Το ρεπορτάζ λέει ότι ήδη ο πυρήνας αυτός αναζητά την επόµενη πολιτική του στέγη, όχι στα υπάρχοντα κόµµατα, αλλά σε µια νέα, πιο «σοβαρή» ακροδεξιά παράταξη, καθώς οποιεσδήποτε υπόνοιες για ανοµίες και παραβατικές πράξεις είναι ξένες προς τον κώδικα αξιών του συντηρητικού αυτού κοινού.
ΤΑ ΦΟΝΤΑ
Ενα από τα ονόµατα που έπεσαν πρώτα στο τραπέζι, όπως είναι σε θέση να γνωρίζουν τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», ήταν αυτό του στρατηγού Φραγκούλη Φράγκου, που θεωρείται από πολλούς της λεγόµενης «λαϊκής» ∆εξιάς ότι έχει τα φόντα να ηγηθεί µιας νέας κίνησης.
Το όνοµά του είχε ακουστεί ξανά για την ηγεσία πολιτικού σχηµατισµού περίπου έναν χρόνο πριν. Τότε ο επίτιµος αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, µε το βαρύ βιογραφικό, είχε διαψεύσει τη σχετική παραφιλολογία, ωστόσο οι νέες πολιτικές συνθήκες έχουν αλλάξει τα δεδοµένα. Το πλεονέκτηµά του, σύµφωνα µε όσους υποστηρίζουν αυτή την προοπτική, είναι ότι ο στρατηγός µπορεί να συσπειρώσει γύρω από το πρόσωπό του δυνάµεις από ολόκληρο το φάσµα της λαϊκής ∆εξιάς και της «σοβαρής» Ακροδεξιάς. «Είναι πρόσωπο που ενώνει» λέει χαρακτηριστικά στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» πρώην στέλεχος της Νέας ∆ηµοκρατίας, που πρωτοστατεί στις διεργασίες, ώστε να πάρει σάρκα και οστά ένα νέο «σκληρό» λαϊκοδεξιό, πατριωτικό και αντιµνηµονιακό κόµµα.
∆εν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο στρατηγός ήταν ο µόνος που είχε σπεύσει να χαιρετήσει ο Νίκος Μιχαλολιάκος στη Βουλή, στη µεταβατική κυβέρνηση του Παναγιώτη Πικραµµένου, όταν εκτελούσε καθήκοντα υπηρεσιακού υπουργού Εθνικής Αµυνας.
Τον έναν χρόνο που προηγήθηκε, ο κ. Φράγκος έκανε «περιοδείες», όχι όµως για πολιτικούς λόγους, αλλά για την παρουσίαση του βιβλίου του «Ποια Τουρκία; Ποιοι Τούρκοι;», που είχε κυκλοφορήσει πέρυσι τέτοια εποχή. Οι τότε µετρήσεις µάλιστα έδιναν ένα 35% αποδοχής σε ένα νέο κόµµα υπό την ηγεσία του.
Ιδιαίτερη εντύπωση είχε κάνει και το γεγονός ότι από την παρουσίαση του βιβλίου του είχαν παρελάσει πολλά πρωτοκλασάτα στελέχη της Νέας ∆ηµοκρατίας, µεταξύ των οποίων ο Ευριπίδης Στυλιανίδης και ο Ευάγγελος Αντώναρος, ο Σάββας Τσιτουρίδης, αλλά και επιχειρηµατίες, ενώ στη Θεσσαλονίκη στις πρώτες θέσεις είχαν βρεθεί ο µητροπολίτης Ανθιµος και ο έκπτωτος περιφερειάρχης Παναγιώτης Ψωµιάδης.
Τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» επικοινώνησαν µε τον κ. Φράγκο, ο οποίος δεν θέλησε να κάνει κάποιο σχόλιο, αλλά είπε µόνο τα εξής λακωνικά για τις εξελίξεις µε τη Χρυσή Αυγή:
«Ας µιλήσει η ∆ικαιοσύνη και µετά θα µπορούµε να µιλήσουµε. Αν έχουν παρανοµήσει, καλώς γίνεται ό,τι γίνεται». Ο επίτιµος αρχηγός ΓΕΣ τόνισε πάντως µε νόηµα ότι «ο καθένας έχει τον δικό του Γολγοθά και τα δικά του προβλήµατα, που είναι πάρα πολλά. ∆εν θα ήθελα να πω κάτι παραπάνω αυτή τη στιγµή».
∆ΙΕΜΒΟΛΙΣΜΟΣ
Οι πληροφορίες λένε ότι οι συζητήσεις έχουν προχωρήσει αρκετά και ήδη ένα δίκτυο παλιών Νεοδηµοκρατών, βασιλικών, λαϊκοδεξιών, αποστράτων αλλά και ακροδεξιών αναζητά ένα νέο πρόσωπο, που θα διεµβολίσει περαιτέρω τη Νέα ∆ηµοκρατία από τα δεξιά και θα επιδιώξει να πάρει ψηφοφόρους από τη δεξαµενή της Χρυσής Αυγής.
Η φυσιογνωµία του -υπό δηµιουργία- πολιτικού σχηµατισµού διαµορφώνεται από υπερ-συντηρητικές δυνάµεις, που κινούνταν µέχρι και την εποχή Καραµανλή µέσα στα όρια της Νέας ∆ηµοκρατίας, αλλά έφυγαν από το κόµµα µετά την ευθυγράµµισή του µε το Μνηµόνιο, όπως και από εκείνους που παραδοσιακά µεταπηδούσαν ανά περίοδο σε ακροδεξιούς σχηµατισµούς, κινούµενους σε ρηχά νερά. Εντύπωση έκανε πάντως µία εκτίµηση του Γιώργου Παπαχρήστου στα «ΝΕΑ» της περασµένης εβδοµάδας, που ούτε λίγο ούτε πολύ υποστήριξε ότι υπάρχει «σοβαρό» ακροδεξιό πρόσωπο, το οποίο µπορεί να ηγηθεί ενός νέου τέτοιου φορέα, αλλά ανήκει σε άλλο… κόµµα! Το κείµενο «φωτογραφίζει» σαφώς τον Μάκη Βορίδη, που και από τον ακροδεξιό χώρο προέρχεται και η ρητορική του απευθύνεται σε ένα κοινό µε αστικό υπόβαθρο.
Who is who
Ο Φραγκούλης Φράγκος γεννήθηκε στην Κοµοτηνή το 1951 και σπούδασε νοµικά στο Πανεπιστήµιο Αθηνών. Πραγµατοποίησε µεταπτυχιακό στο Ευρωπαϊκό ∆ίκαιο και στις ∆ιεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήµιο, ενώ είναι και διδάκτωρ Γεωπολιτικής του Ιονίου Πανεπιστηµίου. Εισήλθε πρώτος το 1970 στη Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1974, πρώτος πάλι. Είναι επίσης απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Πολέµου και του ΝΑΤΟ. Υπηρέτησε ως διοικητής µονάδας των Ειδικών ∆υνάµεων, ως στρατιωτικός ακόλουθος στην Αγκυρα (1991-1994), ως ακόλουθος Αµυνας στην Αγκυρα (1998-2001), ενώ το 2002 ορίστηκε διοικητής της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών.  Το 2004 προήχθη σε υποστράτηγο και το 2007 σε αντιστράτηγο, αναλαµβάνοντας τη διοίκηση του Β’ Σώµατος Στρατού. Το 2009 ανέλαβε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, θέση στην οποία παρέµεινε µέχρι την 1η Νοεµβρίου 2011, οπότε και αποστρατεύθηκε. Στις 17 Μαΐου 2012, κατά τον διορισµό της υπηρεσιακής κυβέρνησης Πικραµµένου ανέλαβε το υπουργείο Εθνικής Αµυνας. Μιλάει αγγλικά, ρωσικά και τουρκικά.
Του Σταύρου Παπαντωνίου, εφημερίδα Παραπολιτικά