Η πρόταση σας για συνεννόηση με την Χρυσή Αυγή πυροδότησε θύελλα αντιδράσεων. Άλλοι σας αποδοκίμασαν δημοσίως, άλλοι ισχυρίστηκαν ότι με τον τρόπο αυτό εκφράσατε την δυσφορία σας επειδή δεν γίνατε υπουργός, ενώ κάποιοι ενδεχομένως θα ήθελαν να σας «ξεφορτωθούν» από τα ψηφοδέλτια της Ν.Δ, ελπίζοντας στη διαγραφή σας. Γιατί κάνατε αυτή την πρόταση;
 Η εθνική συνεννόηση που πρότεινα δεν αφορά μόνο την Χρυσή Αυγή. Αφορά ολόκληρο το πολιτικό φάσμα και κυρίως τον λαό. Για να αντιμετωπίσουμε την τρόϊκα και τις εξοντωτικές της πρακτικές. Οι αντιδράσεις δεν πυροδοτήθηκαν γιατί μίλησα για συνεννόηση, αλλά γιατί κάποιοι, που μόνο ως κακοήθεις μπορούν να χαρακτηριστούν, «πλαστογράφησαν» την δήλωσή μου και μίλησαν για συνεργασία. Έκανα την εν λόγω πρόταση γιατί έχω αναλυτική σκέψη και δική μου έκφραση. Δεν έχω ανάγκη από τίποτα. Ούτε από αξιώματα, ούτε από επανεκλογές. Και κατά το παρελθόν, όσοι και όποιοι επεχείρησαν την «αποδόμηση» του Πολύδωρα με το σύστημα του τηλεοπτικού γιουχαΐσματος, υπεκινούντο από κάποιους «δοτούς» γκαιμπελίσκους οι οποίοι, ως ανεμένετο, «έφυγαν» στη συνέχεια κακήν κακώς από την πολιτική. Σήμερα κρύπτονται. Το ίδιο θα συμβεί και με τους σημερινούς διαδόχους τους. Έχασαν αυτοί, οι πρωταγωνιστές και τα εκτελεστικά όργανα τους. Έχασε ευτυχώς η άθλια πολιτική σπείρα.
Για τη Νέα Δημοκρατία η Χρυσή Αυγή είναι ένα νεοναζιστικό μόρφωμα. Για την Αριστερά εγκληματική οργάνωση. Για εσάς;
Είναι ένας κομματικός σχηματισμός της ώρας. Εφήμερος για μένα. Διογκώθηκε από την αντίδραση του λαού, αίτιο του τρόπου που διαχειριστήκαμε ως πολιτικός κόσμος την οικονομική κρίση, και αβγάτισε στην πλατεία των αγανακτισμένων. Εκεί και στον Άγιο Παντελεήμονα είχε τα «φυτώριά» της. Το σίγουρο είναι ένα. Η άκρα δεξιά έστω και αν δυναμώνει κατ’ αντίδραση προς την δράση και τις προκλήσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς κατά βάσιν είναι επικίνδυνο φαινόμενο και απαράδεκτο. Αυτή η διαδικασία αναπαραγωγής της «πολιτικής» βίας είναι δραματική οπισθοδρόμηση. Έτσι γυρνάμε πίσω στις σπηλιές! Πρέπει να σταματήσει η βία το ταχύτερο. Όλοι «κομματάρχες της συμφοράς» «εμπορεύονται» τον ανθρώπινο πόνο και τη δυστυχία των πληττομένων από την κρίση. Εκμεταλλευτές και καιροσκόποι, τυχοδιώκτες και χειριστές του κοινωνικού φθόνου. Επικίνδυνοι για την κοινωνική συνοχή και τη δημοκρατική ομαλότητα. Καθώς μάλιστα δρουν χωρίς κυβερνητικό πρόγραμμα και προτάσεις είναι «αλιείς» παντός πικραμένου αναξιοπαθούντος. Αλλοπρόσαλλοι και παραδοξολόγοι. Αυτό είναι. Πρέπει να διαφυλαχθεί από τους πάντες η πολιτική παιδεία του κοινοβουλευτισμού. Όλα τα άλλα είναι παιχνίδι με τη φωτιά. Ζητούνται πολιτικοί πυροσβέστες.
Σας έχω ακούσει πολλές φορές να παρομοιάζετε τον εαυτό σας με τον Θ. Κολοκοτρώνη. Τηρουμένων τον ιστορικών αναλογιών θεωρείτε πως η χώρα τελεί υπό ζυγό και χρειάζεται επανάσταση;
Αντιστέκομαι στο πνεύμα του διχασμού. Δυστυχώς από όλες τις πλευρές καλλιεργείται κλίμα κοινωνικής εξέγερσης. Σαν να βιαζόμαστε… να σφαγούμε. Στην αρχή οι επιτήδειοι ποντάρουν στην οξύτητα. Στη λεκτική βία. Στη διέγερση. Και κλιμακωτά, φθάνουν στο σπάσιμο, στις συγκρούσεις, στη φωτιά, στα καλάσνικοφ. Όλοι ασκούνται σε ρητορικές μνησικακίας και μισαλλοδοξίας. Όλοι ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Κανένας ποτέ δεν υπολόγισε το κοινωνικό ή ατομικό κόστος των παθών του! Εγώ πάντως επιμένω στον Λόγο, στο Μέτρο, στην Καταλλαγή. Όχι, προς Θεού, ξανά «αδερφοφάδες».
Για να μνημονεύσουμε και πάλι τον Κολοκοτρώνη. Υπάρχουν προσκυνημένοι στην κυβέρνηση ή στα κόμματα για να πέσει φωτιά και τσεκούρι..;
Σίγουρα υπάρχουν «προσκυνημένοι» που ενδίδουν στους εκβιασμούς της τρόϊκας νομίζοντας – εσφαλμένως – πως πράττουν το σωστό. Όπως επίσης υπάρχουν και ικανά και όρθια στελέχη που αντιστέκονται. Και οι περισσότεροι βουλευτές δεν είναι ούτε άρπαγες ούτε λεηλάτες ούτε κλέφτες ούτε θα δεχθούμε τη μούντζα, την βρισιά και την αδιάκριτη καταφορά.
Είστε ικανοποιημένος από τις επιδόσεις του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης;
Δυστυχώς ακόμη και σήμερα συνεχίζεται εξ ανάγκης μια πολιτική εξοντωτική για τους πολίτες. Και όταν αυτή τη στιγμή εκρήγνυμαι, το κάνω διότι ουσιαστικά κάνω κόντρα στο absurdum, δηλαδή στο παράλογο, στο τρελό, που μου επιβάλει η τρόϊκα. Και μάλιστα χωρίς να βλέπω και ικανές αντιστάσεις. Γίνονται κάποια σχέδια, αλλά όλα είναι συμμορφωτικά προς την υποταγή σχεδόν.
Τι δεν σας άρεσε στη σύνθεση του νέου κυβερνητικού σχήματος;
Το νέο κυβερνητικό σχήμα δοκιμάζεται αυτή τη στιγμή. Και θέλω, εύχομαι να έχει επιτυχία. Φτάνει να είναι η κυβέρνηση πιο αποτελεσματική. Και πιο πολιτική. Και λιγότερο «τεχνοκρατική». Και να κοντράρει την τρόϊκα, προπαντός όταν αυτή παραλογίζεται προκλητικά.
Κατά τη γνώμη σας, ποιος κατέστρεψε την Ελλάδα;
Το θέμα της απόδοσης ευθυνών αυτή τη στιγμή είναι άκαιρο. Δεν είναι ώρα για ιστορικούς απολογισμούς και εκτιμήσεις ιδίως όταν είμαστε μέσα σε μια ευαίσθητη δικομματική κυβέρνηση. Προέχει η εθνική συνεννόηση και η σωτηρία του ελληνικού λαού. Και κυρίως να διατηρηθεί και να αποδώσει η δικομματική.
Ο τέως πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, ο νεώτερος, δεν φέρει ευθύνη;
«Ομιλίαι κακαί (δηλαδή παρέες) φθείρουσιν ήθη χρηστά» όπως αναφέρεται στον στίχο της «Θαΐδας» του Μενάνδρου και στην Α΄ Προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Η παράταξη επλήγη από του λαβόντες αφειδώς και ακόπως οφφίκια, νέους και παρείσακτους μάλλον. Από τους «νεποτικούς» και από τα golden boys, που πρώτος εγώ κατήγγειλα. Στο βάθος και στην ουσία της πολιτικής να θυμηθούμε τις υπεύθυνες και θαρραλέες προτάσεις τον καθ’ όλο το 2009 για αυστηρή οικονομική πολιτική, πάγωμα μισθών και μεταρρυθμίσεις. Οι «μεθυσμένοι» για εξουσία και άφρονες ας όψονται.
Συμφωνείτε με την εκτίμηση ότι πολύ σύντομα θα έχουμε πτώση της κυβέρνησης και θα δούμε τον Αλέξη Τσίπρα πρωθυπουργο;
Από όσα γνωρίζω και ακόμη περισσότερο από όσα μπορώ να εκτιμήσω δεν τίθεται θέμα πρόωρων εκλογών. Βέβαια, ο αστάθμητος παράγων πάντα καιροφυλακτεί. Η Ελλάδα χρειάζεται κυβέρνηση σταθερή. Αποτελεί εθνική επιταγή. Σε τί αποσκοπεί μια νέα προεκλογική περίοδο με πιθανό αν όχι βέβαιο το ίδιο αποτέλεσμα ή ακόμη χειρότερα την ακυβερνησία, πέραν της αποσταθεροποίησης της χώρας μας και της αργοπορίας στην επίτευξη του στόχου εξόδου από την κρίση; Θα ήταν κάτι πολλαπλώς επιζήμιο για να μην πω καταστροφικό. Αυτή είναι η αγωνία μας
Του Γιώργου Κατσίγιαννη, εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ