Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Το όραμα των Συριζαίων…


«Χούντα δεν γνωρίσαμε, ούτε Δημοκρατία».

Αυτό είναι το σύνθημα της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Κι όσο κι αν διαφωνούμε με την καλλίπυγο ΟΝΝΕΔίτισσα κ. Παπαγγελή που προκάλεσε σάλο με τις δηλώσεις της για τους νεκρούς του ’73, το συγκεκριμένο αριστερό σύνθημα είναι πολύ πιο βλακώδες.
Αν η νεαρά είπε κάτι που πιστεύει ή που δεν άνοιξε ένα βιβλίο για να διαβάσει, αυτοί οι κοστουμαρισμένοι μπαχαλάκηδες της ψευτοαριστεράς είναι πολύ χειρότεροι…
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν, ποια είναι αυτά τα παιδιά που το λένε αυτό...


Προφανώς και δεν γνώρισαν Χούντα αφού φανταζόμαστε ότι είναι ηλικίας 20-30 ετών.
Δεν είναι ούτε ο Μηλιός και ο Δραγασάκης, ούτε και η Νάντια Βαλαβάνη που ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο εκείνα τα ταραγμένα χρόνια.
Πιθανότατα να είναι κάποιοι στην ηλικία του Αλέξη Τσίπρα που σε καμιά περίπτωση δεν γνώρισαν τη Χούντα των Συνταγματαρχών, και κανείς δεν τους αδικεί γι’ αυτό.
Ούτε τα μαύρα χρόνια της εποχής εκείνης, ούτε βεβαίως και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και την τραγωδία της Κύπρου με σφραγίδα της Αθήνας που προκάλεσε και την πτώση της Χούντας.
Όλα αυτά τα ξέρουν από τα βιβλία (πάντα της Αριστεράς γιατί αυτοί τα γράφουν καλύτερα) και από τις διηγήσεις όσων υπήρξαν σοβαροί και δεν ασχολήθηκαν με την πολιτική ούτε εξαργύρωσαν τους αγώνες τους. Έγραψαν τα βιβλία τους, λένε τις ιστορίες τους στις παρέες πίνοντας κανένα κρασάκι και πάνε σπίτια τους κι όχι σε υπουργικά ή βουλευτικά γραφεία.
Οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρουν τι πάει να πει βασανιστήριο, τι πάει να πει Παναγούλης (ο Αλέκος, όχι ο άλλος ο γιαλατζί), τι πάει να πει Μουστακλής, τι πάει να πει απαγόρευση κυκλοφορίας και ομιλίας ή συγκέντρωσης πάνω από τρία άτομα.
Φρόντισαν άλλοι για να έχουν αυτοί ελευθερία και Δημοκρατία. 
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που στερέωσε τη Δημοκρατία στη χώρα, ακόμη και ο Ανδρέας Παπανδρέου που συνέβαλε στην εθνική συμφιλίωση.
Και φυσικά όλοι οι φανεροί και αφανείς ήρωες, πολιτικοί και πολίτες, που έφεραν ξανά το φως στην πατρίδα, στην κοιτίδα της Δημοκρατίας, έστω και με τη μεγάλη απώλεια της Κύπρου.
Οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ τώρα, 41 χρόνια μετά έρχονται να συγκρίνουν την Χούντα με τη Δημοκρατία στην οποία ζουν και να πουν ότι ουσιαστικά η δικτατορία συνεχίζεται. 
Άραγε τι είναι γι’ αυτούς τους νεολαίους – μπαχαλάκηδες η Δημοκρατία που υπάρχει και στην ουσία δεν πιστεύουν;
Μήπως επειδή υπάρχει αυτή η ελευθερία είναι σε θέση να μιλάνε με τέτοιο τρόπο και κανείς να μην τους σέρνει στην… Μπουμπουλίνας για ανάκριση;
Μήπως γιατί μπορούν να εκφράζονται μ’ αυτό τον τρόπο αλλά η Δημοκρατία δεν εκδικείται και δεν υπάρχουν πια τα Γιούρα και η Μακρόνησος γιατί κάποιοι δημοκράτες φρόντισαν γι’ αυτό;
Οι ίδιοι δεν είναι άραγε που τα σπάνε στα Πανεπιστήμια, χτίζουν τα γραφεία και δέρνουν καθηγητές;
Οι ίδιοι δεν κάνουν καταλήψεις επειδή έτσι γουστάρουν;
Ή μήπως ονειρεύονται μια διαφορετική δημοκρατία;
Και ποια είναι αυτή;
Τι τους έχει λείψει;
Δεν έχουν κάψει ουκ ολίγες φορές την Αθήνα;
Δεν έχουν στηρίξει και υπερασπιστεί τρομοκράτες;
Δεν διαλύουν τα πάντα στο όνομα της δικής του δημοκρατίας;
Και τώρα αυτοί που δεν γνώρισαν δημοκρατία όπως λένε δεν διεκδικούν την εξουσία;
Να πάρουν θεσούλες στην κρατική μηχανή, να διοικήσουν και να υπηρετήσουν τη δημοκρατία που λένε ότι δεν γνώρισαν;

Απύθμενο θράσος από άθλιους παρτάκηδες που το μόνο που κάνουν είναι να μηρυκάζουν τους μύθους της διωκόμενης Αριστεράς μόνο και μόνο για να τους λυπούνται και για να καταλαμβάνουν σημαίνουσες θέσεις στην κρατική μηχανή, τα μέσα ενημέρωσης κ.λπ.
Δεν ξέρουμε τελικά ποιος είναι πιο ανόητος ή πιο επικίνδυνος. Η νεαρή της ΟΝΝΕΔ που είπε μια βλακεία, την πήρε πίσω και τέλειωσε; Ή αυτά τα νεολαιίστικα σκουπίδια που έχουν καταστρέψει τα Πανεπιστήμια και τώρα θέλουν να καταστρέψουν τη χώρα;
Καλύτερα λοιπόν μια κουτσή δημοκρατία με όλα τα προβλήματα της Μεταπολίτευσης που κουβαλά παρά η δημοκρατία που ονειρεύονται οι Συριζαίοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: