Από την αρχαιότητα, η σύλληψη και εγκαθίδρυση ενός δίκαιου αλλά και βιώσιμου τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας, αποτελεί θέμα προβληματισμού και συζήτησης για πολλούς.
Ο Πλάτωνας και μύριοι ακόμα φιλόσοφοι, στοχαστές, θρησκευτικοί ηγέτες, πολιτικοί, οικονομολόγοι, έχουν προτείνει κατά καιρούς τρόπους με τους οποίους η ανθρώπινη κοινωνία θα πρέπει να πορευθεί.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ιδέες δεν έχουν μπορέσει -κυρίως λόγω της ανθρώπινης φύσης- να ευδοκιμήσουν. Κατά καιρούς όμως, μικρές καταρχήν ομάδες ανθρώπων καταφέρνουν να συγκροτήσουν δίκαιες, προοδευτικές και κυρίως, βιώσιμες μορφές κοινωνικής οργάνωσης...
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ιδέες δεν έχουν μπορέσει -κυρίως λόγω της ανθρώπινης φύσης- να ευδοκιμήσουν. Κατά καιρούς όμως, μικρές καταρχήν ομάδες ανθρώπων καταφέρνουν να συγκροτήσουν δίκαιες, προοδευτικές και κυρίως, βιώσιμες μορφές κοινωνικής οργάνωσης...
Κοινό χαρακτηριστικό των προσπαθειών αυτών, είναι η επιδίωξη της βελτίωσης των συνθηκών ζωής για το σύνολο των συμμετεχόντων.
Προέχει η ευημερία του συνόλου και μόνο.
Πράγματι, πως είναι δυνατόν μια κοινωνία να ευημερεί όταν έστω και ένα μέλος της βρίσκεται σε ένδεια;
Πράγματι, πως είναι δυνατόν μια κοινωνία να ευημερεί όταν έστω και ένα μέλος της βρίσκεται σε ένδεια;
Πως είναι δυνατόν να θεωρείται υγιής μια κοινωνία όπου οι πολίτες δεν απολαμβάνουν το ίδιο επίπεδο διαβίωσης, περίθαλψης και παιδείας;
Ο Τζωρτζ Όργουελ είχε αναρωτηθεί κάποτε: τι σημασία έχουν οι θετικοί οικονομικοί δείκτες, αν οι πολίτες δεν είναι ευτυχισμένοι;
Καθότι εκτιμώ ότι οι κοινωνίες της Δύσης βρίσκονται σε σταυροδρόμι, πρέπει να αναζητηθούν και εφόσον οι συνθήκες τα επιτρέπουν, να υιοθετηθούν κοινωνικές πρακτικές που θα βασίζονται στην συλλογική προσπάθεια αλλά και τη βελτίωση των συνθηκών για όλους.
Ήδη, θα πρέπει η νέα γενιά να γαλουχηθεί με έμφαση στη συλλογική προσπάθεια και στην αλληλεγγύη. Όπως ακριβώς λειτουργεί μια εκτεταμένη οικογένεια, όπου όλοι βοηθούν τον άλλον, και μεριμνούν για την βελτίωση των συνθηκών για όλους, όπως λειτουργεί μια μικρή κοινότητα ή μια γειτονιά, όπου κοινό συμφέρον όλων είναι η ανάπτυξή της και η αλληλοϋποστήριξη, με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να δουλεύει και το κράτος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα επαναστατικής κοινωνικής δομής που εφαρμόζεται περίπου έναν αιώνα τώρα, στο σύγχρονο Ισραήλ είναι το κιμπούτζ. Εκεί όλοι εργάζονται για το κοινό καλό και κάθε μέλος λαμβάνει τα αγαθά που χρειάζεται βάσει των αναγκών του. Αυτό που χαρακτηρίζει τη ζωή στα κιμπούτζ είναι η ομοψυχία και η αλληλεγγύη μεταξύ των κατοίκων.
Η παρούσα οικονομικοκοινωνική κατάσταση απαιτεί ριζικές αποφάσεις για το μέλλον και δεν θα πρέπει να χαθεί η ευκαιρία να αφήσουμε στα παιδιά μας την καλύτερη και δικαιότερη κοινωνική δομή.
Ο Τζωρτζ Όργουελ είχε αναρωτηθεί κάποτε: τι σημασία έχουν οι θετικοί οικονομικοί δείκτες, αν οι πολίτες δεν είναι ευτυχισμένοι;
Καθότι εκτιμώ ότι οι κοινωνίες της Δύσης βρίσκονται σε σταυροδρόμι, πρέπει να αναζητηθούν και εφόσον οι συνθήκες τα επιτρέπουν, να υιοθετηθούν κοινωνικές πρακτικές που θα βασίζονται στην συλλογική προσπάθεια αλλά και τη βελτίωση των συνθηκών για όλους.
Ήδη, θα πρέπει η νέα γενιά να γαλουχηθεί με έμφαση στη συλλογική προσπάθεια και στην αλληλεγγύη. Όπως ακριβώς λειτουργεί μια εκτεταμένη οικογένεια, όπου όλοι βοηθούν τον άλλον, και μεριμνούν για την βελτίωση των συνθηκών για όλους, όπως λειτουργεί μια μικρή κοινότητα ή μια γειτονιά, όπου κοινό συμφέρον όλων είναι η ανάπτυξή της και η αλληλοϋποστήριξη, με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να δουλεύει και το κράτος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα επαναστατικής κοινωνικής δομής που εφαρμόζεται περίπου έναν αιώνα τώρα, στο σύγχρονο Ισραήλ είναι το κιμπούτζ. Εκεί όλοι εργάζονται για το κοινό καλό και κάθε μέλος λαμβάνει τα αγαθά που χρειάζεται βάσει των αναγκών του. Αυτό που χαρακτηρίζει τη ζωή στα κιμπούτζ είναι η ομοψυχία και η αλληλεγγύη μεταξύ των κατοίκων.
Η παρούσα οικονομικοκοινωνική κατάσταση απαιτεί ριζικές αποφάσεις για το μέλλον και δεν θα πρέπει να χαθεί η ευκαιρία να αφήσουμε στα παιδιά μας την καλύτερη και δικαιότερη κοινωνική δομή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου