Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Η “ισχυρή Ελλάδα” περνά από την ισχυρή οικογένεια

…υποκριτική και η συμπεριφορά του ΓΑΠ που ενώ υπαναχώρησε από τις θέσεις του για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τοποθέτησε στο επικρατείας (με τυμπανοκρουσίες) άτομο που τα πτυχία του δεν αναγνωρίζονται στην Ελλάδα!


“Αντρίκια λόγια”, χωρίς υπεκφυγές από την Ε. Κουντουρά, υποψήφια στην Α’ Αθήνας.



Έλενα, ζούμε σε μια κοινωνία που δείχνει να φοβάται αν όχι να απαξιώνει την οικογένεια. Πως μπορεί να υπάρξει αρμονική κοινωνία με την έννοια “οικογένεια” σε παρακμή;



Η δομή της οικογένειας στηρίζει τη δομή ολόκληρης της κοινωνίας. Μόνο όταν η κοινωνία μας απαρτίζεται από σωστές οικογένειες μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως μιλάμε για κοινωνία ευημερίας και προόδου. Η προστασία της οικογένειας απασχόλησε και το έργο μου στο Κοινοβούλιο. Σε αυτό είμαι κάθετη και το έχω αποδείξει.



Το λίκνο της οικογένειας είναι η Μητέρα. Τα πρότυπα όμως που επικρατούν είναι η “μητροφοβία” για τη γυναίκα, που οδηγεί από την αύξηση των εκτρώσεων εως τον υποβιβασμό της γυναίκας σε “στείρο αντικείμενο” με ότι αυτό συνεπάγεται.



Κοίταξε, οι ευθύνες και των δύο γονέων στην οικογένεια είναι εξ’ ίσου σημαντικές. Η γυναίκα όμως χρειάζεται κοινωνική προστασία και στήριξη όταν αναγκαστεί ή αποφασίσει να φέρει στον κόσμο παιδί εκτός γάμου ή να συνεχίσει να εργάζεται. Στα πλαίσια των εργασιών της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έκανα επανειλημμένες τοποθετήσεις και παρεμβάσεις για την εργαζόμενη και την άγαμη μητέρα καθώς και τα δικαιώματα των παιδιών. Οσο αφορά ειδικά στην προστασία της εργαζόμενης μητέρας και εγώ η ίδια, ως εργαζόμενη σύζυγος και μητέρα, κατανοώ απόλυτα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνίδες προσπαθώντας να ισορροπήσουν μεταξύ εργασίας και οικογενειακών υποχρεώσεων.



Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε ως σλόγκαν την “ισχυρή Ελλάδα” όταν “ξερίζωνε” το παιδί από την αγκαλιά της μάνας στον τρίτο μήνα. Χτίζεται “ισχυρή Ελλάδα” με παιδιά περιορισμένης ορφάνιας;



Με δεδομένο πως ο ρόλος της μητέρας στη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι καίριας σημασίας, η πολιτεία επιμήκυνε την περίοδο προστατευμένης μητρότητας για ένα 6μηνο επιπλέον , φτάνοντας συνολικά στους 14 μήνες, Ούτε αυτό είναι αρκετό. Έχω ταχθεί υπέρ της συνταξιοδότησης της μητέρας αλλά και της ύπαρξης αποδοχών για όσο καιρό τα παιδιά είναι ανήλικα. Η ισχυρή Ελλάδα περνά από την ισχυρή οικογένεια όπως είπα. Δε νιώθω καθόλου περήφανη που τα Ελληνόπουλα μεγαλώνουν βλέποντας τηλεόραση αντί να βλέπουν το μητρικό χαμόγελο. Κάναμε σημαντικά βήματα σαν κυβέρνηση, αλλά δεν τα κάναμε όλα. Σεβαστές οι απαιτήσεις όλων για δαπάνες στην παιδεία, στην υγεία, αλλά προέχει η οικογένεια.



Είπες “δαπάνες για την παιδεία”. Είδαμε πρυτάνεις με φεράρι, βίλες χτισμένες με κονδύλια για την παιδεία, ένα απίστευτο πλιάτσικο και ασυδοσία στις πλάτες του λαού. Εκατομμύρια Ευρώ εξάγονται για τα παιδιά που δε μπαίνουν στο κρατικό πανεπιστήμιο επιβαρύνοντας τα νοικοκυριά. Μήπως η “παιδεία” είναι μια επικερδής φάμπρικα για κάποιους;



Το μη κερδοσκοπικό ιδιωτικό πανεπιστήμιο αποτελεί μια ουσιώδη προσθήκη στο υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα καθώς 60.000 φοιτητές κάθε χρόνο φεύγουν από την Ελλάδα προκειμένου να κυνηγήσουν το όνειρό τους σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Αυτό έχει επίπτωση όχι μόνο στο εισόδημα κάθε ελληνικής οικογένειας και στην επιβάρυνση του ήδη δύσκολου προϋπολογισμού της αλλά και το σημαντικότερο, τα σπουδαιότερα επιστημονικά μυαλά μένουν στο εξωτερικό εργάζονται και δραστηριοποιούνται εκεί με αποτέλεσμα η Ελλάδα μας να μένει πίσω στις επιστημονικές και τεχνοκρατικές εξελίξεις. Εδώ η αντιπολίτευση και προσωπικά ο Γ. Παπανδρέου έχει τεράστιες ευθύνες γιατί υπαναχώρησε από τις θέσεις του για λόγους λαϊκισμού. Η υποκριτική συμπεριφορά φαίνεται από το ψηφοδέλτιο επικρατείας. του ΠΑΣΟΚ όπου τοποθετήθηκε με τυμπανοκρουσίες άτομο του οποίου τα πτυχία δεν αναγνωρίζονται σήμερα στην Ελλάδα!



Εσείς όμως ως κυβέρνηση συνδεθήκατε με την ταύτιση του πανεπιστημίου (και του ασύλου) ως άνδρο εγκλήματος. Είναι δυνατόν να σου φέρνουν το παιδί μαχαιρωμένο Έλενα μέσα στο πανεπιστήμιο; Αυτά γινόντουσαν στην φασιστική Ιταλία από τους μελανοχιτώνες. Είναι δυνατόν να συμβαίνουν σε μια δημοκρατική χώρα;



Τα πανεπιστήμια είναι κέντρα εκπαίδευσης και όχι «καταφύγιο» για παραβατική δραστηριότητα. Η δημοκρατία δεν χρειάζεται άσυλο. Και εκείνοι οι λίγοι που στο όνομα της ελευθερίας και της δημοκρατίας καταστρέφουν δημόσια περιουσία και επιδίδονται σε εγκληματική και ποινική δράση, χτίζουν τους καθηγητές, μέσα στα γραφεία τους δεν υπερασπίζονται ιδέες και αξίες αλλά την παρανομία και το χάος. Ήδη με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση κάναμε πιο αυστηρό το πλαίσιο περί ασύλου όμως ούτε και αυτό ήταν αρκετό.

Οι ίδιοι οι φοιτητές άλλωστε έχουν πλέον αγανακτήσει. Είμαι σε θέση να ξέρω πώς σε όλα μας τα πανεπιστήμια και τεχνικές σχολές επιτελείτε αυτή τη στιγμή σημαντικό ερευνητικό και κατά συνέπεια κοινωνικό έργο.


Οι ναυπηγοί του πολυτεχνείου, οι πολιτικοί μηχανικοί, οι χημικοί, οι βιολόγοι, οι πληροφορικάριοι, οι σπουδαστές της νομικής και των ανθρωπιστικών επιστημών όλοι τους νέοι άνθρωποι γεμάτοι ιδέες και όραμα βάζουν τα θεμέλια για τον καινούργιο νέο κόσμο που θα ζήσουν τα παιδιά μας. Εμείς ως κοινωνία και ως Πολιτεία τι τους παρέχουμε;


Το άγχος και την ανασφάλεια ότι ένα πρωί θα πάνε στο εργαστήριό τους, στη σχολή τους, στα αμφιθέατρά τους και θα έρθουν αντιμέτωποι με τους βανδαλισμούς της προηγούμενης νύχτας. Λέμε ναι και είμαστε δίπλα σε όλους τους φοιτητές που θέλουν να εκφραστούν και να ακουστεί η φωνή τους λέμε όμως όχι σε λίγους που βρίσκουν στις διαδηλώσεις και τις φοιτητικές διεκδικήσεις πρόσφορο έδαφος για να καταστρέφουν.



Όχι πως οι γειτονιές είναι σε καλύτερη κατάσταση. Πραγματικά θα τρίζουν τα κόκκαλα κάποιων που αγωνίστηκαν για να μπορεί το παιδί και η γυναίκα της Ελλάδας να έχει δικαίωμα στη ζωή και την επιλογή. Είναι δυνατόν να ανεχόμαστε Ταλιμπάν στους δρόμους της Αθήνας με το πρόσχημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Είναι δυνατόν Έλληνες δημοσιογράφοι να υποκινούν θρησκευτικό και φυλετικό μίσος με ψεύτικες αναφορές για σκισμένα “κοράνια” κλπ.



Δυστυχώς, μαζί με τους πολιτικούς πρόσφυγες και τους παράνομους μετανάστες, παρείσφρυσαν και διάφορα κακοποιά στοιχεία, τα οποία δεν ήρθαν στη χώρα μας με την ελπίδα ενός καλύτερου αύριο, αλλά για να συνεχίσουν την παραβατική τους δραστηριότητα.


Είναι επιτακτική ανάγκη, είναι αίτημα των κατοίκων του Αγίου Παντελεήμονα, των Πατησίων, της Κυψέλης, του Κολωνού, της Ακαδημίας Πλάτωνος, του Κεραμικού, των επιχειρηματιών του κέντρου της Αθήνας, ανθρώπων που έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τη βία και την εγκληματικότητα να δοθεί μια άμεση λύση.


Οι Έλληνες είμαστε φιλόξενος λαός, είμαστε έθνος που γνωρίζει τι σημαίνει δυστυχία και φτώχεια. Σε καμία περίπτωση όμως αυτό δε σημαίνει πως θα πρέπει να ανεχθούμε αποκλίνουσες προς το κοινωνικό σύνολο συμπεριφορές. Όλοι οι κάτοικοι της Αθήνας οφείλουν να ζουν έννομα, έντιμα και πάνω απ’ όλα ανθρώπινα. Η ξεκάθαρη μεταναστευτική αυτή πολιτική δεν είναι μόνο εθνικό ζήτημα. Η ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να στηρίξει τις προσπάθειές μας.

Από την στιγμή που τα 16.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής της χώρας μας αποτελούν το σύνορο της Ευρώπης, οι εταιροι μας και η ελληνική κυβέρνηση με την στήριξη σύσσωμης της αντιπολίτευσης πρέπει άμεσα να συνεργαστούν ούτος ώστε να δωθεί μια λύση που και δεν θα παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και θα κάνει επιτέλους τους αθηναίους να νιώσουν και να είναι ασφαλείς.



olympiada


Δεν υπάρχουν σχόλια: