Αν σκοπός της Γερμανίας είναι η διάλυση της Ευρωζώνης βαδίζει σε σωστό δρόμο.
Δεν έχει κανένα λόγο να αλλάξει τακτική. Αρκεί να κάνει ο,τι μέχρι σήμερα, δίνοντας σε κάθε χώρα που βυθίζεται τρύπιο σωσίβιο και να της λέει τώρα κολύμπα να... σωθείς...Αν σκοπός της είναι να μην διαλυθεί η Ευρωζώνη τότε οφείλει να δείξει οτι γι αυτό νοιάζεται.
Ο τρόπος είναι ένας. Να σταματήσει να αντιμετωπίζει ως μοναδική περίπτωση το πρόβλημα.
Η ασθένεια χρήζει συνταγής και όχι το σύμπτωμα. ..
Ο βήχας πολλές φορές είναι σύμπτωμα μοναδικό, το να χορηγείς αντιβηχικό μπορεί να τον σταματήσεις, η νόσος όμως εξακολουθεί να υπάρχει και να προκαλέσει ζημιά και σε άλλα όργανα του σώματος .
Η ίδια ασθένεια είναι πιθανόν να εμφανίζεται με άλλο σύμπτωμα μοναδικό. Αυτή είναι μέχρι τώρα η πρακτική της Γερμανίας.
Μοναδική περίπτωση η Ελλάδα πάρε αυτό το πρόγραμμα θεραπείας, μοναδική περίπτωση η Κύπρος πάρε κι εσύ τη συνταγή, μοναδική η Πορτογαλία, μοναδική η Ισπανία, μοναδική η Ιταλία.... μοναδική αύριο η Μάλτα και ο κατάλογος των μοναδικών περιπτώσεων θα μακραίνει.
Στο τέλος θα μπεί στον κατάλογο και η Γερμανία ως μοναδική περίπτωση. Σταμπαρισμένη όμως με την κατηγορία οτι γνώριζε την θεραπεία της ασθένειας, αλλά κοίταζε το σύμπτωμα αρνούμενη να καταπολεμήσει την ασθένεια. Γιατί απλά συνταγογραφεί μη θέλοντας να αποδειχτεί οτι τελικά δεν υπάρχει μοναδική περίπτωση, οτι όταν έχουν πρόβλημα οι τράπεζες θα μεταφερθεί στο κράτος και όταν έχει πρόβλημα το κράτος θα το αποκτήσουν και οι τράπεζες.
Ποιά είναι η θεραπεία;
Να αναλάβει η ηγεσία της το πολιτικό κόστος και να πεί στους Γερμανούς ψηφοφόρους οτι η ευρωζώνη για να σωθεί η λύση είναι μία: Ενοποίηση τραπεζικού συστήματος υπο την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα και μια μορφή συνομοσπονδίας με την κατάρτιση προυπουλογισμού στις Βρυξέλλες, ούτως ώστε να μπορούν να μεταφέρονται κεφάλαια απο τον Βορρά στο Νότο και ταυτόγχρονα να υπάρχει ο έλεγχος των προυπολογισμών των κρατών απο τις Βρυξέλλες.
Αυτό βέβαια προυποθέτει οικονομική επιβάρυνση των λαών του Βορρά.
Την αντίδραση των ψηφοφόρων φοβούνται οι πολιτικές ηγεσίες και επιλέγουν προγράμματα ψευτοδιάσωσης κλείνοντας τα μάτια στο καταστροφικό τσουνάμι που παρασύρουν τις χώρες του Νότου.
Οι ανόητοι νομίζουν οτι τα κύματα είναι μακριά τους, οτι δεν θα φτάσουν στην πόρτα τους. Έτσι όπως το πάνε -κυρίως η Γερμανία - είναι σίγουρο οτι στο τσουνάμι που σηκώνουν θα πνιγούν και οι ίδιοι.
Γράφει ο Παναγιώτης Παπακωστόπουλος
fimotro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου