια

Η ασταμάτητη εκροή καταθέσεων, που βέβαια σχετίζεται άμεσα με την πολιτική αστάθεια και τις πρόωρες εκλογές, επέφερε το πρώτο επώδυνο και χειροπιαστό πλήγμα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα...


Όπως αναφέρει η Καθημερινή από χθες δύο ελληνικές τράπεζες έκαναν αίτηση στην Τράπεζα της Ελλάδας για υπαγωγή στον έκτακτο μηχανισμό ρευστότητας που είναι γνωστός ως ELA.


η υπαγωγή στον έκτακτο μηχανισμό παροχής ρευστότητας έγινε κατά πολύ νωρίτερα από ότι είχε αρχικά εκτιμηθεί

Μάλιστα θεωρείται θέμα χρόνου η υπαγωγή και των υπόλοιπων ελληνικών τραπεζών στον έκτακτο μηχανισμό.

Ο προβληματισμός που επικρατεί στους τραπεζικούς κύκλους δεν είναι αυτή καθ' αυτή η υπαγωγή στον έκτακτο μηχανισμό παροχής ρευστότητας, αλλά το ότι έγινε κατά πολύ νωρίτερα από ότι είχε αρχικά εκτιμηθεί.

οι αιτίες δεν είναι άλλες από την πολιτική αστάθεια από τις πρόωρες εκλογές αλλά και από το ότι ξαναέγινε βασικό σενάριο συζήτησης η περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ

Ο λόγος είναι γιατί οι τράπεζες μας αδειάζουν συνεχώς από ρευστό καθώς επιδεινώνεται η εκροή καταθέσεων. Και οι αιτίες δεν είναι άλλες από την πολιτική αστάθεια από τις πρόωρες εκλογές αλλά και από το ότι ξαναέγινε βασικό σενάριο συζήτησης η περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.

Η απάντηση για την υπαγωγή των ελληνικών τραπεζών στον ELA θα δοθεί από την ΕΚΤ εως την ερχόμενη Τετάρτη,
Όμως μόνο ανώδυνη δεν θα είναι η υπαγωγή σε αυτόν τον μηχανισμό καθώς το επιτόκιο είναι σημαντικά υψηλότερο από το σύνηθες. Προσέξτε το επιτόκιο στη βασική χρηματοδότηση είναι μόλις στο 0,05% ενώ μέσω του έκτακττου μηχανισμού ρευστότητας είναι πολλαπλάσιο στο 1,55%.

Άλλος ένας παράγοντας όμως που επιτάχυνε τις διαδικασίες ήταν η αιφνιδιαστική αλλαγή της ισοτιμίας μεταξύ του ευρώ και του ελβετικού φράγκου, κάτι που οδηγεί σε ''αφαίμαξη'' όσους έχουν πάρει στεγαστικά δάνεια και τα έχουν ''δέσει'' στο ελβετικό νόμισμα.

Τα νούμερα τις περισσότερες φορές λένε την αλήθεια. Και εδώ έχουμε τα εξής:

- Μόνο το Δεκέμβριο σηκώθηκαν καταθέσεις περίπου 3 δισ. ευρώ, κάτι που επαναλαμβάνεται και τον Ιανουάριο

- Το χθεσινό σοκ με την ισοτιμία του ετρώ με το ελβετικό φράγκο κόστισε εως και 2 δισ. ευρώ σε ρευστότητα από τις ελληνικές τράπεζες

Πηγή Καθημερινή


* ELA: Το ακούμε συνέχεια τα προηγούμενα 24ωρα αλλά λίγοι το θυμόμαστε. Στο ELA (Emergency Liquidity Assistance) καταφεύγουν τράπεζες που δεν έχουν τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση από το ευρωσύστημαγιατί δεν έχουν να δώσουν ενέχυρα με την ελάχιστη πιστοληπτική διαβάθμιση που απαιτεί η ΕΚΤ.

Η μείωση των καταθέσεων, η κατάπτωση κάποιων ενεχύρων, π.χ. τραπεζικών ομολόγων και τελευταία καλυμμένων ομολογιών λόγω της υποβάθμισης της πιστοληπτικής διαβάθμισης της χώρας και του μοντέλου-υπολογιστή που χρησιμοποιεί η ΕΚΤ, αύξησαν τις ανάγκες ρευστότητας μερικών ελληνικών τραπεζών τους προηγούμενους μήνες.
Παράδειγμα:
Στα της... αδελφής Κύπρου τώρα: Το  Emergency Liquidity Assistance το οποίο κράτησε τη Λαϊκή Τράπεζα στη ζωή τους τελευταίους μήνες, φαίνεται πως τώρα γίνεται μπούμερανγκ για την Τράπεζα Κύπρου.
Αν τελικά λειτουργήσει το σενάριο που θέλει την «καλή» Λαϊκή να απορροφάται από την Τράπεζα Κύπρου, τότε η δεύτερη θα κληθεί, κατά τις απαιτήσεις της τρόικας, να αναλάβει και τις οφειλές της πρώτης στο ELA.
Το ELA ουσιαστικά είναι προσωρινή ρευστότητα που παρέχεται σε φερέγγυο τραπεζικό ίδρυμα για να καλύψει έκτακτες ανάγκες όπως η εκροή καταθέσεων. Το ποσό αυτό δεν δίδεται από την ΕΚΤ απευθείας αλλά από τις 17 Κεντρικές Τράπεζες της ευρωζώνης έναντι επαρκών εξασφαλίσεων. Το ερώτημα αν η Λαϊκή ήταν φερέγγυα και είχε αρκετές εξασφαλίσεις για να λάβει περίπου 9δις ευρώ, απαντάται εν μέρει από την κρατική στήριξη 1,8 δισ. ευρώ που έλαβε το περασμένο καλοκαίρι. Από εκεί και πέρα, είναι λεπτή η γραμμή που καθορίζει το πότε διακόπτεται η έκτακτη παροχή ρευστότητας και αυτό διαφάνηκε και στις περιπτώσεις της Ιρλανδίας και της Ελλάδας. Σε πρόσφατο άρθρο του ο Michael Steen των Financial Times, αφού αναφέρει πως λίγα πράγματα είναι στα χαρτιά για το πώς παραχωρείται ο ELA, ξεχωρίζει μία φράση από τα σχετικά έγγραφα «Flexibility and discretion are . . . essential in order to guard against the risk of moral hazard. Δηλαδή, «η ευελιξία και η διακριτικότητα είναι. . . απαραίτητα, προκειμένου να υπάρξει προστασία από το ρίσκο του ηθικού κινδύνου».
Όπως διαφαίνεται, η διάθεση των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών της ευρωζώνης να αναλαμβάνουν ρίσκο (moral hazard) για την περίπτωση της Λαϊκής έχει στερέψει, μετά και την ανακοίνωση της ΕΚΤ πως η όποια βοήθεια προς το κυπριακό τραπεζικό σύστημα διακόπτεται στις 25 Μαρτίου εκτός κι αν προκύψει συμφωνία με τους διεθνείς δανειστές. Από στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, στο τέλος Ιανουαρίου ο ELA που έλαβε το κυπριακό τραπεζικό σύστημα, ήταν 9 δις ευρώ.
Κατανοητό;

Και η άλλη άποψη του Δρ Δημητρίου Αντωνίου, PhD (Ηon), FRCS, FhilA, (oxf)

Διαδικασία παροχής Έκτακτης Ενίσχυσης σε Ρευστότητα από τις Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες (ΕθνΚΤ) στις εμπορικές τράπεζες της Ευρωζώνης-  Mechanism ELA (EmergencyLiquidity Assistance)- Άρθρο 14.4 του Καταστατικού της ECB

Λόγω της σημαντικότητας του προγράμματος ΕLA στην Ευρωζώνη, που στηρίζεται στο άρθρο 14.4 του Καταστατικού της ECB και στο οποίο θα αναφερθούμε συχνότατα παρακάτω, είναι ανάγκη να εκθέσουμε τα παρακάτω: Τα πιστωτικά ιδρύματα στην ζώνη του Ευρώ έχουν την δυνατότητα να λαμβάνουν χρηματοδότηση από τις Εθνικές Κεντρικές των Τράπεζες (ΕθνΚΤ), όχι μόνο μέσω της διενέργειας πράξεων νομισματικής πολιτικής, αλλά σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μέσω της παροχής έκτακτης ενίσχυσης ρευστότητας, χωρίς ωστόσο η ενέργεια αυτή να εντάσσεται στο πλαίσιο της ενιαίας ευρωπαικής νομισματικής πολιτικής. Κι αυτά όλα ενεργούνται σε εφαρμογή του άρ.14.4 του Καταστατικού της ECB. Στις περιπτώσεις αυτές, η χορήγηση της έκτακτης ρευστότητας από τις ΕθνΚΤ στις εμπορικές τράπεζες γίνεται με την ευθύνη των πρώτων ως προς τις συνέπειες και με εγγυήσεις-εκ μέρους των εμπορικών τραπεζών-οι οποίες μπορεί να μην γίνονται δεκτές από την ΕCB για αντίστοιχες χορηγήσεις. Στις περιπτώσεις αυτές το ΔΣ της ECB αποφασίζει με πλειοψηφία 2/3 για την απόρριψη της έκτακτης ενίσχυσης ρευστότητας που αποφάσισε η εκάστοτε ΕθνΚΤ. Εάν η σχεδιαζομένη έκτακτη ενίσχυση ρευστότητας σε ένα πιστωτικό ίδρυμα υπερβαίνει τα 2 δις. ευρώ, το ΔΣ της ECB θα εξετάζει κατά πόσον η διενέργεια των εν λόγω πράξεων θέτει κίνδυνο παρακώλυσης των στόχων και των καθηκόντων του Ευρωσυστήματος. Κατόπιν σχετικού αιτήματος της ενδιαφερομένης ΕθνΚΤ, το ΔΣ της ECB, δύναται να αποφασίσει να θεσπίσει όριο και να ΜΗΝ προβάλλει αντιρρήσεις για τις σχεδιαζόμενες πράξεις έκτακτης ενίσχυσης σε ρευστότητα, το ποσόν των οποίων δεν υπερβαίνει το εν λόγω όριο και οι οποίες διενεργούνται εντός προκαθορισμένου σύντομου χρονικού διαστήματος. Τα προγράμματα ELA, κοστίζουν στις εμπορικές τράπεζες (στο ύψος του επιτοκίου δανεισμού των) ακριβότερα από τις αντίστοιχες πράξεις παροχής ρευστότητας της ECB που διενεργούνται στα πλαίσια της ενιαίας νομισματικής πολιτικής της στην Ευρωζώνη.
Οι υποχρεώσεις των ελληνικών τραπεζών στην Ελληνική Κεντρική Τράπεζα, στα προγράμματα ΕLA, έχουν πέσει στα 9 δις. ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2013 από τα 12 δις. τον Αύγουστο του 2013. Η ενίσχυση της ρευστότητας δια του ELA είναι αυτή του ν. 3723/2008 (ΦΕΚ Α 250/09-12-2008) που περιγράφεται παρακάτω, στο κεφ. «Οι τρείς πυλώνες χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας».

Το πρόγραμμα ενίσχυσης της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας, στα πλαίσια του Μηχανισμού ELA

Με τον ν.3723/2008 (ΦΕΚ Α 250/09-12-2008), όπως τροποποιήθηκε με τους νόμους: ν.3844/2010,3845/2010 (1ο Μνημόνιο), 3872/2010, 3965/2011, 4093/2012 κι επεκτάθηκε με την Υπουργική Απόφαση αρ. 57126/Β. 2421/28-12-2012, ετέθησαν τρείς πυλώνες ενίσχυσης της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας:
Πρώτος Πυλώνας: Διάθεση κρατικών κεφαλαίων (και με την μορφή ομολόγων του ελληνικού δημοσίου) μέχρι 5 δισ. ευρώ για να αποκατασταθούν οι δείκτες των «Ιδίων Βασικών Κεφαλαίων» (Core Tier I) (μετοχικό κεφάλαιο και αποθεματικό) των τραπεζών. Έναντι των κεφαλαίων αυτών, που εκδόθηκαν με την μορφή ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, εκδόθηκαν από τις τράπεζες υπέρ του ελληνικού δημοσίου, στα πλαίσια αύξησης του μετοχικού των κεφαλαίου,  μη-μεταβιβάσιμες  προνομιούχες εξαγοράσιμες μετά ψήφου μετοχές με σταθερή ετήσια απόδοση 10%, με τιμή ίση αυτής των κοινών μετοχών της τελευταίας έκδοσης. Έτσι το δημόσιο έγινε μέτοχος των τραπεζών. Οι μετοχές είναι υποχρεωτικά εξαγοράσιμες από τις τράπεζες, στην τιμή διάθεσής των, τα αργότερο μέσα σε 5 έτη. Σε περίπτωση μη-εξαγοράς των εντός 5 ετών, ο Υπουργός Οικονομικών, επιβάλλει, μετά από  εισήγηση της ΤτΕ, προοδευτικά σωρευτική προσαύξηση ποσοστού 2% κατ` έτος επί της σταθερής ετήσιας απόδοσης 10%.
Δεύτερος Πυλώνας: Παροχή εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου (με την μορφή ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου) στις τράπεζες, ύψους μέχρι 85 δις. ευρώ, σύμφωνα με την αρ.260/2010 της Ευρωπαικής Επιτροπής (έγκριση της κρατικής ενίσχυσης).  Οι εγγυήσεις αυτές αφορούν την εγγύηση των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα τραπεζών –που καλύπτουν τα ελάχιστα «Ίδια Βασικά Κεφάλαια» που απαιτεί η ΤτΕ-για δάνεια που χορηγήθηκαν ή θα χορηγηθούν απ` αυτές, μέχρι την 30-06-2013 (ΤΕΜΠΕ κλπ).
Τρίτος Πυλώνας: Διάθεση ειδικών τίτλων (ομολόγων) 3ετούς διάρκειας του Ελληνικού Δημοσίου μηδενικού επιτοκίου, μέχρι 30 δις. ευρώ, σε τράπεζες που καλύπτουν τα ελάχιστα «Ίδια Βασικά Κεφάλαια» που απαιτεί η ΤτΕ. Οι τίτλοι αυτοί εκδίδονται βάσει διμερών συμβάσεων μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα τραπεζών, οι οποίες χρησιμοποιούν τους τίτλους αυτούς μόνο ως εξασφάλιση των δανειστών των (collaterals), σε πράξεις αναχρηματοδότησής ή πάγιων διευκολύνσεών των δανειοληπτριών (συμμετεχόντων στο πρόγραμμα) τραπεζών από την ECB ή/και την εξασφάλιση για χρηματοδοτήσεις μεταξύ πιστωτικών ιδρυμάτων για άντληση ρευστότητας. Το προιόν της ρευστοποίησης αυτών των τίτλων απαιτείται να διατεθεί για την χορήγηση στεγαστικών δανείων και δανείων προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις με ανταγωνιστικούς όρους.
Σχόλια: Πρώτο: Επιπλέον των παραπάνω 3 Πυλώνων, οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να αντλήσουν ρευστότητα από την ECB ενεχυριάζοντας ομόλογα που έχουν εκδοθεί ή έχουν την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, ή των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου των τριών παραπάνω Πυλώνων, Δεύτερο: Οι παραπάνω  Πυλώνες 2 και 3 εφαρμόζονται στα πλαίσια του Μηχανισμού  ELA, ενώ ο Πυλώνας 1 μόνο έμμεσα σχετίζεται κι εφαρμόζεται με τονMηχανισμό ELA κι άμεσα και με την Ανακεφαλαιοποίηση των Ελληνικών Τραπεζών το 2012-13 με κεφάλαια του ΤΧΣ-EFSF-ESM.

 Links:
Το αρ. 14.4 του Καταστατικού της ECB για τον ELA (και αρ. 55 παρ. 23 του Καταστατικού της ΤτΕ), που δίνουν την δυνατότητα στις Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες να τυπώνουν χρήμα ανεξάρτητα από την ECB με τους οικονομικούς κανόνες βέβαια που ισχύουν και με τα παλαιά εθνικά νομίσματα. Αυτό είναι και μια απάντηση τους Ευρω-φοβικούς (Επαμ κλπ.) που έχουν τρομοκρατήσει τον κόσμο με την άγνοιά τους, ότι δήθεν η Ελλάδα δεν μπορεί να τυπώσει χρήμα μόνη της.

Από το βοβλίο μου "Ορχούμαι την Οργήν" 2014, και του επόμενου βιβλίου μου "Για Μια Ελλάδα Μάνα Ιδεών" 2015.

Δημ. Αντωνίου, ιατρός, Πρόεδρος  "Ελπίδας Πολιτείας".

http://zoidosia.blogspot.gr/2015/01/ela-ecb.html

2 σχόλια:

Stathis είπε...

Του Γιώργου Καισάριου

Θα ήθελα να συνεχίσω λίγο το χτεσινό θέμα. Κατ΄ αρχάς να εξηγήσουμε τι είναι και τι κάνει η κεντρική τράπεζα, διότι νομίζω ότι δεν είναι γνωστό πως η κεντρική τράπεζα τυπώνει χρήμα και γιατί.

Η κεντρική τράπεζα, εκτός από το λίγο αρχικό κεφάλαιο, δεν έχει χρήμα. Το όποιο χρήμα εκδίδει, το εκδίδει βάσει ενεχύρου. Για παράδειγμα, σε περιόδους κρίσης χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μπορούν να δώσουν κάποιο ενέχυρο στην κεντρική τράπεζα (discount window) και να πάρουν ρευστότητα.

Αυτή τη ρευστότητα όμως η κεντρική τράπεζα δεν την έχει. Την τυπώνει (εκδίδει) αν θέλετε επιτόπου, πιστώνοντας τους λογαριασμούς στην κεντρική τράπεζα, των ιδρυμάτων που ζήτησαν αυτή τη ρευστότητα. Υπό αυτή την έννοια, η κεντρική τράπεζα τυπώνει χρήμα.

Ναι, οι περιφερειακές τράπεζες μπορούν να τυπώσουν χρήμα υπό την πιο πάνω ερμηνεία. Το ανακαλύψαμε οι περισσότεροι από εμάς το 2010, όταν η κεντρική τράπεζα της Ιρλανδίας τύπωσε ξεχωριστά από το ευρωσύστημα περίπου 80 δισ. ευρώ (αν θυμάμαι καλά). Αργότερα η ΤτΕ τύπωσε περίπου 110 δισ. ευρώ με τον ίδιο τρόπο. Έκανε χρήση αυτό που λέμε συναλλαγές ELA.

Οι συναλλαγές ELA κυριολεκτικά είναι λεφτά που τυπώνει η περιφερειακή κεντρική τράπεζα και δεν συμπεριλαμβάνονται στο ενεργητικό της ΕΚΤ. Οι συναλλαγές αυτές θεωρητικά έχουν μεγάλο ρίσκο και για αυτό τον λόγο δεν αποτελούν μέρος του ενεργητικού της ΕΚΤ.

Οι συναλλαγές αυτές επιτρέπονται με βάση την παράγραφο 14.4 της συνθήκης της ΕΚΤ, που ουσιαστικά αφήνει πολλά περιθώρια για τις περιφερειακές κεντρικές τράπεζες να κάνουν νομισματικές πράξεις, πιο δημιουργικές και από την ΕΚΤ την ίδια.

14.4. National central banks may perform functions other than those specified in this Statute unless the Governing Council finds, by a majority of two thirds of the votes cast, that these interfere with the objectives and tasks of the ESCB. Such functions shall be performed on the responsibility and liability of national central banks and shall not be regarded as being part of the functions of the ESCB.

μετάφραση:
...///...

Stathis είπε...

....//...
14.4. Οι εθνικές περιφερειακές κεντρικές τράπεζες μπορούν να εκτελέσουν και λειτουργίες άλλες από εκείνες που καθορίζονται στο καταστατικό αυτό, εκτός αν, το Διοικητικό Συμβούλιο αποφανθεί, με πλειοψηφία των δύο τρίτων, ότι αυτές (οι λειτουργίες) προσκρούουν στους στόχους και τα καθήκοντα του ESCB. Τέτοιες λειτουργίες εκτελούνται με την ευθύνη των εθνικών κεντρικών τραπεζών και δεν θεωρούνται ότι αποτελούν μέρος των λειτουργιών του ESCB.

Και όπως λέει η παράγραφος 14.4, όταν η περιφερειακή κεντρική τράπεζα κάνει τέτοιες συναλλαγές, αναλαμβάνει την ευθύνη η ίδια και οι πράξεις αυτές δεν θεωρούνται πράξεις της ΕΚΤ. Με λίγα λόγια, δεν αποτελούν μέρος του ισολογισμού της ΕΚΤ. Που σημαίνει ότι την ρευστότητα την προσφέρει η περιφερειακή κεντρική τράπεζα άρα ναι, μπορεί να τυπώσει χρήμα.

Τώρα, αν υποθέσουμε ότι η ΕΚΤ θα αφήσει τις κεντρικές τράπεζες να κάνουν κάποιου είδους QE, σημαίνει ότι οι περιφερειακές τράπεζες θα δώσουν αυτή τη ρευστότητα και όχι η ΕΚΤ. Το γεγονός ότι το ρίσκο θα το αναλάβουν οι περιφερικές τράπεζες (το ρίσκο της χασούρας δηλαδή mark-to- market), σημαίνει κυριολεκτικά ότι οι συναλλαγές αυτές δεν θα διαφέρουν και πολύ από συναλλαγές ELA.

Η διαφορά είναι ότι θα μπορεί η περιφερειακή τράπεζα να αγοράσει στοιχεία ενεργητικού ή πάσης φύσεως assets και αυτή η ρευστότητα να μείνει μόνιμη στην αγορά, χωρίς να υπάρχει η πίεση να αντιστραφεί στο μέλλον.

Σημειώστε ότι δεν είναι σαφές τι μπορεί να κάνουν και δεν μπορούν να κάνουν οι περιφερειακές κεντρικές τράπεζες αλλά και η ΕΚΤ η ίδια. Όλα αυτά αποφασίζονται αναλόγως τις ανάγκες και τις περιστάσεις.

Σημειώστε όμως ότι αν τελικά γίνουν όπως περιέγραψα πιο πάνω, τότε θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί η κεντρική τράπεζα τόσο για την αποπληρωμή του Ελληνικού χρέους (προς τον οποιονδήποτε το οφείλουμε) αλλά και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αυτή η μέθοδος για να χρηματοδοτεί και τον κρατικό προϋπολογισμό αν χρειαστεί (αυτό έτσι και αλλιώς έχει ήδη γίνει, όταν η ΤτΕ τύπωσε 4 δισ. ευρώ πριν 2 χρόνια για να βρει λεφτά το υπουργείο οικονομικών).

Πιστέψτε το ή όχι, όλα αυτά που περιγράφω τα κάνει η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας τώρα και πολλά χρόνια και σε μικρότερο βαθμό η ίδια η Fed.

Τέλος, σημειώστε ότι όλα αυτά δεν αποτελούν λύση για τις διαρθρωτικές αλλαγές που δεν έχουν γίνει. Αποτελούν όμως ένα κομμάτι της λύσης για την υπερχρέωση της Ευρώπης και ένας τρόπος να μπορεί να λειτουργεί το σύστημα, μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε με το πρόβλημα του χρέους πανευρωπαϊκά.

Προσωπικά προτιμώ τις διαγραφές, αλλά μάλλον η Ευρώπη δεν είναι έτοιμη ακόμα να μπορεί να αντιγράψει τους Αμερικανούς σε αυτό το θέμα.

George.kesarios@capital.gr



Πηγή:www.capital.gr