Οικονομολόγος σαν τον Nouriel Roubini με περγαμηνές, δεν είμαι.
Ούτε πολιτικός - ευτυχώς -, για να ντρέπομαι να κυκλοφορήσω ελεύθερα στους δρόμους.
Οι οικονομολόγοι βασίζουν τις απόψεις και τα δόγματά τους βασιζόμενοι σε θεωρίες που συνήθως απέχουν από την εκάστοτε πραγματικότητα, γιαυτό και όσες φορές κλήθηκαν να διαχειριστούν καταστάσεις σχετικές με την οικονομία κρατών τα έχουν κάνει μούσκεμα σε βάρος αυτών των ίδιων των κρατών.
Οι πολιτικοί πάλι από την άλλη, δεδομένου ότι στην εποχή μας έχουν εκλείψει οι χαρισματικοί ηγέτες και οι ... διάδοχοί τους έχουν αναδειχθεί απλά και μόνο με το προσόν του κληρονομικού ονόματος, με στόχο και σκοπό την εκμετάλλευση του για να αναδειχτούν, ποσώς ενδιαφέρονται για την πρόοδο του τόπου που καλούνται να κυβερνήσουν.
Αντίθετα όπως έχει δείξει η πρόσφατη ιστορία, την ευκαιρία αυτή εκμεταλλεύονται οι παρατρεχάμενοι και σφουγκοκωλάριοι των «αρχηγών» για να την κάνουν και να «κονομήσουν», αδιαφορώντας για τα παραπέρα, άσχετα αν για την εκλογή τους επικαλούνται το «καλό του τόπου».
Ο συνδυασμός αυτών των δύο (πολιτικός - Οικονομολόγος και μάλιστα καθηγητής) όπου επιχειρήθηκε, απέτυχε με.......... οδυνηρές συνέπειες.
Τέτοιες συνέπειες ζούμε τώρα και θα ζούμε -όσοι ζήσουμε- για πολλά πολλά χρόνια.
Το κόμμα που επιλέχθηκε με ψήφο μας να κυβερνήσει, έπεσε από τα σύννεφα.
Δεν περίμενε ότι θα κέρδιζε τις εκλογές.
Το προηγούμενο κόμμα, έχοντας αντιληφθεί το που έχει οδηγήσει την κατάσταση φρόντισε να «την κάνει».
Όπως αποδείχθηκε, ο προεκλογικός του αγώνας διανθισμένος με ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και ανύπαρκτα οράματα με το χαρακτηριστικό «λεφτά υπάρχουν», μπορεί μεν να το οδήγησε στην εξουσία, αλλά όσα επακολούθησαν αλλάξανε τόσο το χαρακτήρα, όσο και τη φιλοσοφία του,-αν ποτέ είχε - έτσι όπως την πρόβαλλε.
Προκειμένου να ανταποκριθεί στις δυσκολίες που προέκυψαν, αντί να ξεκινήσει από μια προσπάθεια ανάπτυξης όπου χωλαίνουμε τόσα χρόνια εξ αιτίας αυτών των ίδιων των πολιτικών (όρα φορολογικά και γραφειοκρατία) αλλά και των κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών, επιτέθηκε στους εύκολους στόχους.
Στους μισθούς και τις συντάξεις.
Η μικρόνοιά τους δεν τους άφησε να αντιληφθούν ότι με τη συρρίκνωση των εισοδημάτων στεγνώνουν την αγορά, και δημιουργούν ανεπανόρθωτη ύφεση.
Όταν δεν κυκλοφορεί χρήμα, και 100% να ανεβάσεις τον ΦΠΑ δεν εισπράττεις κύριε άσχετε.
Ούτε φόρο θα εισπράξεις, ούτε ασφαλιστικές εισφορές θα εισπράξεις αφού οδηγείς σε κλείσιμο χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ρίχνεις χιλιάδες εργαζόμενους σε ανεργία, ούτε δόσεις δανείων θα εισπράξουν οι τράπεζες.
Λες ότι προσδοκάς σε ανάπτυξη, χωρίς μέχρι τώρα 15 μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας να έχεις λάβει έστω ένα μέτρο προς αυτή την κατεύθυνση.
Όμως ας αναρωτηθούμε:
Αυτές οι επιχειρήσεις που κλείνουν δεν είναι επενδύσεις ήδη υπάρχουσες που σου αποδίδουν;
Τι ψάχνεσαι στα εξωτερικά, στις Λόντρες και τα Παρίσια, στο Κουβέϊτ και δεν ξέρω που αλλού πηγαίνεις, παρακαλάς, φιλάς κατουρημένες ποδιές και «τρως πόρτα»;
Φρόντισες πρώτα να στηρίξεις τη ανάπτυξη που υπάρχει, να σκύψεις πάνω στα προβλήματά της με σύνεση;
Εδώ κάθε προσπάθεια ίδρυσης και λειτουργίας οποιασδήποτε βιομηχανικής μονάδας, τυχαίνει είτε της αδιαφορίας των υπουργείων είτε των επιθέσεων των συνδικαλιστών, που σε κάθε προσπάθεια αποτελεσματικής λειτουργίας μονάδας η απαίτησή τους είναι να ξωπετάξουν τους ιδιοκτήτες και να γίνουν αυτοί αφεντικά.
Έδωσες δείγματα γραφής ότι μπορείς να υποδεχθείς επενδυτές από το εξωτερικό προσφέροντας βιώσιμο οικονομικό περιβάλλον;
Ηλίθιοι επενδυτές δεν υπάρχουν.
Με φορολογία 45%, με έκτακτη εισφορά επί των κερδών κάθε χρόνο, λες και η κερδοφορία είναι ποινικό αδίκημα, με γραφειοκρατία αναχρονιστική με ασταθές φορολογικό σύστημα που κάθε χρόνο μεταβάλλεται ποιους περιμένεις να επενδύσουν;
Έλλειψη υπάρχει κύριοι, έλλειψη νοημοσύνης που δυστυχώς το συνάφι σας την έχει καταντήσει είδος σε ανεπάρκεια.
Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου