Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Κριτική για την Αναπτυξιακή Πορεία της Δράμας

Αναδημοσίευση από τον "Πρωινό Τύπο" Δράμας, Στήλη ¨Σαββατιάτικα", 21.02.2009

Αν κάποιοι δεν συνειδητοποιήσουν, ότι με τα ψέματα διοίκηση δεν ασκείται και ότι με υποσχέσεις ο Ν. Δράμας θα μπορέσει να βγει από την μιζέρια του, τότε πλανώνται οικτρά.

Εκτός βέβαια, αν έχουν συνειδητοποιήσει ότι, η όποια προσφορά τους στα κοινά, ήταν μέχρι εδώ, οπότε προσπαθούν με αερολογίες να δώσουν μια παράταση \στην πολιτική τους ζωή.


Ήδη, διανύουμε μια παγκόσμια κρίση, την οποία ακόμη δεν έχουμε αισθανθεί. Παράλληλα η κοινή γνώμη της περιοχής μας, διαπιστώνει ότι έργα παραγωγικά που θα δώσουν ελπίδες για μια ελάχιστη ανάκαμψη της οικονομίας μας δεν δρομολογούνται.

Ο πρωθυπουργός και τα επιτελεία του, δεν παύουν να επαναλαμβάνουν ότι στην περιφέρεια θα διοχετευτεί το 80% των πιστώσεων για μεγάλα έργα που θα δώσουν ελπίδα ανάσας.

Έτσι, δικαίως, μπορεί να τεθεί το ερώτημα.

Εμείς τι κάνουμε ώστε να έχουμε απαιτήσεις να πάρουμε ένα κομμάτι από αυτήν την πίτα;

Κατά τη γνώμη μας επιβάλλεται να κάνουμε δύο πράγματα.

Πρώτον να προγραμματίσουμε τι θέλουμε και δεύτερον να τα δρομολογήσουμε.

Κάνουμε όμως κάτι τέτοιο ή μήπως βαδίζουμε στα τυφλά και με προχειρότητα και στη διαδρομή, ότι μας τύχει;

Δρομολογήσαμε ίδρυση έστω μιας πανεπιστημιακής σχολής. Και ενώ στην Κομοτηνή ο καταγόμενος από εκεί πρώην υπουργός κ. Στυλιανίδης έδωσε δύο σχολές, εμείς εδώ στη Δράμα σιωπήσαμε. Καμιά αντίδραση, καμιά διαμαρτυρία.

Δρομολογήσαμε - σαν στόχο πάντα -την άρδευση του κάμπου της Δράμας με τα νερά του Νέστου. Ο καταγόμενος εκ Ξάν­θης πρώην υπουργός κ. Κοντός, σκανδαλωδώς αγνόησε τον αγώνα μας και πάει τα νερά στην εκλογική του περιφέρεια την Ξάνθη. Και σαν να μη φτάνει αυτό, εμείς οι ίδιοι δια του κ. Ευμοιρίδη απαξιώσαμε την ι σημασία αυτού έργου, υποστηρίζοντας ότι αρκούμεθα με μικρά φράγματα.

Ελπίζαμε, εντασσόμενοι στον αναπτυξιακό νόμο ότι κάποια βιομηχανία θα έρχονταν στη Δράμα. Δυστυχώς, αντί να έρθουν κλείνουν και μαζί μ' αυτές και σπίτια εργαζόμενων. Χωρίς φυσικά να αναρωτηθούμε τι φταίει που δεν γίνονται σοβαρές επενδύσεις.

Κάναμε προσπάθειες για τον κάθετο άξονα στην Εγνατία. Αλήθεια, όταν μιλούσαμε για κάθετο άξονα στην Εγνατία, μήπως δεν φανταζόμασταν έναν δρόμο που να συνδέει το λιμάνι της Καβάλας με την Δράμα και το τελωνείο Εξοχής στο Νευροκόπι;

Τώρα, μιλάμε για μια... παράκαμψη και τίποτε άλλο.

Κάναμε προσπάθειες για την δημιουργία Εφετείου στη Δράμα, φθάσαμε στη πηγή, αλλά απ' ότι φαίνεται και αυτή η διεκδίκηση θα πάει χαμένη.

Αλήθεια, έτσι μπορούμε να έχουμε ελπίδες για κάτι καλύτερο;

Προφανώς όχι.

Άρα, κάτι δεν πρέπει να γίνει;

Άποψη μας είναι πως επιτέλους ήρθε η ώρα να ενωθούν όλες οι θεσμοθετημένες δυνάμεις και από κοινού να ξεκινήσουν ένα σκληρό και επίπονο αγώνα επιβίωσης του νομού μας.

Αποδείχθηκε πως οι κυβερνήσεις και τον ΠΑΣΟΚ αλλά δυστυχώς και της ΝΔ δεν καταλαβαίνουν τίποτε αν δεν πιεστούν, αν δεν έχουν απέναντι τους τον ορθό λόγο των διεκδικήσεων, αν δεν αντιληφθούν την αποφασιστικότητα μας και αν δεν καταλάβουν ότι από εδώ και μπρος δεν χαριζόμαστε σε κανέναν.

Αυτή είναι η μόνη μας ελπίδα.

Να αφήσουμε τις κομματικές μας ταυτότητες στην άκρη και να δώσουμε ίσως τον τελευταίο αγώνα επιβίωσης αυτού του τόπου.

Διαφορετικά η ανεργία θα φουντώνει, η νεολαία μας θα ξενιτευτεί, το εμπόριο και η όποια βιομηχανία θα καταρρεύσουν.

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Η σχολή της μνησικακίας

Μεσημέρι.
Στο ραδιόφωνο δύο μεσήλικες δημοσιογράφοι επιδίδονται σε ένα εμπαθές κήρυγμα (ανάμεσα σε χάσματα και σε χάχανα) «σατιρίζουν» το «μακεδονικό ιδεολόγημα» που έχει πέσει στα κεφάλια μας, των Θεσσαλονικέων.
Προκλητικά επιθετικοί και ακραία κοροϊδευτικοί… Κάποτε οι προοδευτικοί προσπαθούσαν να ενώσουν τον κόσμο και οι «διανοούμενοι» έβαζαν ως στόχο το πλησίασμα των λαϊκών στρωμάτων. Ήταν τότε που ο Θεοδωράκης έγραφε μετα-συμφωνικά έργα και οι ποιητές των Νόμπελ άνοιγαν λεωφόρους για μια μικτή γλώσσα πέρα από τις ατραπούς των ακραίων γλωσσαμυντόρων και των δημοτικιστών. Τώρα είναι η εποχή όπου εμπαθείς «προοδευτικάριοι» απλώς προκαλούν. Και όσο μεγαλύτερη η πρόκληση τόσο μεγαλύτερη η «επιτυχία», όσο μεγαλύτερες οι αντιδράσεις τόσο μεγαλύτερη και η αποθέωση! Τέτοια «πρόοδος»…

Nation building

Αλλά ας βάλουμε μερικά πράγματα στη σειρά. Η εμφάνιση του «μακεδονικού ιδεολογήματος» δεν αφορά παρά ελάχιστα την Ελλάδα. Κι αυτό γιατί όσοι εντάχθηκαν στο νεοελληνικό κράτος διατήρησαν και αναπαρήγαγαν μια μορφή εξέλιξης της αρχαίας γλώσσας, αλλά και ένα μέρος του αρχαίου πολιτισμού: στη μουσική, στην ποιητική, στην καθημερινότητα. Πλήθος τα ξένα ταξιδιωτικά και μυθοπλαστικά βιβλία, από τον 16ο αιώνα μέχρι σήμερα, που απεικονίζουν την εικόνα της Ελλάδας και των κατοίκων της στη μεγάλη δυτική παράδοση. Μια εικόνα που ορίστηκε από την πρόσληψη της αρχαίας Ελλάδας μέσα από το ρομαντικό και φιλελληνικό κίνημα που έφτασε στην κορύφωση του τον 19ο αιώνα. Αλλά και μέσα από τον Αντρέ Ζιντ μέχρι τον Χένρυ Μίλλερ και τη μεγάλη δυτική παράδοση που συνεχίστηκε και στον 20ο αιώνα.

Το μακεδονικό, λοιπόν, για τους Έλληνες δεν ήταν θέμα πολιτιστικής ταυτότητας. Όσοι έζησαν στην Ελλάδα διαχρονικά μίλησαν κυρίως ελληνικά. Όσοι δημιούργησαν στην Ελλάδα από το 1821 και μετά έγραψαν ελληνικά ανιχνεύοντας τα χνάρια της αρχαίας κουλτούρας. Το πρώτο το έδειξε ο Φωριέλ το 1824 και το 1825. Το δεύτερο το έδειξε η ποιητική παράδοση του μοντερνισμού μέσα από τον Σεφέρη, τον Ελύτη, τον Ρίτσο.

Συνεπώς το μακεδονικό για τους Έλληνες ήταν και είναι πρωτίστως θέμα διεθνούς σταθερότητας και ασφάλειας και όχι εθνικιστικής δράσης ή εθνικής δημιουργίας (nation building). Οι νεοέλληνες, καλώς ή κακώς, προσδιορίστηκαν είτε αυτόνομα είτε από τους ευρωπαίους που έφτασαν στον τόπο και άκουσαν τη γλώσσα ως Έλληνες. Και ως Έλληνες ενσωμάτωσαν στην ιστορία και στην καθημερινότητα τους και την ιστορία των Μακεδόνων. Όπως ενσωμάτωσαν και την ιστορία των Αθηναίων και των Σπαρτιατών.

Αντιθέτως, για τους Σλαβομακεδόνες το «μακεδονικό ιδεολόγημα» ήταν ίσως ένας ανορθόδοξος τρόπος για να ορίσουν την εθνική τους ταυτότητα μιας και δεν έχουν άλλα στοιχεία που να τους «δένουν» με τους Μακεδόνες εκτός κατά ένα μόνο μέρος του τόπου διαμονής. Μη έχοντας άλλα πολιτισμικά στοιχεία αναζητούν τον «μακεδονισμό» μέσα από ένα επιθετικό και ακραίο nation building που εστιάζει στον τόπο και επιζητά την αναθεώρηση των συνόρων και την μετάλλαξη των πληθυσμών.

Και ο εθνικισμός τους γίνεται εντελώς ακραίος και επιθετικός μιας και το περιορισμένο του τόπου συνδυάζεται με το περιορισμένο του πληθυσμού τους (περίπου 1.200.000 άνθρωποι), οι οποίοι επιζητούν με κάθε τρόπο να δημιουργήσουν έναν «ζωτικό χώρο» γεωγραφικής και ιστορικής ύπαρξης. Περιφέρουν, λοιπόν, χάρτες μιας «Μεγάλης Μακεδονίας» και «αναζητούν» πληθυσμούς που «εξελληνιστήκαν» ή και «εκβουλγαρίστηκαν» στα γειτονικά έθνη.

Πρακτικά οι ακραίοι εθνικιστές που κυριαρχούν στα Σκόπια μη έχοντας τόπο και κόσμο για να στεγάσουν το «μεγάλο όραμα» τους βαφτίζουν «δικά» τους τμήματα των γειτονικών χωρών και «Μακεδόνες» τους κατοίκους των περιοχών αυτών και προχωρούν σε έναν επιθετικό αλυτρωτισμό. Θέλουν στο όνομα της «δικής» τους Μακεδονίας (όπως τουλάχιστον την φαντάζονται) να «απελευθερώσουν» όλους όσους μιλάνε ελληνικά και βουλγαρικά στη Μακεδονία της Ελλάδας και στη Μακεδονία του Πιρίν!

Οι βαλκανικές περιπλοκές

Είναι γνωστό πως τα διεθνή προβλήματα δεν άπτονται των ατομικών. Είναι προβλήματα συλλογικά και αναφέρονται σε κοινωνίες και έθνη.
Όπως έδειξε και ο Χένρυ Κίσιγκερ στο κορυφαίο βιβλίο του «Διπλωματία» (Λιβάνης, 1995), από τον καιρό του Ρισελιέ μέχρι σήμερα τα συλλογικά προβλήματα των εθνών και των κρατών δεν ταυτίζονται με τα ατομικά των ανθρώπων και για το λόγο αυτό έχουν μεγάλη διάρκεια. Συχνά όση έχουν και τα έθνη που ανταγωνίζονται. Τα έθνη και τα κράτη, όπως αποδείχτηκε, δεν ζουν ή δεν ξεχνούν «μέσα σε μια δεκαετία» όπως υπέθεσε κάποτε Έλληνας πρωθυπουργός. Αντιθέτως, ζουν, και μερικές φορές ανασκαλεύουν μνήμες, σε μεγάλο βάθος χρόνου.

Τα ζητήματα ύπαρξης, κυριαρχίας, εξουσίας, ελευθερίας, ασφάλειας, σταθερότητας, είναι διαφορετικά σε συλλογικό και σε ατομικό επίπεδο. Το μακεδονικό για τα Βαλκάνια ήταν και είναι ζήτημα σταθερότητας, κυριαρχίας, εξουσίας, ύπαρξης, ασφάλειας. Γι’ αυτό και απασχολεί μια σειρά χώρες από το 1870 (εποχή που ιδρύθηκε η βουλγαρική εξαρχία) μέχρι σήμερα. Και γι’ αυτό και οδήγησε σε πολέμους που κόστισαν αίμα Βούλγαρους και Έλληνες. Και γι’ αυτό και επανεμφανίστηκε τα τελευταία 60 χρόνια με τους Σλαβομακεδόνες.

Σήμερα το ζήτημα δεν είναι το πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει ένα τόσο μικρό κράτος και ένας τόσο περιορισμένος πληθυσμός που υπερβάλει ασυστόλως για τη σημερινή Ελλάδα. Γιατί η απάντηση αυτή καθαυτή είναι εύκολη. Το ζήτημα είναι ποιος έχει εθνικό ή άλλο συμφέρον να «σπρώξει» ένα τέτοιο nation building στην Βαλκανική και σε ποια συγκυρία αυτό μπορεί να στραφεί εναντίον της Ελλάδας;
Όπως φαίνεται από τη σημερινή κατάσταση στα Βαλκάνια πολλοί μπορεί να έχουν βλέψεις ή συμφέρον…

Άλλωστε στα Βαλκάνια οι τοπικοί ανταγωνισμοί χρησιμοποιήθηκαν πάντα σαν μέρος του ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων. Και το «μακεδονικό ιδεολόγημα» των Σκοπιανών είχε και έχει αντίκτυπο και σε άλλα γειτονικά κράτη. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας: «Η Βουλγαρία παρακολουθεί προσεκτικά τις εξελίξεις γιατί έχει και αυτή συμφέροντα στην περιοχή». Οι Βούλγαροι δεν αναγνωρίζουν έθνος «Μακεδόνων» παρά μόνο Βουλγάρων. Για το λόγο αυτό δεν αναγνωρίζουν «μακεδονική εθνότητα». Αλλά και οι Αλβανοί ανησυχούν καθώς βλέπουν ένα αναδυόμενο εθνικιστικό κράτος να απειλεί με εθνοκάθαρση δικούς τους εθνικά πληθυσμούς. Ακόμα και οι εξουθενωμένοι σήμερα Σέρβοι βλέπουν λοξά τούτο το εθνικό μόρφωμα, που μιλά ένα σερβοκροάτικο ιδίωμα και που παλινδρομεί ανάμεσα σε μια νέα εθνικιστική ιδεολογία και σε παλιές γλωσσικές και εθνικές συγγένειες.

Είναι τόσο πολλές οι εμπλοκές της FYROM μέσα και έξω από τη χώρα, που η επιβίωση της σαν «εθνικό κράτος» μοιάζει εξαιρετικά δύσκολη. Για το λόγο αυτό επιζητούν άμεση ένταξη στο ΝΑΤΟ. Για το λόγο αυτό επιμένουν στις ακραίες θέσεις τους. Φοβούνται πως κάθε υποχώρηση θα διαλύσει το εύθραυστο πολιτικό κατασκεύασμα τους. Γι’ αυτό άλλωστε είναι δύσκολο θα υποχωρήσουν στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται στον ΟΗΕ για το όνομα…

Και επειδή κάποιοι «διαμορφωτές της κοινής γνώμης» στην Ελλάδα θεωρούν πως είναι «πρωτοφανές» να ετεροκαθορίζεται το όνομα μιας χώρας απλώς θυμίζουμε πως:

Η Ταϊβάν που το συνταγματικό της όνομα είναι «Εθνικιστική Δημοκρατία της Κίνας» όχι μόνο άλλαξε διεθνώς όνομα, αλλά και εκδιώχθηκε από τον ΟΗΕ, μετά από επιμονή της Κίνας και αποδοχή των ΗΠΑ.
Η Μεγάλη Βρετανία άλλαξε διεθνώς το όνομα της σε Ηνωμένο Βασίλειο λόγω μιας σειράς πιέσεων που ασκήθηκαν σε αυτή (Ιρλανδία, Γαλλία).
Η Αυστρία δεν ονομάσθηκε «Γερμανική Δημοκρατία της Αυστρίας», όπως επιθυμούσε η ίδια, αλλά «Δημοκρατία της Αυστρίας» μετά από παρέμβαση ευρωπαϊκών εθνών.

Η σχολή της μνησικακίας

Οι εθνικοί και διεθνείς ανταγωνισμοί, που αναζωπυρώθηκαν μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου ακόμα μια φορά στα ταραγμένα Βαλκάνια, είναι γνωστοί σε όσους διαβάζουν τους «καθηγητές της Οξφόρδης και της Χαϊδελμβέργης». Αλλά είναι άγνωστοι σε όσους απλώς χαριεντίζονται από τα ερτζιανά μαζί τους. Οι διεθνείς συσχετισμοί δεν είναι θέμα στιλ ή τραγουδάκι αθηναϊκής οπερέτας του μεσοπολέμου. Όμως για ορισμένους σνόμπ όλα είναι στιλ. Είναι όλοι εκείνοι που απαρτίζουν τη Σχολή της Μνησικακίας (Ο Δυτικός Κανόνας, Gutenberg, 2007), όπως σημείωνε ο καθηγητής του Γιέηλ και του Χάρβαρτ Χάρολντ Μπλουμ Είναι όλοι εκείνοι οι «απόστολοι της μνησικακίας» που με θρησκευτική εμπάθεια θέλουν να επιβάλουν με κάθε τρόπο τις μειοψηφικές απόψεις τους επί του «κανόνα» που αναγνωρίζουν οι απανταχού πλειοψηφίες. Ο ακραίος πολιτικός ανορθολογισμός τους παραγνωρίζει προκλητικά όλα όσα συμβαίνουν γύρω καθώς ασχολούνται αποκλειστικά μόνο με τον εαυτό τους και τις εμμονές τους…

Διαμαντής Μπασάντης

Παράδειγμα για όλους

Οι Ρομά της Αγίας Βαρβάρας τον αποκαλούν «παράδειγμα της φυλής».
Μεγάλωσε και πήγε σχολείο στην περιοχή, τελείωσε την Ιατρική Σχολή Αθηνών και απέκτησε ειδικότητα στο Νοσοκομείο «Σωτηρία».
Ανοιξε δικό του ιατρείο και πριν από λίγο καιρό διορίστηκε σε υποκατάστημα του IKA.
Ο 42χρονος πνευμονολόγος κ. Χρήστος Βασιλείου αισθάνεται περήφανος που γκρέμισε το «τείχος» του αναλφαβητισμού και θέλει να αποτελέσει πρότυπο για τη νέα γενιά Αθιγγάνων.
Εδώ και λίγους μήνες επισκέπτεται δύο φορές την εβδομάδα τα γραφεία του Πανελλήνιου Μορφωτικού Συλλόγου Αθιγγάνων και εξετάζει δωρεάν τους Ρομά που αντιμετωπίζουν αναπνευστικά προβλήματα. «Οι περισσότεροι αρχίζουν το κάπνισμα από οκτώ χρόνων. Στα 40, οι πνεύμονές τους έχουν καταστραφεί».
Δύο- τρεις φορές το χρόνο «περνάει» από καταυλισμούς σε διάφορες περιοχές της χώρας και βοηθάει όσους έχουν ανάγκη, με φάρμακα και εξετάσεις. «Προσπαθώ να είμαι δίπλα τους. Αφού δεν νοιάζεται η Πολιτεία για εκείνους, ο κλήρος πέφτει σε εμάς που καταφέραμε να ξεφύγουμε από το μέσο όρο της φυλής. Εχουμε χρέος να καλύψουμε τα κενά που αφήνει το κράτος».
πηγή:http://www.e-tipos.com/newsitem?id=75693
καλά νέα.. υπάρχουν και αυτά

.

Γονείς υπό εκπαίδευση


Ξεκίνησε, η δράση «γονείς.gr» της ψηφιακής στρατηγικής, η οποία απευθύνεται στους γονείς ή κηδεμόνες 335.000 μαθητών, που έχουν εγγραφεί στο σχολικό έτος 2008-2009 στην υποχρεωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση (Γυμνάσιο).
Οι δικαιούχοι γονείς έχουν το δικαίωμα δωρεάν κατ' οίκον εκπαίδευσης από ειδικούς εκπαιδευτές και δικαίωμα πρόσβασης σε εκπαιδευτικά πακέτα αυτόνομης μάθησης, μέσω διαδικτύου, στη χρήση τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών.
Κάθε νέος γονέας, ο οποίος έως σήμερα δεν είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον, αλλά ενδιαφέρεται να συμμετάσχει, μπορεί να εγγράφεται από 17 Φεβρουαρίου, και έως τις 17 Απριλίου 2009. Θα πρέπει να συμπληρώσει ηλεκτρονικά τη «φόρμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος», η οποία θα βρίσκεται διαθέσιμη στην ιστοσελίδα του έργου www.goneis.gr. Η δράση «γονείς.gr» σχεδιάστηκε με τη συνεργασία του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών και Παιδείας και Θρησκευμάτων.
καλά νέα .. υπάρχουν και αυτά

Δεν έχουμε οργανωμένη παιδεία, δεν έχουμε υγεία κλπ. Πως θα ήταν δυνατόν να έχουμε υπηρεσίες ασφαλείας;

Κατά βάθος δέν έχει μεγάλη σημασία άν οι τρομοκράτες, στην Αθήνα, ήταν επαγγελματίες ή ερασιτέχνες ούτε άν ήθελαν ή όχι θύματα....
Ετσι κι αλλιώς ζούμε σέ μιά περιοχή τού πλανήτη πού όλα είναι πιθανά....
Αυτό πού έχει σημασία γιά τον Ελληνα πολίτη είναι άν διαθέτει αξιόπιστο σοβαρό σύγχρονο κράτος....
Κράτος πού να τού παρέχει παιδεία...
Υγεία...
Ασφάλεια...
Τά στοιχειώδη δηλαδή...
Ο πανικός τού συστήματος μπροστά στο παραμικρό πρόβλημα , ακόμα και για ένα εξάρτημα πού λείπει απο ένα ασθενοφόρο μας δείχνει ξεκάθαρα ότι το σύστημα γνωρίζει καλύτερα απο τον καθένα ότι είναι ανίκανο και αναξιόπιστο....
Ο κόσμος επίσης ξέρει μέσα του την αλήθεια...
Μπορεί να μην ξέρει λεπτομέρειες αλλά φαντάζεται πώς δουλεύουν όλες αυτές οι υπηρεσίες..
Ρουσφέτια, αναξιοκρατία, διαφθορά....
Ολοι μας ξέρουμε την αλήθεια....

''Ηγετικές'' ατολμίες και η...''Γκιουμουλτζίνα''

Όταν πριν ένα χρόνο, η Ziraat Bank (πρόκειται για την Αγροτική Τράπεζα της Τουρκίας) κατέθεσε στην Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ) αίτηση για άδεια λειτουργίας τουρκικού τραπεζικού καταστήματος στην Αθήνα και στην Κομοτηνή, είχα κάποιες εύλογες επιφυλάξεις.
Όσοι γνωρίζουν καλά το χρηματοπιστωτικό σύστημα της γείτονος, αναφέρουν ότι δεν πρόκειται για μια οποιαδήποτε τράπεζα , αλλά στην ουσία ….«Η Ziraat είναι το ίδιο τουρκικό κράτος».
Η σκοπιμότητα λοιπόν αυτής της κίνησης δεν εντάσσεται τόσο στη χρηματοπιστωτική σκακιέρα , όσο σε αυτή της γεωπολιτικής. Το σύνθημα…«τα δικά μας λεφτά σε δική μας τράπεζα», της άτυπης εκστρατείας του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής στην προσπάθειά του να προωθήσει την τουρκική τράπεζα, μπορεί κάποιοι να το εκλάμβαναν μόνο ως μια οικονομική κίνηση.Αλλά αυτό ήταν ο … «φερετζές» που απέκρυπτε τις πραγματικές σκοπιμότητες, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με την ευαίσθητη περιοχή της Θράκης.
Πίσω από τον «φερετζέ» αποκρύπτεται η διαρκής προσπάθεια της Άγκυρας για τη χειραγώγηση της μουσουλμανικής μειονότητας.
Μετά τους …«τουρκικούς» συλλόγους, τα εκπαιδευτήρια, τα ΜΜΕ που έχουν εγκαθιδρύσει και λειτουργούν σε Ξάνθη και Ροδόπη ,δημιουργείται πλέον και ένας «οικονομικός οργανισμός» , μέσα από τον οποίο πληρώνονται ….περίπου 2.000 μουσουλμάνοι.(εφημ.Το Παρόν 15/2/09) Για ποιους λόγους και για ποιες υπηρεσίες ….δεν το γνωρίζω!Αυτό όμως που γνωρίζω είναι ότι μετά και τις τελευταίες προ μηνός προκλητικές δηλώσεις του βουλευτή του ΠαΣοΚ κ. Τσετίν Μαντατζή , όπου είχε χαρακτηρίσει τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης «τουρκική και αναπόσπαστο κομμάτι του μεγάλου τουρκικού έθνους», και οι οποίες έγιναν αντικείμενο συζήτησης στο Κοινοβούλιο μας, το κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης άφηνε να εννοηθεί , μέσω δημοσιευμάτων στον φιλικό τύπο , ότι με την έλευση του κ. Παπανδρέου από το εξωτερικό, θα υπάρχουν σοβαρές εξελίξεις.Τις είδατε ;
Εγώ παρακολουθώντας το θέμα διαπίστωσα μόνο μια φιλική , απαλή και άνευ ηγετικής πυγμής , «σύσταση» του κ. Παπανδρέου προς τον κ. Τσετίν Μαντατζή.Όλα αυτά εσωτερικώς και … «υπογείως» της Χαριλάου Τρικούπη. Η «σύσταση» του κ. Παπανδρέου , (και.. εν δυνάμει Πρωθυπουργού, σύμφωνα με τις δημόσιες ομιλίες του) περιορίστηκε στην παραίτηση του βουλευτή από την θέση του προέδρου της Ανώτατης Συμβουλευτικής Επιτροπής της «τουρκικής» μειονότητας δυτικής Θράκης (όπως αυτοαποκαλούνται).Το «ανατολίτικο παζάρι» που διαδραματίστηκε στα γραφεία του ΠαΣοΚ προκειμένου να «κουκουλωθεί» η υπόθεση , μας προσβάλει βάναυσα ως Έλληνες, η δε τελική απόφαση περί παραιτήσεως του βουλευτή από την ως άνω ψευδεπίγραφη επιτροπή , μας προσβάλει και ως νοήμονες ανθρώπους , αφού έτσι και αλλιώς αυτή ήταν προγραμματισμένη καθότι η θητεία του έληγε πολύ σύντομα.Αποδεικνύεται για άλλη μία φορά, ότι το ΠαΣοΚ δείχνει ατολμία στο όνομα της δήθεν ελευθερίας της έκφρασης, και των επικίνδυνων εθνικών «απόψεων» του προέδρου του .Αλλά δεν πρόκειται μόνο περί αυτού.
Το ΠαΣοΚ είχε επιλέξει τον κ. Μαντατζή ως υποψήφιό του στις τελευταίες εκλογές, επειδή ήταν ένας από τους πλέον ισχυρούς παράγοντες της μειονότητας (λόγω της θέσης του στην ψευδεπίγραφη Ένωση) και τους σίγουρους ψήφους που τον συνόδευαν.Για τον κ. Παπανδρέου οι ψήφοι των φανατικών (υπέρ της Τουρκίας) μουσουλμάνων της Θράκης, είναι σημαντικότεροι από την ίδια την Θράκη και τους υπόλοιπους πολίτες της.
Τέτοιες συμπεριφορές από …. «εν δυνάμει Πρωθυπουργό» βλέπουν οι γείτονες και αποθρασύνονται, στέλνοντας πρόσκληση για τα εγκαίνια λειτουργίας του καταστήματος της Ziraat Bank στον γενικό γραμματέα της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης κ. Σταμάτη, όπου την Κομοτηνή την αναφέρουν ως …. «Γκιουμουλτζίνα».Φυσικά η πρόσκληση επεστράφη στην Τράπεζα με συνοδευτικό έγγραφο του κ. Σταμάτη όπου αναφέρει ότι : «θεωρώ ανεπίτρεπτο και προσβλητικό για τη χώρα που σας φιλοξενεί , την αναγραφή της πόλης της Κομοτηνής ως Γκιουμουλτζίνα».

politis

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Τέσσερις προτάσεις από την ΕΕ

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο της σημερινής εξέτασης των προγραμμάτων σταθεροποίησης και σύγκλισης 17 κρατών μελών της ΕΕ, απηύθυνε προς την Ελλάδα, τέσσερις βασικές συστάσεις οικονομικής πολιτικής. Οι συστάσεις αυτές θα πρέπει να εγκριθούν από το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας της ΕΕ.
Η πρώτη σύσταση αφορά την ενίσχυση της δημοσιονομικής σταθεροποίησης της Ελλάδας το 2009,
η δεύτερη τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας,
η τρίτη τη βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και του ελέγχου των κρατικών δαπανών και
η τέταρτη τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών, μέσω της συνέχισης των μεταρρυθμίσεων στον τομέα της υγείας και στο συνταξιοδοτικό. Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε σήμερα ότι έξι χώρες της ΕΕ (Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία, Ιρλανδία, Λετονία και Μάλτα) εμφάνισαν το 2008, λόγω της οικονομικής κρίσης, έλλειμμα μεγαλύτερο του 3% του ΑΕΠ και υιοθέτησε για τα κράτη αυτά τις εκθέσεις, που προβλέπονται, βάσει του Άρθρου 104.3 της Συνθήκης για την ΕΕ.
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε γενικές γραμμές, αναγνωρίζει ότι οι δημοσιονομικές ανισορροπίες οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στη διεθνή κρίση. Υπογραμμίζει ακόμη ότι δεδομένου πως η Ελλάδα αφενός μεν δεν βρίσκεται σε οικονομική ύφεση, αφετέρου δε, έχει μεγάλο χρέος, έχει περιορισμένα περιθώρια για τη δημοσιονομική ώθηση στην οικονομία. Σε ό,τι αφορά το ρυθμό μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος, η Επιτροπή τονίζει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να ενισχύσει σημαντικά τη δημοσιονομική σταθεροποίηση, ήδη από το 2009, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι οι προσπάθειες αυτές θα πρέπει να είναι μεγαλύτερες, αν οι οικονομικές συνθήκες αποδειχθούν καλύτερες του αναμενομένου.
Το πλήρες κείμενο της Επιτροπής για την αξιολόγηση του επικαιροποιημένου προγράμματος σταθερότητας της ελληνικής οικονομίας έχει ως εξής: Η Ελλάδα είχε σημαντική οικονομική ανάπτυξη στο 4% σε ετήσια βάση στη διάρκεια της δεκαετίας. Το 2008, το ΑΕΠ της Ελλάδας αυξήθηκε πάνω από το μέσο όρο της ευρωζώνης και το 2009 το ΑΕΠ θα είναι ακόμη θετικό, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ιανουαρίου της Επιτροπής. Ωστόσο, οι εγχώριες και εξωτερικές μακροοικονομικές ανισορροπίες διευρύνθηκαν σημαντικά, γεγονός που οδήγησε σε υψηλό δημόσιο και εξωτερικό χρέος. Η σημερινή οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, έχει αντίκτυπο στην οικονομία και ασκεί πιέσεις στο χρέος. Το δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν πάνω από το 3% το 2007 και το 2008 και σύμφωνα με το πρόγραμμα σταθερότητας της Ελλάδας θα φτάσει στο 3,7% το 2009 για να μειωθεί στο 3,2% του ΑΕΠ το 2010 και στο 2,6% το 2011. Η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια για δημοσιονομική τόνωση της οικονομίας με δεδομένα το πολύ υψηλό χρέος και το έλλειμμα του εξωτερικού ισοζυγίου. Η Ελλάδα δεν έχει υιοθετήσει πακέτο για την τόνωση της οικονομίας. Η στρατηγική για την σταθεροποίηση το 2010 και 2011, όπως περιγράφεται στο πρόγραμμα, βασίζεται σε μείωση των δαπανών και σε μικρότερο βαθμό σε αυξημένα φορολογικά έσοδα. Το πρόγραμμα, ωστόσο, δεν περιέχει συγκεκριμένα αναλυτικά μέτρα. Με βάση την αξιολόγηση της Επιτροπής η Ελλάδα καλείται:

1) να ενισχύσει σημαντικά τη δημοσιονομική σταθεροποίηση ήδη από το 2009, κυρίως αν οι οικονομικές συνθήκες βελτιωθούν, σε σχέση με το πρόγραμμα, μέσα από συγκεκριμένα και μόνιμα μέτρα για τη μείωση των τρεχουσών δαπανών, συμπεριλαμβανομένης μιας συγκρατημένης μισθολογικής πολιτικής στο δημόσιο τομέα, γεγονός που θα συμβάλει στην απαραίτητη μείωση του χρέους.

2) Να διασφαλίσει ότι τα μέτρα δημοσιονομικής σταθεροποίησης επικεντρώνονται, επίσης, στη βελτίωση της ποιότητας των δημοσίων οικονομικών, μέσα στο πλαίσιο ενός συνολικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων, υπό το φως της απαραίτητης προσαρμογής της οικονομίας, και με σκοπό την αντιμετώπιση της απώλειας ανταγωνιστικότητας και αντιμετωπίζοντας τις ανισορροπίες του εξωτερικού ισοζυγίου.

3) Να εφαρμόσει άμεσα τις πολιτικές αναμόρφωσης του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και να βελτιώσει τη λειτουργία της σύνταξης του προϋπολογισμού, αυξάνοντας τη διαφάνεια και να δημιουργήσει μηχανισμούς, για την παρακολούθηση, τον έλεγχο και τη βελτίωση των πρωτογενών δαπανών.

4) Λαμβάνοντας υπόψη το υψηλό δημόσιο χρέος και τις αναμενόμενες αυξημένες δαπάνες λόγω της γήρανσης του πληθυσμού να βελτιώσει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών, συνεχίζοντας τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγείας και στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Το δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν πάνω από το 3% το 2007 και το δημόσιο χρέος έφτασε το 94,8% του ΑΕΠ τον ίδιο χρόνο, σύμφωνα με τα στοιχεία που κοινοποίησαν οι ελληνικές αρχές τον Οκτώβριο του 2008, οι οποίες επικυρώθηκαν από τη Eurostat, στοιχεία τα οποία επιβεβαιώθηκαν και από το αναθεωρημένο πρόγραμμα σταθερότητας τον Ιανουάριο του 2009. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή υιοθέτησε έκθεση σύμφωνα με το Άρθρο 104.3 της Συνθήκης, η οποία σηματοδοτεί την έναρξη της διαδικασίας περί υπερβολικού ελλείμματος. Σύμφωνα με την Επιτροπή, η υπέρβαση του ορίου του 3% του ΑΕΠ για την Ελλάδα δεν είναι προσωρινή και δεν πηγάζει από εξαιρετικές συνθήκες, όπως ορίζεται στη Συνθήκη της ΕΕ και στο Αναθεωρημένο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Δηλώσεις Αλμούνια

«Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από ό,τι ο μέσος όρος της ευρωζώνης η οποία βρίσκεται σε ύφεση», δήλωσε σήμερα από τις Βρυξέλλες ο αρμόδιος για τις οικονομικές υποθέσεις επίτροπος, Χοακίν Αλμούνια, ο οποίος υπογράμμισε, ωστόσο, την ανάγκη επιτάχυνσης του προγράμματος εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας, ήδη, από το 2009. Ειδικότερα, παρουσιάζοντας την αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το πρόγραμμα σταθερότητας της ελληνικής οικονομίας, ο κ. Αλμούνια επισήμανε πως ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλάδας παραμένει θετικός, με τις εκτιμήσεις της Ελλάδας να είναι πιο αισιόδοξες από αυτές τις Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδας, όταν στην ευρωζώνη παρατηρούνται αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης. Παράλληλα, τόνισε πως το μήνυμα της Επιτροπής προς τις ελληνικές αρχές, δεδομένης της θετικής ανάπτυξης και λαμβάνοντας υπόψη ότι το έλλειμμα αυξάνεται, είναι να επιταχυνθεί η προσαρμογή, καθώς, όπως πρόσθεσε, δεν είναι η Επιτροπή, που πιέζει την Ελλάδα με τα spreads, αλλά η αγορά.

Γ. Παπαθανασίου:

"Πάνω από όλα το συμφέρον της χώρας" Η ελληνική κυβέρνηση θα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και είναι αποφασισμένη να υλοποιήσει σε κάθε περίπτωση τους στόχους που έχει θέσει. Σε αυτή την κρίσιμη για την παγκόσμια οικονομία, περίοδο, βάζουμε πάνω από όλα το συμφέρον της χώρας, δήλωσε ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ.Γιάννης Παπαθανασίου με αφορμή το σχέδιο γνωμοδότησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με το επικαιροποιημένο πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης 2008-2011. Η Ελλάδα, πρόσθεσε ο κ. Παπαθανασίου, είναι μία από τις πέντε χώρες της Ευρωζώνης που προβλέπεται το 2009 να έχει θετικό ρυθμό ανάπτυξης (1,1%) ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξακολουθεί να προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας 0,2%. Επίσης ο κ. Παπαθανασίου δήλωσε ότι η χώρα μας θα έχει μικρότερο δημοσιονομικό έλλειμμα αλλά και χαμηλότερη ανεργία από το μέσο όρο της Ευρωζώνης. Παρ΄ όλα αυτά δεν έχουμε περιθώρια δημοσιονομικής χαλάρωσης, είπε ο κ. Παπαθανασίου και πρόσθεσε ότι το δημόσιο χρέος το οποίο τριπλασιάστηκε από το 1980 έως το 2004 ως ποσοστό του ΑΕΠ αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο πρόβλημα της οικονομίας μας. Ο κ. Παπαθανασίου δήλωσε επίσης ότι η μείωση του ελλείμματος και του χρέους δεν επιβάλλεται μόνο γιατί πρέπει να συμμορφωθούμε με τους κοινοτικούς κανόνες αλλά και διότι το επιβάλει το συμφέρον της οικονομίας. Η Ελλάδα με το πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης επιδιώκει τη σταδιακή μείωση του ελλείμματος κάτω του 3% έως και το 2011. Επιπλέον μείωση του ελλείμματος θα υπάρξει με τα μέτρα περιστολής των κρατικών δαπανών, τα οποία η κυβέρνηση ανακοίνωσε με την κατάθεση του προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης στην ΕΕ. Ο κ. Παπαθανασίου είπε ακόμα ότι το τελευταίο τρίμηνο του 2008 ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας ήταν 2,6% υπερβαίνοντας κατά πολύ το μέσο όρο της Ευρωζώνης που ήταν - 1,2% και της ΕΕ που ήταν -1,1%. Σε κάθε περίπτωση, πρόσθεσε, ούτε οι δικές μας προβλέψεις αλλά ούτε και οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διεκδικούν το αλάθητο, είπε ο κ. Παπαθανασίου και έδωσε συγκεκριμένα παραδείγματα στο θέμα αυτό, καταλήγοντας ότι "σ΄αυτήν την κρίσιμη για την παγκόσμια οικονομία, περίοδο, βάζουμε πάνω από όλα το συμφέρον της χώρα

Υπέρ της εθνικοποίησης Τραπεζών ο Greenspan


Η αμερικανική κυβέρνηση οφείλει να εθνικοποιήσει τραπεζικούς ομίλους, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, σύμφωνα με συνέντευξη του κ. Alan Greenspan στους "Financial Times".

Ο κ. Greenspan -γνωστός, όπως επισημαίνουν οι "F.T.", πιστός οπαδός του καπιταλισμού - τονίζει στη συνέντευξή του ότι η εθνικοποίηση τραπεζών είναι η λιγότερο κακή απόφαση που μπορεί να λάβει η αμερικανική κυβέρνηση.
"Πιθανώς να είναι απαραίτητο να εθνικοποιήσεις, για συγκεκριμένο διάστημα, κάποιες τράπεζες προκειμένου το σύστημα να βελτιωθεί. Κατανοώ πλήρως ότι μία φορά στα 100 χρόνια αυτό είναι αναγκαίο και θεμιτό να συμβεί", τονίζει ο πρώην επικεφαλής της Fed. Ταυτόχρονα, όμως, τόνισε ότι θα πρέπει να προστατευτούν κυρίως οι κάτοχοι ομολόγων των συγκεκριμένων τραπεζών.

''Το πρόβλημα στα Α.Ε.Ι. είναι... οι καθηγητές''

Του κ.Π.Παρασκευόπουλου, ομότιμου καθηγητή του ΕΜΠ...

"Το υψίστης σημασίας λειτούργημα που ονομάζουμε Παιδεία μπορούμε να το περιγράψουμε, πολύ συνοπτικά, με την εξίσωση Ελληνική Παιδεία ίσον Βατοπαιδεί α, όπου με τον όρο «Βατοπαιδεία» εννοούμε ότι η Παιδεία μας είναι ένα ανάλογο σκάνδαλο με εκείνο του Βατοπαιδίου και ότι για τα χάλια της Παιδείας μας υπεύθυνοι είναι (όπως και στο Βατοπαίδι), κατά κύριο λόγο, οι λειτουργοί της, δηλαδή οι καθηγητές της.
Ειδικά για τα ΑΕΙ, το κακό που γίνεται από τους ίδιους τους καθηγητές είναι πολύ μεγάλο, είναι τεράστιο. Μάλιστα δε, για να το περιγράψουμε σε όλο του το μεγαλείο, χρειάζονται βιβλία ολόκληρα.

Ας σταθούμε στα πλέον σημαντικά σημεία:

1 Σε κάθε γωνιά της Γης ισχύει ότι το Πανεπιστήμιο ίσον οι καθηγητές του.
Στη χώρα μας περίπου το 75% των καθηγητών είναι κάτω του μετρίου, γεγονός που κατατάσσει τα Πανεπιστήμιά μας απελπιστικά κάτω του μετρίου.

2 Η πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ έχουν τα καθηγητικά τους καθήκοντα ως πάρεργο. Η κύρια απασχόλησή τους είναι οι εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητες, οι κλίκες, οι συντεχνίες, οι συναλλαγές, η διαπλοκή και η διαφθορά. Σε κάθε άξιο καθηγητή αντιστοιχούν... τρεις ανάξιοι, διότι οι παρέες των καθηγητών προωθούν τους δικούς τους, ανεξαρτήτως προσόντων (είμαστε ΑΕΙ του βολέματος και της κλίκας).

3 Οι υποψήφιοι Πρόεδροι, Κοσμήτορες και Πρυτάνεις, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δίνουν «γη και ύδωρ» στις κλίκες των συναδέλφων τους και στις κομματικές παρατάξεις των φοιτητών για να εκλεγούν.

4 Η ασυδοσία κυριαρχεί στα ΑΕΙ, η παρανομία σπάνια τιμωρείται, ενώ το υπουργείο Παιδείας παίζει έναν εξαιρετικά υποτονικό ρόλο. Τα κόμματα δεν μπόρεσαν ακόμα(!) να συμφωνήσουν για κοινή στρατηγική στην Παιδεία. Ολα αυτά έχουν καταρρακώσει τα ΑΕΙ μας.

5 Αν ένας καθηγητής αρχίσει να μάχεται τα κακώς κείμενα και να αγωνίζεται για το καλό της Σχολής του, τεχνηέντως απομονώνεται και εξουδετερώνεται. Κάποιοι αξιόλογοι και γενναίοι καθηγητές που το κάνουν, υφίστανται αφάνταστους διωγμούς, όπως ταπείνωση, συκοφαντία, επαγγελματική και ηθική απαξίωση, πειθαρχικές διώξεις και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

6 Η Παιδεία μας, για να ανακάμψει, δεν χρειάζεται μόνο νόμους και χρήματα· κυρίως χρειάζεται καθηγητές. Βέβαια, μια μεγαλύτερη οικονομική ενίσχυση από την Πολιτεία και ένας νέος νόμοπλαίσιο, που να ικανοποιεί πολλά αιτήματα, όπως π.χ. την αξιολόγηση των ΑΕΙ, την κατάργηση των καταλήψεων, τη μείωση, ακόμα και τον μηδενισμό των φοιτητών στις εκλογές των Πρυτανικών Αρχών, θα βοηθήσει τα πράγματα, αλλά δεν(!) θα λύσει το πρόβλημα, για τους ίδιους λόγους που δεν λύθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια. Και δεν λύθηκε (είχαμε μόνο αποτυχίες και καμία επιτυχία), διότι για κάθε χρόνο που περνούσε, αντί να βελτιωθεί, χειροτέρευε εκείνο το στοιχείο που αποτελεί το εκ των ων ουκ άνευ (sine qua non) για την αναβάθμιση κάθε πανεπιστημίου όπου Γης, που είναι η αναβάθμιση των καθηγητών του.

7 Επομένως, το υπαριθμόν ένα πρόβλημα των ΑΕΙ μας είναι οι καθηγητές. Αρα, η πολυπόθητη αναβάθμιση των ΑΕΙ μπορεί να γίνει μόνο(!) με την αναβάθμιση των καθηγητών. Αν αυτό δεν γίνει αντιληπτό και δεν γίνει πράξη, τότε κάθε νέα προσπάθεια για μια καλύτερη Παιδεία θα πέσει στο κενό, όπως έπεσαν στο κενό όλες οι προηγούμενες προσπάθειες από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Γι΄ αυτό πρέπει, επιτέλους, να κάνουμε κάτι προς τη σωστή κατεύθυνση για να διορθώσουμε τα πράγματα. Και αυτό που οπωσδήποτε πρέπει να κάνουμε είναι να βρούμε έναν ή περισσότερους αποτελεσματικούς τρόπους που θα «αναγκάσουν» τους καθηγητές να αναβαθμιστούν. Ενας τέτοιος αποτελεσματικός τρόπος είναι να ασκήσουμε «πίεση» στους καθηγητές κάνοντας αυστηρό κοινωνικό έλεγχο στο εκπαιδευτικό, επιστημονικό και διοικητικό τους έργο, ιδιαίτερα μέσα από τα ΜΜΕ (κάτι που έχει παραμεληθεί, προπαντός από την τηλεόραση). Αλλος δρόμος για την αναβάθμιση της Παιδείας μας, από το να αναβαθμίσουμε πρώτα και πάνω απ΄ όλα τους ίδιους τους καθηγητές της, δυστυχώς δεν υπάρχει.
Ιδού λοιπόν η Ρόδος, ιδού και το πήδημα."

Τα Βαλκάνια, οι Τράπεζες,η Ευρώπη και η Moody's

Τα Βαλκάνια κινούμενη άμμος για τις τράπεζεςτης Δυτικής Ευρώπης

Απειλεί με υποβάθμιση η Moody’s

Καμία αναφορά για το ελληνικό πιστωτικό σύστημα

Στην υποβάθμιση ορισμένων δυτικοευρωπαϊκών τραπεζών που έχουν θυγατρικές στην Ανατολική Ευρώπη ενδέχεται να προχωρήσει ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Moody's, καθώς η χρηματοπιστωτική κρίση οδηγεί την περιοχή σε μακρά και βαθιά περίοδο οικονομικής επιβράδυνσης.
Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει από έκθεση του διεθνούς οίκου για τον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο, που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Παρά το κύμα πωλήσεων τραπεζικών μετοχών που προκάλεσε η είδηση και στην Ελλάδα, ωστόσο, ο διεθνής οίκος δεν αναφέρεται καθόλου στην παρουσία των ελληνικών τραπεζών στην Ανατολική Ευρώπη. Αντίθετα, έχει συνεκτιμήσει αυτά τα στοιχεία κατά την πρόσφατη αναθεώρηση της πιστοληπτικής αξιολόγησης των μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών.

Σύμφωνα με τη Moody's, οι χώρες με τη μεγαλύτερη έκθεση στις αγορές της Ανατολικής Ευρώπης είναι η Αυστρία, η Ιταλία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Γερμανία και η Σουηδία. Οπως τονίζει, αυτές οι έξι χώρες αντιπροσωπεύουν το 84% των συνολικών επενδύσεων των χωρών της Δυτικής Ευρώπης στην περιοχή.

Είναι γεγονός ότι η έκθεση του ελληνικού τραπεζικού κλάδου στην περιοχή επίσης είναι υψηλή, καθώς σύμφωνα με υπολογισμούς το συνολικό ενεργητικό των ελληνικών τραπεζών στις αναπτυσσόμενες ευρωπαϊκές οικονομίες ανέρχεται στο 22,6% του ελληνικού ΑΕΠ, όταν για παράδειγμα στην Ιταλία αυτό περιορίζεται σε 10,1% του ιταλικού ΑΕΠ.
Κατ' αρχήν, η έκθεση εστιάζει στις επιπτώσεις της κρίσης για τις τράπεζες της Aνατολικής Ευρώπης, που όπως τονίζει, το τραπεζικό σύστημα έχει εκσυγχρονισθεί σχετικά πρόσφατα, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, και δεν έχει φθάσει ακόμη στα επίπεδα ωριμότητας των δυτικών χωρών. Οπως τονίζει η Moody's, το γεγονός αυτό τις καθιστά πιο ευάλωτες σε περιόδους κρίσης, καθώς βρίσκονται κάτω από ισχυρή πίεση, γεγονός που ενδεχομένως να ασκήσει αρνητικές πιέσεις για τη χρηματοοικονομική τους ισχύ.
Προσθέτει όμως ότι αυτό μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις και για τις δυτικοευρωπαϊκές τράπεζες που έχουν παρουσία εκεί. Οπως εξηγεί, η επιδείνωση σε σημαντικούς κλάδους στις αναπτυσσόμενες χώρες της περιοχής μπορεί να οδηγήσει στην εξασθένηση της πιστοληπτικής ικανότητας και των μητρικών τους πίσω στη Δυτική Ευρώπη. Πόσω μάλλον που η επέκταση προς Ανατολάς αποτελεί προνόμιο πολύ λίγων τραπεζικών ομίλων, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την αυστριακή RaiffeiseZentralbank, η οποία πραγματοποιεί το ήμισυ των δραστηριοτήτων της στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά και τις Erste Bank, SocGen, Unicredit και KBC.
Καθώς οι οικονομίες της περιοχής εξασθενούν, η Moody's τονίζει ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει ήδη προσφέρει βοήθεια σε χώρες όπως οι Λεττονία, Ουγγαρία, Σερβία και Ουκρανία. Σύμφωνα με την έκθεση, πάντως, οι χώρες που είναι πλέον ευάλωτες από το εξωτερικό είναι οι χώρες της Βαλτικής, η Ουγγαρία, η Κροατία, η Ρουμανία και η Βουλγαρία.

Ιδιαίτερα για τις χώρες των Βαλκανίων, όπου οι ελληνικές τράπεζες έχουν τη μεγαλύτερη παρουσία, ο διεθνής οίκος εντοπίζει το πρόβλημα στα υψηλά επίπεδα εξωτερικού δανεισμού, τα υψηλά ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών και τη γοργή πιστωτική επέκταση των τελευταίων ετών. Και πάλι, όμως, σημειώνει ότι οι χώρες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν πρόσβαση σε σημαντική οικονομική βοήθεια, αν κάτι τέτοιο καταστεί αναγκαίο. Αντίθετα, χώρες όπως η Ουκρανία, το Καζαχστάν και η Ρωσία δέχονται πιέσεις στον δημόσιο τομέα τους παρά το σχετικά χαμηλό εξωτερικό χρέος που παρουσιάζουν.

Οπως τονίζει η Moody's, «η επιδείνωση της οικονομίας στην Ανατολική Ευρώπη θα αυξήσει σημαντικά την εξάρτηση πολλών χωρών από τις ταμειακές ροές των τραπεζών της Δυτικής Ευρώπης». Ο διεθνής οίκος επισημαίνει ότι λόγω της κρίσης και της αβεβαιότητας, οι μητρικές τράπεζες στη Δυτική Ευρώπη ενδέχεται να γίνουν επιλεκτικές στον τρόπο της ενίσχυσης που θα προσφέρουν στις θυγατρικές τους, ενώ δεν αποκλείεται να περιορίσουν τη στήριξή τους, με αρνητικές επιπτώσεις για την πιστοληπτική αξιολόγηση των θυγατρικών τους. Το ίδιο ισχύει για τράπεζες σε χώρες που αντιμετωπίζουν υψηλούς συστημικούς κινδύνους.

Η Moody's θεωρεί πιθανό ενδεχόμενο οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να θέσουν όρους ώστε να διασφαλίσουν ότι τα ποσά που προβλέπουν τα κρατικά σχέδια ενίσχυσης των τραπεζών δεν θα διατεθούν για τη στήριξη θυγατρικών τους στο εξωτερικό. Οπως προειδοποιεί, όμως, η μειωμένη στήριξη σε θυγατρικές ενδέχεται να βλάψει τελικά και τις μητρικές τράπεζες.
.
.


Τα Βαλκάνια και οι Τράπεζες της Δυτ.Ευρώπης. Έκθεση της Moody's

Απειλεί με υποβάθμιση η Moody’s
Καμία αναφορά για το ελληνικό πιστωτικό σύστημα


Στην υποβάθμιση ορισμένων δυτικοευρωπαϊκών τραπεζών που έχουν θυγατρικές στην Ανατολική Ευρώπη ενδέχεται να προχωρήσει ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Moody's, καθώς η χρηματοπιστωτική κρίση οδηγεί την περιοχή σε μακρά και βαθιά περίοδο οικονομικής επιβράδυνσης.

Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει από έκθεση του διεθνούς οίκου για τον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο, που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Παρά το κύμα πωλήσεων τραπεζικών μετοχών που προκάλεσε η είδηση και στην Ελλάδα, ωστόσο, ο διεθνής οίκος δεν αναφέρεται καθόλου στην παρουσία των ελληνικών τραπεζών στην Ανατολική Ευρώπη.

Αντίθετα, έχει συνεκτιμήσει αυτά τα στοιχεία κατά την πρόσφατη αναθεώρηση της πιστοληπτικής αξιολόγησης των μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών. Σύμφωνα με τη Moody's, οι χώρες με τη μεγαλύτερη έκθεση στις αγορές της Ανατολικής Ευρώπης είναι η Αυστρία, η Ιταλία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Γερμανία και η Σουηδία.

Οπως τονίζει, αυτές οι έξι χώρες αντιπροσωπεύουν το 84% των συνολικών επενδύσεων των χωρών της Δυτικής Ευρώπης στην περιοχή. Είναι γεγονός ότι η έκθεση του ελληνικού τραπεζικού κλάδου στην περιοχή επίσης είναι υψηλή, καθώς σύμφωνα με υπολογισμούς το συνολικό ενεργητικό των ελληνικών τραπεζών στις αναπτυσσόμενες ευρωπαϊκές οικονομίες ανέρχεται στο 22,6% του ελληνικού ΑΕΠ, όταν για παράδειγμα στην Ιταλία αυτό περιορίζεται σε 10,1% του ιταλικού ΑΕΠ.


Κατ' αρχήν, η έκθεση εστιάζει στις επιπτώσεις της κρίσης για τις τράπεζες της Aνατολικής Ευρώπης, που όπως τονίζει, το τραπεζικό σύστημα έχει εκσυγχρονισθεί σχετικά πρόσφατα, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, και δεν έχει φθάσει ακόμη στα επίπεδα ωριμότητας των δυτικών χωρών. Οπως τονίζει η Moody's, το γεγονός αυτό τις καθιστά πιο ευάλωτες σε περιόδους κρίσης, καθώς βρίσκονται κάτω από ισχυρή πίεση, γεγονός που ενδεχομένως να ασκήσει αρνητικές πιέσεις για τη χρηματοοικονομική τους ισχύ.
Προσθέτει όμως ότι αυτό μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις και για τις δυτικοευρωπαϊκές τράπεζες που έχουν παρουσία εκεί. Οπως εξηγεί, η επιδείνωση σε σημαντικούς κλάδους στις αναπτυσσόμενες χώρες της περιοχής μπορεί να οδηγήσει στην εξασθένηση της πιστοληπτικής ικανότητας και των μητρικών τους πίσω στη Δυτική Ευρώπη. Πόσω μάλλον που η επέκταση προς Ανατολάς αποτελεί προνόμιο πολύ λίγων τραπεζικών ομίλων, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την αυστριακή RaiffeiseZentralbank, η οποία πραγματοποιεί το ήμισυ των δραστηριοτήτων της στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά και τις Erste Bank, SocGen, Unicredit και KBC.
Καθώς οι οικονομίες της περιοχής εξασθενούν, η Moody's τονίζει ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει ήδη προσφέρει βοήθεια σε χώρες όπως οι Λεττονία, Ουγγαρία, Σερβία και Ουκρανία. Σύμφωνα με την έκθεση, πάντως, οι χώρες που είναι πλέον ευάλωτες από το εξωτερικό είναι οι χώρες της Βαλτικής, η Ουγγαρία, η Κροατία, η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Ιδιαίτερα για τις χώρες των Βαλκανίων, όπου οι ελληνικές τράπεζες έχουν τη μεγαλύτερη παρουσία, ο διεθνής οίκος εντοπίζει το πρόβλημα στα υψηλά επίπεδα εξωτερικού δανεισμού, τα υψηλά ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών και τη γοργή πιστωτική επέκταση των τελευταίων ετών. Και πάλι, όμως, σημειώνει ότι οι χώρες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν πρόσβαση σε σημαντική οικονομική βοήθεια, αν κάτι τέτοιο καταστεί αναγκαίο. Αντίθετα, χώρες όπως η Ουκρανία, το Καζαχστάν και η Ρωσία δέχονται πιέσεις στον δημόσιο τομέα τους παρά το σχετικά χαμηλό εξωτερικό χρέος που παρουσιάζουν.
Οπως τονίζει η Moody's, «η επιδείνωση της οικονομίας στην Ανατολική Ευρώπη θα αυξήσει σημαντικά την εξάρτηση πολλών χωρών από τις ταμειακές ροές των τραπεζών της Δυτικής Ευρώπης».

Ο διεθνής οίκος επισημαίνει ότι λόγω της κρίσης και της αβεβαιότητας, οι μητρικές τράπεζες στη Δυτική Ευρώπη ενδέχεται να γίνουν επιλεκτικές στον τρόπο της ενίσχυσης που θα προσφέρουν στις θυγατρικές τους, ενώ δεν αποκλείεται να περιορίσουν τη στήριξή τους, με αρνητικές επιπτώσεις για την πιστοληπτική αξιολόγηση των θυγατρικών τους. Το ίδιο ισχύει για τράπεζες σε χώρες που αντιμετωπίζουν υψηλούς συστημικούς κινδύνους.

Η Moody's θεωρεί πιθανό ενδεχόμενο οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να θέσουν όρους ώστε να διασφαλίσουν ότι τα ποσά που προβλέπουν τα κρατικά σχέδια ενίσχυσης των τραπεζών δεν θα διατεθούν για τη στήριξη θυγατρικών τους στο εξωτερικό. Οπως προειδοποιεί, όμως, η μειωμένη στήριξη σε θυγατρικές ενδέχεται να βλάψει τελικά και τις μητρικές τράπεζες

.

Απειλείται η συνοχή της ευρωζώνης;

«Ευρωομόλογο» – δοκιμασία για τη συνοχή της ΟΝΕ


Η οικονομική κρίση έχει περάσει την πόρτα της Ευρωζώνης. Η συζήτηση για το «ευρωομόλογο» που ζητούν οι αδύναμες χώρες θέτει σε δοκιμασία τη συνοχή της ΟΝΕ

Η εικόνα σε όλες τις χώρες είναι λίγο-πολύ ίδια: οι ρυθμοί ανάπτυξης υποχωρούν, τα δημόσια ελλείμματα, μεγαλώνουν για να χρηματοδοτηθούν τα αναπτυξιακά πακέτα, το βάρος του δανεισμού μεγαλώνει. Και για τις χώρες της Ευρωζώνης που χρειάζονται ζεστό χρήμα για τα προγράμματα ανάπτυξης και αρκετές το πληρώνουν ακριβά με ψηλά επιτόκια.
Ο Στέφαν Στάιντερ, υπεύθυνος του τμήματος διεθνών υποθέσεων της Deutsche Bank εκτιμά ότι αυτό έχει τις συνέπειές του. «Χώρες όπως η Ιταλία, η Ελλάδα ή η Ισπανία πληρώνουν στο μεταξύ αισθητά υψηλότερα επιτόκια για τα κρατικά ομόλογα από ότι πληρώνει η Γερμανία που είναι το μέτρο σύγκρισης στην Ευρωζώνη με τα χαμηλότερα επιτόκια». Τα επιτόκια στην Ιταλία ή την Ισπανία είναι περίπου 1,5% πάνω από τα επιτόκια για τα γερμανικά ομόλογα.
Μιάμιση μονάδα πάνω αθροίζει τεράστια ποσά στο δημόσιο χρέος και στο δημοσιονομικό έλλειμμα των κρατών. Και μάλιστα σε μια πολύ κακή συγκυρία. Στην Ιταλία για παράδειγμα, η ΑΕΠ μιας ολόκληρης χρονιάς δεν φτάνει για να πληρωθούν τα δημόσια χρέη που έχουν συσσωρευτεί. Είναι ευνόητο λοιπόν η ιταλική κυβέρνηση και ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι να αναζητά τρόπους για ευνοϊκότερο δανεισμό.
"Έχουμε μία κοινή ήπειρο, μία κοινή αγορά, ένα κοινό νόμισμα. Τώρα χρειαζόμαστε και ένα κοινό ομόλογο", έλεγε ο Τρεμόντι προ ημερών στο Νταβός. Ωστόσο, την έκδοση του λεγόμενου «ευρωομόλογου» απορρίπτει κατηγορηματικά μέχρι τώρα ο Γερμανός υπ. Οικονομικών Πέερ Στάινμπρουκ. Συμμετοχή της Γερμανίας σε ένα κοινό «ευρωομόλογο» θα σήμαινε ότι πρέπει να πληρώσει και αυτή υψηλότερα επιτόκια. Το υπουργείο Οικονομικών στο Βερολίνο υπολογίζει με πρόσθετο κόστος τριών δις ευρώ για το γερμανικό προϋπολογισμό. Αυτό δεν πρόκειται να το δεχτεί, υπογράμμιζε ο Στάινμπρουκ.
Ο τραπεζίτης της Deutche Bank Σνάιντερ σημειώνει ότι άλλες χώρες, δεν αξιοποίησαν την περίοδο της οικονομικής ανάπτυξης μέχρι την περασμένη χρονιά «δεν εξυγίαναν τα δημόσια οικονομικά τους. Κατά συνέπεια λοιπόν οι χώρες αυτές τιμωρούνται τώρα από τις αγορές». Δεδομένο είναι ότι πολλές χώρες θα παραβιάσουν το κριτήριο του δημοσιονομικού ελλείμματος. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να θέσει σε κίνδυνο το Ευρώ και τη συνοχή της Ευρωζώνης, διαβεβαιώνει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ. "Ούτε το ευρώ κινδυνεύει, ούτε η σταθερότητα της Ευρωζώνης. Κίνδυνος υπάρχει αντίθετα για την εμπιστοσύνη των αγορών στην δημοσιονομική πολιτική ορισμένων χωρών. Αυτές θα πρέπει να αξιοποιήσουν τα περιθώρια κινήσεων που υπάρχου. Όχι μόνο για να μειώσουν για κάποια ποσοστά τη χρηματοδότηση του χρέους τους, αλλά κυρίως για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών και των αγορών στην οικονομική τους πολιτική. Και εμπιστοσύνη είναι το σημαντικότερο στη σημερινή συγκυρία", σημειώνει ο Ζαν Κλοντ Τρισέ.

Αdreas Becker/Γιώργος Παππάς

.

Ευχές για το blog μας από το DramaNews Blog

Σας ευχαριστούμε και εμείς για τα καλά σας λόγια και για το πολύ αξιόλογο άρθρο σας!

Πολύ καλή κίνηση και η δημιουργία του νέου blog, ελπίζουμε να σταθείτε σε ζητήματα που αφορούν άμεσα τα προβλήματα του τόπου με αντικειμένικότητα έτσι ώστε να αποτελέσει πράγματι πόλο έλξης και συζήτησης για όλους τους δραμινούς που θέλουν να συμμετέχουν. Εμείς να είστε σίγουρος θα στηρίξουμε την προσπάθειά σας αυτή με όλες τις δυνάμεις μας.

Μπορούμε εάν το επιθυμείτε να ανταλλάξουμε συνδέσμους στα blog μας ως μια πρώτη ένδειξη αλληλοστήριξης.

DramaNews Blog

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Στα ύψη οι δείκτες της «ασφυξίας»Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τρίτη, 17 Φεβρουαρίου 2009 07:00 Εκτύπωση

Η πορεία των ακάλυπτων επιταγών κατά τον πρώτο μήνα του 2009 καταδεικνύει ότι η ασφυξία στην αγορά, η οποία άρχισε να εντείνεται από τον Οκτώβριο και μετά, επιδεινώθηκε.

Νέο ρεκόρ «χτύπησαν» τον Ιανουάριο στην ελληνική αγορά οι ακάλυπτες επιταγές και συναλλαγματικές, ξεπερνώντας συνολικά τα 250 εκατ. ευρώ, ποσό ιδιαίτερα υψηλό.



Συγκεκριμένα, η αξία των ακάλυπτων επιταγών που ανακοινώθηκε χθες από την υπηρεσία στατιστικών του «Τειρεσία» ανήλθε στο ποσό των 226,5 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας μάλιστα αύξηση σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2008 κατά 144%, ενώ η αξία των απλήρωτων συναλλαγματικών διαμορφώθηκε στα 25,4 εκατ. ευρώ σημειώνοντας αύξηση της τάξης του 20,3% σε σχέση με πέρυσι.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, τον Ιανουάριο οι ακάλυπτες επιταγές έφτασαν τα 21.360 τεμάχια, αριθμός - ρεκόρ επίσης, σημειώνοντας σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2008 αύξηση 141,36%. Υπενθυμίζεται ότι τον Οκτώβριο οι απλήρωτες επιταγές ανήλθαν σε 152,46 εκατ. ευρώ από 101,25 εκατ. ευρώ του Σεπτεμβρίου για να φτάσουν στο τέλος Δεκεμβρίου στα 170,26 εκατ. ευρώ και να εκτιναχθούν περαιτέρω το φετινό Ιανουάριο στα 226,5 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση σε σχέση με το μήνα που είχε προηγηθεί κατά 33% σε αξία και κατά 36,4% στα τεμάχια. Αξίζει δε να τονιστεί ότι το συνολικό ποσό των ακάλυπτων επιταγών του Ιανουαρίου αντιστοιχεί στο 18% περίπου των συνολικών ακάλυπτων επιταγών του 2008.

Η πορεία των ακάλυπτων επιταγών κατά τον πρώτο μήνα του 2009 καταδεικνύει ότι η ασφυξία στην αγορά, η οποία άρχισε να εντείνεται από τον Οκτώβριο και μετά, επιδεινώθηκε, κάτι το οποίο προκαλεί δυσοίωνες προβλέψεις για την πορεία του έτους, εν όψει και των σημαντικών προβλημάτων που εντείνει η κρίση στο χρηματοπιστωτικό τομέα.



Οι απλήρωτες συναλλαγματικές του Ιανουαρίου έφτασαν τα 13.434 τεμάχια, αξίας 25,4 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας αντίστοιχα αύξηση έναντι του περσινού Ιανουαρίου κατά 2,56% στα τεμάχια και 20,32% στην αξία τους, ενώ σε σχέση με το Δεκέμβριο του 2008, σημειώθηκε μεγάλη αύξηση κατά 40,39% στον αριθμό και 92,31% στην αξία των απλήρωτων συναλλαγματικών. Εξετάζοντας τα τελευταία στοιχεία για τις συναλλαγματικές, διαπιστώνεται ότι ενώ κατά τους τελευταίους μήνες του 2008 υπήρχε μια επιβράδυνση στην αξία των απλήρωτων, με την έναρξη του έτους αυτή η κατάσταση άλλαξε. «Παραδοσιακά» βέβαια υπάρχει μια σχετική έξαρση κατά την έναρξη της νέας χρονιάς.

10 Θέσεις πάνω η Ελλάδα στην παγκόσμια επιχειρηματικότητα εν μέσω ''κρίσης''...

Από το skiaxtro:

Δέκα θέσεις πάνω ανέβηκε η Ελλάδα στην έκθεση επιχειρηματικότητας «Doing Business 2009» παρουσιάζοντας βελτιώσεις σε αρκετές επιμέρους παραμέτρους όπως η έναρξη επιχείρησης, η πρόσληψη υπαλλήλων και η προστασία επενδυτών.Η φορολογική επιβάρυνση επιχειρήσεων παρουσιάζει, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, αισθητή βελτίωση (άνοδος 32 θέσεων) την ίδια στιγμή που η εμπορική εξωστρέφεια καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη.Σε διεθνές επίπεδο, για πέμπτο συνεχόμενο χρόνο η Ανατολική Ευρώπη και η Κεντρική Ασία βρίσκονται στην κορυφή της λίστας, όσον αφορά στη βελτίωση του κλίματος για τη δημιουργία επιχειρήσεων. 113 εταιρείες προέβησαν σε 239 ανανεωτικές κινήσεις διευκολύνοντας έτσι την επιχειρηματική δραστηριότητα μεταξύ του Ιουνίου του 2007 και του 2008.
Την προηγούμενη εβδομάδα είδαν το φως της δημοσιότητας πολλές θετικές ειδήσεις για την Ελληνική οικονομία. Δεν θεώρησα αναγκαίο να αναδημοσιεύσω κάποια απ' αυτές μιας και εδώ και τρεις μήνες έχω επανειλημμένα τονίσει ότι τα πράγματα και τα προβλήματα για την Ελληνική Οικονομία δεν είναι αυτά που παρουσιάζονται καθημερινά από τα κανάλια και του τρομογγελάτους της ειδησεογραφίας. Φτάνει να θυμηθούμε τι γινόταν τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου με την καταστροφολογία ότι θα μας μείνουν απούλητα τα ομόλογα... και το τι έγινε μετά την πρώτη επιτυχή δημοπρασία...

.

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Ταμείο εγγυοδοσίας ΤΕΜΠΕ, μία νέα πρόταση!

Του Στάθη Σαραφόπουλοιυ
Οικονομολόγου – πρ.Βουλευτή Δράμας
Μέλλος Δ.Σ. Επιμελητηρίου Δράμας.


Η κυβέρνηση έφτιαξε το Ταμείο Εγγυοδοσίας για να στηριχθούν οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις στην προσπάθεια τους για δανεισμό, Ο ρόλος αυτού του ταμείου είναι ακόμη πιο επιτακτικός και χρήσιμος ενόψει της διεθνούς οικονομικής κρίσης.
Η μέχρι σήμερα αντιμετώπιση των επιχειρήσεων από τις Τράπεζες, όταν ζητούν δάνειο, είναι τουλάχιστον απαράδεκτη. Τα υποκαταστήματα των τραπεζών της περιφέρειας, το πρώτο διάστημα, δηλώνουν άγνοια. Περιμένουν εντολές από το κέντρο, οι οποίες καθυστέρησαν αδικαιολόγητα! Όταν ήρθαν οι εντολές από την Αθήνα, οι Τράπεζες προσπαθούν να βελτιώσουν την ρευστότητα τους. Καλούν τους πελάτες τους και τους προτείνουν να πάρουν δάνεια, τα οποία να τα τοποθετήσουν σε προθεσμιακούς λογαριασμούς, με επιτόκια 6-7%. Σε περίπτωση που οι επαγγελματίες αρνούνται την διαδικασία και δηλώνουν ότι επιθυμούν την δανειοδότηση, τότε οι τράπεζες τους συνιστούν να απευθυνθούν στις κρατικές τράπεζες και ιδιαίτερα στην Αγροτική!
Τα πρώτα στοιχεία, λοιπόν, από την υλοποίηση των επιδοτούμενων δανείων του Ταμείου Εγγυοδοσίας, δεν φαίνεται ότι κατευθύνονται σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη, αλλά χρησιμοποιούνται για να βελτιώσουν την ρευστότητα των τραπεζών.
Αν λάβουμε υπόψη μας ότι όλο αυτό το διάστημα, οι τράπεζες, περιορίζουν τον δανεισμό, αυξάνουν καταχρηστικά τα επιτόκια, κλείνουν αυθαίρετα λογαριασμούς προεξόφλησης επιταγών και παρακρατούν, με διάφορες δικαιολογίες ακόμα και τα χρήματα των πελατών τους, υπάρχει μια συνολική και μαζική αφαίρεση χρημάτων από την αγορά. Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που επιθυμούσε η κυβέρνηση με την εξαγγελία αυτού του καινοτόμου προγράμματος!
Αξίζει εδώ να τονίσουμε ότι, σύμφωνα με έκθεση της Royal Bank of Scotland για την ελληνική οικονομία, αναφέρει ότι είναι αρκετά καλές οι επιδόσεις του Τραπεζικού κλάδου και στο κριτήριο της χρηματοδότησης, αφού η εξάρτηση του από την αγορά χονδρικής και την Διατραπεζική είναι σχετικά μικρή. Παρά όλα αυτά τα θετικά στοιχεία για τον τραπεζικό κλάδο, η συμπεριφορά τους κρίνεται επιεικώς απαράδεκτη! Τα αποτελέσματα όλων αυτών είναι να καθηλώνεται η επιχειρηματικότητα, να αυξάνεται η ανεργία, οι επιταγές να σφραγίζονται και επιχειρήσεις να οδηγούνται ακόμη και σε πτώχευση.
Με τις αυθαίρετες και καταχρηστικές αποφάσεις των τραπεζών κάποιοι γίνονται πλουσιότεροι αλλά οι περισσότεροι οδηγούνται στην καταστροφή, και η οικονομία στην ύφεση και την ανεργία.
Με τα όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω, παρά τις οδηγίες και παροτρύνσεις του αρμοδίου υπουργού αλλά και της κυβέρνησης, οι τράπεζες δείχνουν απρόθυμες να συμμορφωθούν. Αναγκαίο και επιτακτικό είναι λοιπόν ότι πρέπει να αλλάξει η σχετική διαδικασία ένταξης μιας επιχείρησης στο Ταμείο Εγγυοδοσίας.
Από όσα ισχύουν μέχρι σήμερα, αποφασίζουν πρώτα οι τράπεζες εάν μια επιχείρηση ενταχθεί στο Ταμείο Εγγυοδοσίας και μετά αποφασίζει οριστικά, την έγκριση, το ΤΕΜΠΕ!
Για να αποφευχθούν όλα όσα αναλυτικά αναφέραμε ανωτέρω και το Ταμείο Εγγυοδοσίας να λειτουργήσει προς όφελος των επιχειρήσεων, προτείνουμε να αποφασίζει πρώτα το ΤΕΜΠΕ, για την υπαγωγή μιας επιχείρησης στο πρόγραμμα και μετά να απευθύνεται η επιχείρηση, έχοντας την υπαγωγή στην κατοχή της, στην τράπεζα της αρεσκείας της. Με αυτή την αλλαγή της διαδικασίας οι ρόλοι θα αντιστραφούν, οι τράπεζες θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποια θα χρηματοδοτήσει την υπαγόμενη επιχείρηση στο Ταμείο Εγγυοδοσίας και θα αποκτήσει το πρόγραμμα ταχύτητα, χρησιμότητα και αποτελεσματικότητα.
Εκτιμούμε ότι με την αντιστροφή των ρόλων, το πρόγραμμα θα ξεμπλοκάρει, θα λειτουργήσει προς όφελος των επιχειρήσεων, θα αποκτήσουν ρευστότητα οι επιχειρήσεις και η αγορά, θα διατηρηθούν τουλάχιστον οι υφιστάμενες θέσεις απασχόλησης και θα διευκολυνθεί η πρόσβαση των επιχειρήσεων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα με ευνοϊκούς όρους. Με άλλα λόγια θα υλοποιηθεί η επιθυμία της κυβέρνησης να στηριχθούν οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις για να αντιμετωπίσουν την διεθνή οικονομική κρίση!
Τα χρήματα του ΤΕΜΠΕ θα οδηγηθούν στην πραγματική οικονομία!
Δράμα 15/ 2/2009